به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، کانادا برای نخستین بار در هشت دهه گذشته، بزرگترین کاهش جمعیتی خود را تجربه کرد. جمعیت این کشور در سهماهه سوم سال ۲۰۲۵ حدود ۷۶ هزار نفر کاهش پیدا کرد که این رقم، بزرگترین افت ثبتشده از دهه ۱۹۴۰ تاکنون است. این کاهش بهطور عمده نتیجه تغییرات عمده سیاستهای مهاجرتی دولت اتاوا برای مهار ورود مهاجران است.
بر اساس دادههای تاریخی از سال ۱۹۴۶، تنها در اوج همهگیری کرونا اندکی کاهش جمعیت در کانادا مشاهده شده بود، اما این نخستین بار است که جمعیت کانادا در حداقل هشت دهه اخیر، بدون تأثیر مستقیم پاندمی، کاهش پیدا میکند. آمار کانادا که روز چهارشنبه منتشر شد، نشان میدهد جمعیت فعلی کشور به ۴۱ میلیون و ۵۷۵ هزار و ۵۸۵ نفر رسیده و در سهماهه سوم، ۰.۲ درصد افت کرده است. این روند پس از حدود یک سال رشد نزدیک به صفر جمعیتی رخ داده است.
این تغییر در شاخصهای جمعیتی، نشانهای از تأثیر سیاستهای کنترل مهاجرت اتاوا پس از سالها رشد انفجاری است. بیش از یک سال پیش، دولت فدرال سقف مجوزهای تحصیلی را اعمال کرد که منجر به کاهش چشمگیر تعداد دانشجویان بینالمللی شد. هدف دولت، کاهش سهم ساکنان غیر دائمی به ۵ درصد از کل جمعیت تا پایان ۲۰۲۷ است؛ در حال حاضر این رقم ۶.۸ درصد (در مقایسه با ۷.۳ درصد در سهماهه قبل) است. تا اول اکتبر، حدود ۲.۸۵ میلیون ساکن موقت در کانادا حضور داشتند که نسبت به اول جولای (با بیش از ۳ میلیون نفر) کاهش داشته است.
این الگو در تضاد کامل با سالهای اولیه پاندمی است؛ برای مثال در سهماهه سوم ۲۰۲۳، کانادا بالاترین نرخ رشد فصلی جمعیت از سال ۱۹۵۷ را ثبت کرد و ۴۲۰ هزار نفر به جمعیت آن افزوده شد که دلیل عمده آن هجوم دانشجویان بینالمللی و کارگران خارجی بود. سهم ساکنان موقت از سال ۲۰۲۱ تا ۲۰۲۴ بهطور قابل توجهی افزایش داشت، بهطوری که در اول جولای ۲۰۲۱، حدود ۱.۳۶ میلیون ساکن غیر دائمی (۳.۶ درصد جمعیت) وجود داشت، اما تا اول اکتبر ۲۰۲۴ این عدد به ۳.۱۵ میلیون نفر (۷.۶ درصد جمعیت) رسید. این رشد ناشی از تغییرات سیاستهای مهاجرتی در دوران پاندمی بود که مشوقهایی برای دانشجویان بینالمللی فراهم کرد و همزمان با کمبود نیروی کار در سالهای ۲۰۲۱ و ۲۰۲۲، تقاضای کارفرمایان برای کارگران خارجی را افزایش داد.
استدلال کانادا این است که انفجار رشد جمعیت تا حدود ۱.۳ میلیون نفر در یک سال، نقش عمدهای در مشکلات اقتصادی کانادا از جمله بحران مسکن و افزایش اجارهبها ایفا کرده است. در سال ۲۰۲۴، دولت لیبرال برای مقابله با احساسات منفی ناشی از این رشد، سیاست مهاجرتی را بهطور کامل معکوس کرد و صدور مجوزهای تحصیلی را محدود و سقف کارگران خارجی را کاهش داد.
دادههای آمار کانادا نشان میدهد در سهماهه سوم ۲۰۲۵، حدود ۷۳ هزار مجوز تحصیلی کمتر صادر شده که بهطور عمده در انتاریو و بریتیش کلمبیا متمرکز بود. هر دو استان برای نخستین بار کاهش سالانه جمعیت را ثبت کردند و تمام استانها و مناطق کانادا در این سهماهه کاهش جمعیت داشتند، به جز آلبرتا و نوناووت که هر کدام ۰.۲ درصد رشد کردند.
نرخ زاد و ولد کانادا نیز در شش دهه گذشته بهطور قابلتوجهی کاهش داشته و مهاجرت برای حفظ رشد جمعیتی ضروری است. با این حال اقتصاددانان هشدار میدهند که جمعیت راکد میتواند بعضی بخشهای اقتصاد را کند کند، هرچند بهرهوری سرانه را افزایش دهد.
پیشبینی میشود کاهش ساکنان غیر دائمی، رشد واقعی تولید ناخالص داخلی سرانه را پس از افت در ۲۰۲۳ و ۲۰۲۴ افزایش خواهد داد، با این حال رشد ضعیفتر جمعیت بهعنوان یک عامل بازدارنده بر اقتصاد کلان عمل خواهد کرد و به فشارهای موجود از نبود قطعیت سیاستهای تجاری تا چرخه تمدید وامهای مسکن اضافه میکند. این روند یکی از بزرگترین داستانهای اقتصادی کانادا توصیف میشود که با تنظیم عمده جمعیتی در حال وقوع است. کاهش دانشجویان بینالمللی نهتنها جمعیت را تحتتأثیر قرار داده، بلکه به فشار بر کالجهای انتاریو و شهرهای وابسته به آنها منجر شده است.
نظر شما