به گزارش خبرگزاری ایمنا و به نقل از بلومبرگ، اقتصاد چین بار دیگر با فشار سنگینی در بخش تولید مواجه شده است. گزارش تازه Bloomberg نشان میدهد که فعالیت کارخانههای این کشور در ماه نوامبر ۲۰۲۵، اگرچه نسبت به ماههای قبل کمی بهبود یافته ولی همچنان در حالت «انقباض» باقی مانده است. شاخص رسمی مدیران خرید (PMI) بخش تولید (معیاری که زیر ۵۰ نشاندهنده کاهش فعالیت است) عدد ۴۹.۲ را ثبت کرده است، این وضعیت بدان معنی است که تولید کارخانهها همچنان کاهش مییابد و این دوره انقباض، طولانیترین دوره سقوط ثبتشده تاکنون در تاریخ دادههای رسمی محسوب میشود.
چند عامل کلیدی در پس این رکود ساختاری قابل مشاهدهاند:
- تقاضای داخلی ضعیف: کاهش مصرف خانگی، کاهش خرید و سرمایهگذاری و ضعف در بازارهای داخلی باعث شده بسیاری از کارخانهها با کمبود سفارش مواجه شوند.
- کاهش صادرات و تقاضای جهانی: بحران جهانی تجارت، کاهش تقاضا از بازارهای بینالمللی و تنشهای تجاری بین چین و برخی شرکای تجاری باعث شده صادرات چین نیز تحت فشار قرار گیرد، عاملی که بر صنایع صادراتمحور تأثیر منفی گذاشته است.
- سرمایهگذاری محدود و بیاعتمادی بنگاهها: سرمایهگذاری پایین، ترس از کاهش فروش و بیثباتی بازار باعث شده شرکتها در توسعه خطوط تولید و ارتقای ظرفیت تردید کنند.
این رکود مستمر در بخش تولید میتواند آثار گستردهای بر اقتصاد چین و حتی اقتصاد جهانی داشته باشد:
- اشتغال و درآمد خانوارها: کاهش تولید به طور معمول به کاهش اشتغال در کارخانهها منجر میشود؛ این موضوع فشار بر نیروی کار را افزایش میدهد و به احتمال درآمد خانوارها را کاهش خواهد داد.
- تضعیف رشد اقتصادی چین: با توجه به اینکه صنعت نقش مهمی در رشد اقتصادی چین دارد، استمرار رکود صنعتی میتواند رشد کل اقتصاد را کند کند و اهداف رشد دولت را تحت فشار بگذارد.
- اثر بر زنجیره تأمین جهانی: چین بهعنوان «کارخانه جهان» نقش مهمی در تولید محصولات خام و قطعات برای شرکتهای جهانی ایفا میکند؛ رکود در کارخانههای چین میتواند عرضه جهانی کالا، زنجیره تأمین و بازارهای بینالمللی را دستخوش نوسان کند.
- افزایش احتمال سیاستهای تحریک اقتصادی: در صورت ادامه رکود، چینیها ممکن است مجبور شوند برای کاهش فشار بر صنایع، سیاستهای حمایتی همچون کاهش نرخ بهره، تسهیلات مالی یا افزایش سرمایهگذاری زیرساختی را اجرا کنند؛ کاری که میتواند اثرات بلندمدتی بر اقتصاد داشته باشد.
برخی کارشناسان هشدار میدهند که بدون بهبود تقاضا (چه داخلی و چه خارجی) احتمال دارد این شرایط چند ماه دیگر ادامه پیدا کند، افزون بر این عواملی مانند تنشهای تجاری بینالمللی، کندی اقتصاد جهانی، و کاهش مصرف در بازارهای مصرفکننده ممکن است دورنمای خوشبینانه برای بهبود سریع تولید را تیره کنند.
با این حال، دولت چین در ماههای اخیر چند اقدام سیاستی انجام داده است؛ تزریق نقدینگی، فراهم کردن منابع مالی برای پروژههای زیربنایی و تلاش برای تحریک مصرف، اگر این اقدامات همراه با بازگرداندن اعتماد بنگاهها باشد، ممکن است روند نزولی متوقف شود و شاخص PMI دوباره به بالای ۵۰ برگردد.
نظر شما