خوراسگان، سرزمین خورشید قرن‌ها پیش از این، در عصر پیشدادیان، در جلگه شمالی رود همیشه جوشان و خروشان زاینده‌رود، جایی که از پس دیواره شرقی کوه‌هایش خطه خشک کویر مرکزی آغاز می‌شود، سرزمینی بود آباد و مسکون که «گابایاگی» می‌نامیدند و در بعضی از متون کهن از آن با عنوان «رشورجی» نام برده‌اند.
خوراسگان دارای ۳۰ محله است که از جمله محله‌های سرشناس آن پزوه، سفلی، علیا، خیادان و سلطان‌آباد است و محله‌های منفصل الحاقی به شهرداری خوراسگان در سال ۸۵ گورت، خاتون‌آباد، قلعه نو، دهنو، گیان، اندوان و جی شیر بوده است. شهری با این قدمت و موقعیت، نمی‌توانسته است خالی از چهره‌های شاخص فرهنگی و علمی و هنری باشد و به‌رغم کوچکی و در حاشیه بودنش، از دیرباز مهد پرورش چهره‌های علمی بوده و رجال بزرگی را به فرهنگ ایران هدیه کرده است که از جمله آن‌ها می‌توان احمدبن شهدل خوراسگانی، شرف‌الدین محمد سفروه، ابوالفتح محمد بن حسینی، محمدباقر سمسوری، میرزا محمدنصیر خوراسگانی، وثوق العلماء، معین خیادانی، محمدشفیع خوراسگانی، میرزا بابای حکیم، میرزا محمد پزشکی، حسن مشفقی و شیخ غلامرضا نام برد. شهر خوراسگان دوم اردیبشهت ۹۲ به‌عنوان منطقه ۱۵ به شهرداری اصفهان ملحق شد و از آن سال تاکنون خدمات عمرانی، فرهنگی و پروژه‌های شهری از جمله آسفالت معابر، احداث فرهنگ‌سرا و پروژه‌های مشارکتی در این منطقه انجام شده است؛ شرقی‌ترین منطقه شهرداری اصفهان حدود ۶۸۰۰ هکتار وسعت دارد که حدود ۱۶۰۰ هکتار آن در محدوده خدماتی است و بیش از ۱۴۰ هزار نفر در محدوده این منطقه زندگی می‌کنند.
نظر شما