زهرا سلطانی، ملیپوش پاراتکواندوی ایران در گفتوگو با خبرنگار ایمنا درباره مسابقات پاراآسیایی جوانان دبی اظهار کرد: این رقابتها هر چهار سال یکبار در رده جوانان برگزار میشود و هر دوره یکی از کشورها میزبان آن است. این بازیها به صورت کاروانی انجام میشود و کشورهای مختلف با کاروانهای ورزشی خود در رشتههای گوناگون پارالمپیکی، ویژه ورزشکاران توانیاب و جانباز شرکت میکنند. من نیز به عنوان یکی از اعضای تیم پا را تکواندو ایران موفق شدم در این مسابقات حضور داشته باشم.
وی افزود: حدود یک سال است که به تیم ملی دعوت شدهام و این اتفاق از اسفند ماه سال گذشته رقم خورد. پیش از آن، چهار سال متوالی در انتخابیهای کشوری شرکت میکردم، اما به دلایلی همچون دیده نشدن از سوی کادر فنی یا شاید به خاطر سن کم موفق به حضور در تیم ملی نشدم.
ملیپوش پاراتکواندوی کشورمان خاطرنشان کرد: سال گذشته در مسابقات انتخابی کشور توانستم مقام نخست را کسب کنم و همانجا به اردوهای تیم ملی دعوت شدم. از آن زمان تمرینات خود را به شکل حرفهایتر ادامه دادم و شرایط تمرینیام بهطور کامل متفاوت شد. حضور در اردوهای تیم ملی موجب شد نگاه دقیقتری به تکواندو حرفهای داشته باشم و برای اهداف بزرگتر برنامهریزی کنم.
وی درباره رقابتهای خود در مسابقات پاراآسیایی دبی بیان کرد: در این مسابقات در وزن من حدود شش یا هفت ورزشکار حضور داشتند. از ایران دو نفر در این وزن شرکت کرده بودیم و سایر رقبا از کشورهایی همچون ازبکستان، نپال، اندونزی و چین بودند. در دیدار نخست مقابل نماینده اندونزی به میدان رفتم و در بازی بعدی با برنده دیدار نپال و بنگلادش رقابت کردم که نماینده نپال به این مرحله رسیده بود. در فینال نیز مقابل نماینده چین قرار گرفتم که پیش از آن از سد حریف ازبکستانی عبور کرده بود.
سلطانی با ارزیابی سطح رقابتها تصریح کرد: در وزن من حدود شش تا هفت ورزشکار حضور داشتند و رقابتها از همان مراحل ابتدایی با حساسیت بالایی دنبال میشد. از ایران دو ورزشکار در این وزن شرکت کرده بودیم و سایر رقبا از کشورهای ازبکستان، نپال، اندونزی و چین بودند که هر کدام سبک مبارزه و ویژگیهای فنی ویژه خودشان را داشتند.
وی ادامه داد: در دیدار نخست مقابل نماینده اندونزی قرار گرفتم که مسابقهای فشرده و نیازمند تمرکز بالا بود. پس از آن با برنده دیدار نپال و بنگلادش رقابت کردم که نماینده نپال به این مرحله رسیده بود و از نظر آمادگی بدنی و تکنیکی، حریف سرسختی محسوب میشد. در نهایت در دیدار پایانی به مصاف نماینده چین رفتم که پیش از آن توانسته بود حریف ازبکستانی خود را شکست دهد.
ملیپوش جوان پاراتکواندوی کشورمان عنوان کرد: بازیکنان چین، ازبکستان و نپال از سطح فنی بالایی برخوردار بودند و تجربه آنها در جریان مسابقات مشهود بود. همتیمی خودم نیز از آمادگی بالایی برخوردار بود و همین موضوع موجب شده بود سطح رقابتها در این وزن نزدیک و حساس باشد.
وی بیان کرد: خوشبختانه موفق شدم مقابل نمایندگان اندونزی و نپال به پیروزی برسم، اما در فینال مقابل نماینده چین، رقابت بسیار نزدیک دنبال شد و نتیجه مسابقه تا پایان مساوی بود. در نهایت با اعمال قانون پاور، نتیجه به سود حریف چینی رقم خورد. هرچند از دست دادن مدال طلا سخت بود، اما این مسابقه تجربهای ارزشمند برای من محسوب میشود و کمک کرد نقاط قوت و ضعف خودم را بهتر بشناسم.
سلطانی درباره برنامههای آینده خود تاکید کرد: هدف اصلی من این است که در مسابقات انتخابی آینده که قرار است برگزار شود، بتوانم عملکرد خوبی داشته باشم و جایگاه خودم را در ترکیب تیم ملی تثبیت کنم تا در فهرست اعزامی مسابقات پاراآسیایی ناگویا قرار بگیرم.
وی تاکید کرد: تجربه حضور در رقابتهای پاراآسیایی جوانان دبی برای من درسهای زیادی به همراه داشت و موجب شد با فضای رقابتهای بزرگ آسیایی بیشتر آشنا شوم. به همین دلیل تلاش میکنم با تمرینات منظمتر، افزایش آمادگی بدنی و تمرکز بیشتر روی جزئیات فنی، شرایطی را فراهم کنم که در صورت اعزام به ناگویا، بتوانم عملکرد بهتری نسبت به گذشته داشته باشم.
ملیپوش جوان پاراتکواندوی کشورمان خاطرنشان کرد: حضور در ترکیب اعزامی ناگویا برای من فقط یک هدف کوتاهمدت نیست، بلکه بخشی از مسیر پیشرفت حرفهایام محسوب میشود. سعی دارم از اردوها و مسابقات داخلی بهترین استفاده را ببرم و خودم را به عنوان یکی از گزینههای اصلی تیم ملی مطرح کنم.
وی اضافه کرد: علاوه بر بازیهای پاراآسیایی ناگویا، در صورت برگزاری مسابقات جهانی نیز یکی از اهداف من حضور موفق در این رقابتها است. امیدوارم با تلاش مستمر و استفاده از تجربههایی که در مسابقات قبلی به دست آوردهام، بتوانم نماینده شایستهای برای پا را تکواندو ایران در میادین آسیایی و جهانی باشم.
سلطانی درباره سختیهای تحصیل در کنار ورزش حرفهای یادآور شد: ورزش قهرمانی در کنار تحصیل مسیر آسانی نیست و نیاز به برنامهریزی دقیق و تلاش مضاعف دارد، بهویژه برای من که در رشته ریاضی فیزیک تحصیل میکنم و فشار درسی این رشته زیاداست. بخش زیادی از زمان من صرف تمرینات فشرده و حضور در اردوهای تیم ملی میشود.
وی بیان کرد: در مقاطعی که حدود سه ماه به صورت مداوم در اردو حضور داشتیم، با هماهنگی انجامشده برای من مأموریت ورزشی ثبت شد و این موضوع تا حدی شرایط تحصیلیام را آسان کرد، اما با این حال فاصله گرفتن از فضای کلاس و آموزش حضوری، کار را دشوارتر میکرد.
ملیپوش جوان پاراتکواندوی کشورمان یادآور شد: در کنار تمرینات، تلاش میکردم هر زمان فرصتی به دست میآورم، درسها را مرور کنم. گاهی در همان فضای اردو و بین تمرینها به مطالعه میپرداختم تا از برنامه درسی عقب نمانم، اما واقعیت این است که همزمان پیش بردن تمرینات حرفهای، اردوهای طولانیمدت و درسهای تخصصی ریاضی فیزیک فشار زیادی را به همراه دارد.
وی عنوان کرد: حدود هشت سالم بود که در شهرمان کلاسهای تکواندو برگزار میشد و علاقه زیادی داشتم که یک ورزش بهویژه تکواندو را شروع کنم، نزدیک به یک سال به خانوادهام اصرار میکردم که من را در این کلاسها ثبتنام کنند، اما خانوادهام به دلیل شرایط جسمیام کمی تردید داشتند. در نهایت توانستم آنها را راضی کنم.
سلطانی اضافه کرد: از همان ابتدا با علاقه زیادی تمرین میکردم و تکواندو برایم جدی شد. چهار سال پیش نیز با آشنایی بیشتر با رشته پا را تکواندو، تمرینات خود را هدفمندتر ادامه دادم تا بتوانم وارد تیم ملی شوم. پا را تکواندو ویژه ورزشکارانی است که از ناحیه دست دچار معلولیت هستند. من نیز به صورت مادرزادی دست چپ خود را از مچ به پایین ندارم و به همین دلیل در این رشته فعالیت میکنم.
وی تاکید کرد: شاید همین موضوع موجب شد خانوادهام در ابتدا برای شروع ورزش کمی تردید داشته باشند، اما با گذشت زمان و دیدن علاقه و پشتکارم، حمایت آنها بیشتر شد. من از همان ابتدا با انگیزه و علاقه زیادی تمرین میکردم و سعی داشتم محدودیتها را به عنوان مانع نبینم، بلکه آنها را به فرصتی برای پیشرفت تبدیل کنم.
به گزارش ایمنا، زهرا سلطانی ۱۷ ساله و بازیکن وزن منفی ۴۷ کیلوگرم پاراتکواندو، چهار سال است که به صورت حرفهای رشته تکواندو را دنبال میکند و حدود یکسال است که به عضویت تیم ملی پاراتکواندو ایران در آمده است.
نظر شما