حسین اکبری اقدم در گفتوگو با خبرنگار ایمنا با اشاره به نگرانی بیماران مبتلا به آرتروز زانو از انجام عمل جراحی اظهار کرد: بر اساس نتایج جهانی، ۸۰ تا ۹۰ درصد بیماران پس از جراحی تعویض مفصل زانو به رهایی قابل توجه از درد میرسند و کیفیت زندگی آنها به طور محسوسی بهبود پیدا میکند.
وی با بیان اینکه ترس از جراحی در میان برخی بیماران شایع است، افزود: در مواردی که آرتروز زانو شدید باشد و فرد به دلیل درد و محدودیت حرکتی زمینگیر شده باشد، انجام جراحی میتواند انتخاب منطقیتری نسبت به ادامه تحمل درد باشد، حتی در آن ۱۰ تا ۲۰ درصد باقیمانده نیز به طور معمول بیماران قادر به راه رفتن هستند و تنها ممکن است دردهای گذرایی را تجربه کنند.
متخصص ارتوپدی و فلوشیپ جراحی زانو تأکید کرد: مشاوره و گفتوگو با بیماران نقش مهمی در کاهش اضطراب آنها دارد و میتواند به تصمیمگیری آگاهانه کمک کند. بسیاری از بیماران پس از عمل، بهرغم وجود دردهای طبیعی روزهای ابتدایی، با بهبود عملکرد زانو نظرشان تغییر میکند و حتی برای جراحی زانوی دیگر نیز مراجعه میکنند.
پارگی رباط صلیبی و مینیسک با آرتروز زانو ارتباط دارد؟ / پارگی رباط یا مینیسک با جراحی قابل درمان است؟
اکبری اقدم درباره نقش بیماریهای همراه گفت: بیماریهایی مانند دیابت میتوانند بر روند جراحی و عوارض آن تأثیرگذار باشند، اما در صورتی که این بیماریها به درستی کنترل شوند، انجام عمل جراحی با خطر بالایی همراه نخواهد بود و پیش از جراحی، فاکتورهای مختلف بررسی و در صورت نیاز با متخصصان داخلی مشورت میشود تا شرایط بیمار برای عمل ایمن باشد.
وی درباره پارگی رباط صلیبی و مینیسک بیان کرد: یکی از عوامل مهم بروز آرتروز زانو، پارگی درمان نشده رباط صلیبی است، اگر این آسیبها جدی گرفته نشوند، ممکن است ۱۰ تا ۲۰ سال بعد فرد را با آرتروز زانو مواجه کنند، با این حال، هر پارگی رباط یا مینیسک نیاز به جراحی ندارد و تصمیمگیری در این زمینه مستلزم معاینه دقیق بیمار است.
تأثیر مشکلات ستون فقرات، لگن یا مچ پا در درد زانو / در صورتی که لقی واضح زانو مشاهده شود، بیمار کاندید جراحی خواهد بود
متخصص ارتوپدی و فلوشیپ جراحی زانو افزود: در بعضی موارد، درد زانو تنها ناشی از پارگی رباط نیست و ممکن است مشکلاتی در ستون فقرات، لگن یا مچ پا در ایجاد علائم نقش داشته باشند، در چنین شرایطی، با اصلاح این عوامل میتوان به کاهش درد و بازگشت بیمار به فعالیت بدون نیاز به جراحی کمک کرد.
اکبری اقدم تصریح کرد: در صورتی که در معاینه، لقی واضح زانو مشاهده شود، بیمار کاندید جراحی خواهد بود و در بیماران با سنین بالاتر، از جمله حدود ۵۰ سال، به طور معمول ابتدا درمانهای غیرجراحی مانند فیزیوتراپی در اولویت قرار میگیرد و در صورت دریافت نشدن پاسخ مناسب، جراحی مدنظر قرار میگیرد.
نظر شما