به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، فیلیپین در یازدهمین دوره جوایز تعالی تریپزیلا (TripZilla) بهعنوان بهترین مقصد بازنشستگی در آسیا انتخاب شد. وزارت گردشگری این کشور (DOT) این افتخار را نشانهای از افزایش رقابتپذیری جهانی فیلیپین در جذب بازنشستگان خارجی معرفی کرد و وزیر گردشگری آن، این جایزه را تأییدی بر اعتماد بینالمللی به فیلیپین نهتنها بهعنوان مقصدی گردشگری، بلکه بهعنوان خانهای دائمی برای بازنشستگان توصیف کرد و به رسانههای محلی گفت: «این جایزه تأیید میکند آنچه جامعه جهانی بهطور فزایندهای مشاهده میکند؛ فیلیپین نهتنها مکانی زیبا برای بازدید است، بلکه جایی است که میتوان آن را خانه خود نامید.»
وی تأکید کرد که بازنشستگان بهدلیل فرهنگ خونگرم و مراقبت فیلیپینیها به این کشور جذب میشوند؛ فرهنگی که فراتر از مناظر طبیعی است و ریشه در مهماننوازی و مهربانی فیلیپینیها دارد. وزیر گردشگری این شناخت را چالشی برای بهبود برنامهها و خدمات جهانی دانست که کرامت، راحتی و رفاه بازنشستگان را تضمین کند.
در همین حال مقامات بنادر فیلیپین (PPA) گزارش دادند که ورود مسافران کشتیهای کروزی لوکس به این کشور در سال ۲۰۲۳ بیش از ۸۷ هزار نفر با ۹۱ توقف کشتی بوده است و در سال ۲۰۲۴ به ۱۴۲ هزار و ۵۷۴ نفر با ۱۰۰ توقف کشتی رسید؛ افزایش ۶۲ درصدی که نشاندهنده رشد چشمگیر گردشگری دریایی است. در منطقه پالاوان، تعداد توقفهای کروزی از ۳۴ مورد در ۲۰۲۳ به ۴۰ مورد در ۲۰۲۴ جهش کرد و رشدی ۲۳۳ درصدی را ثبت نمود.
اوایل امسال نیز سازمان اقتدار بازنشستگی فیلیپین (PRA) و وزارت گردشگری برای تقویت برنامه ویزای ویژه اقامت بازنشستگان (SRRV) دیدار کردند؛ برنامهای که یکی از مشوقهای کلیدی برای اتباع خارجی و فیلیپینیهای مقیم خارج است. PRA اعلام کرد که بیش از ۸۳ هزار دارنده ویزای SRRV در فیلیپین زندگی میکنند و کمپین ما مراقبیم (We Care) نیز برای افزایش سهم فیلیپین از بازار جهانی بازنشستگی طراحی شده است.
برخلاف بسیاری از کشورها که گردشگران جوان و سالم را هدف قرار میدهند، فیلیپین فعالانه از بازنشستگان دعوت میکند؛ سنتی ریشهدار در احترام فیلیپینیها به والدین و سالمندان که این مهماننوازی واقعی، جوامع پررونق مهاجران را شکل میدهد و بازدیدکنندگان را به خانواده تبدیل میکند.
هزینههای زندگی در فیلیپین حقوق بازنشستگی را به حداکثر میرساند؛ اجاره، غذا و خدمات با هزینهای حدود ۱۰۰۰ دلار در ماه، زندگی راحتی را در بهشتهایی همچون سبو، ایلوئیلو، داوائو، آلبای، سورسوگون یا دوماگوته فراهم میکند. بر اساس گزارش Unbiased سواحل خیرهکننده، تراسهای برنج و امکانات شهری همچنان مقرونبهصرفه هستند و اقامت بلندمدت را بدون فشار مالی ممکن میکنند. تسلط عمومی به زبان انگلیسی که قانون اساسی ۱۹۸۷ به این زبان نوشته شده نیز زندگی روزمره را از ویزیت پزشک تا معاشرت اجتماعی آسان میکند. ویزای SRRV فرآیند مهاجرت را برای افراد بالای سنی مشخص ساده میکند و آبوهوای مطلوب، موقعیت مرکزی در آسیا و شبکههای قوی مهاجران در شهرهایی همچون داوائو، دسترسی را افزایش میدهد.
پزشکان آموزشدیده بینالمللی و امکانات مدرن در شهرهای بزرگ همچون مانیل، سبو و داوائو، مراقبتهای جهانی را با کسری از هزینههای آمریکا و اروپا ارائه میدهند و گردشگری پزشکی این بخش را تقویت کرده است. بیمههای خصوصی یا پوشش سازمانهای مدیریت سلامت (HMO) ازجمله فیلکر (PhilCare)، اینتلیکر (Intellicare)، آیکِر (iCare)، مکسیکر (Maxicare) و مدیکارت (MediCard) نیز مقرونبهصرفه هستند و آرامش خاطر را برای مهاجران سالخورده در میان فضای گرمسیری تضمین میکنند.
نظر شما