به گزارش خبرگزاری ایمنا، آتشسوزی جنگلها یکی از جدیترین تهدیدهایی است که منابع طبیعی و زیستبومها با آن مواجه هستند، بسیاری تصور میکنند این رخداد تنها در فصلهای گرم سال اتفاق میافتد، اما واقعیت آن است که حتی در زمستان نیز خطر شعلهور شدن جنگلها وجود دارد. پوشش گیاهی خشک و انباشتهشده بر سطح زمین، در کنار شرایط اقلیمی خاص، زمینهای فراهم میکند که یک جرقه کوچک بتواند به فاجعهای بزرگ تبدیل شود.
در فصول سرد، وزش بادهای شدید و پراکنده شدن آتش، سرعت گسترش حریق را افزایش میدهد که این شرایط، همراه با بیاحتیاطی انسانها، بهویژه گردشگران و بومیان مناطق جنگلی، موجب میشود که آتشسوزیها نهتنها محتمل، بلکه بسیار خطرناک باشند و روشن کردن آتش برای گرم شدن یا پختوپز، اگر بدون رعایت اصول ایمنی انجام شود، میتواند آغازگر حادثهای غیرقابل کنترل باشد.
عامل انسانی در این میان نقشی پررنگ دارد و خاموش نکردن کامل آتش، رها کردن زغال نیمسوز، انداختن تهسیگار در میان پوشش گیاهی خشک و حتی سوزاندن بقایای کشاورزی، از جمله رفتارهایی است که بارها منجر به نابودی بخشهای وسیعی از جنگلها شده است و این بیتوجهیها نه تنها منابع طبیعی کشور را تهدید میکند، بلکه آینده زیستمحیطی کره زمین را نیز تحت تأثیر قرار میدهد.
علت اتفاق افتادن آتشسوزی در جنگلهای در پاییز و زمستان چیست؟ / شروع آتشسوزی در جنگلها تنها با یک بیاحتیاطی ساده
شیما کبیری، پژوهشگر و فعال حوزه آب و محیط زیست و عضو کارگروه ویژه بینالمللی توانمندسازی زنان در مدیریت آب ICID در گفتوگو با خبرنگار ایمنا با اشاره به وقوع آتشسوزی در جنگلها در فصول سرد سال اظهار کرد: در فصل سرما بسیاری از اوقات دیده شده است که جنگلها دچار آتشسوزی میشوند، چراکه در زمستان نیز پوشش گیاهی خشک روی زمین زیاد است و با یک جرقه سریع آتش میگیرد.
وی افزود: در فصول سرد سال، وجود بادهای سرد آتش را گسترش میدهد و به طور معمول بیاحتیاطی انسانها و گاهی نیز گردشگران و حتی بومیهای منطقه و انجام اقداماتی مانند روشن کردن آتش برای گرم شدن، باعث شروع حادثه آتشسوزی میشود.
پژوهشگر و فعال حوزه آب و محیط زیست و عضو کارگروه ویژه بینالمللی توانمندسازی زنان در مدیریت آب ICID ادامه داد: در حقیقت اگر بخواهیم از عوامل انسانساز آتشسوزیها صحبت کنیم، خاموش نکردن کامل آتش، رها کردن زغال نیمسوز، انداختن تهسیگار و سوزاندن بقایای کشاورزی توسط روستاییها و افراد محلی از مهمترین عوامل به شمار میرود.
ضرورت پیشگیری از اتفاقات نابودکننده ذخایر منابع طبیعی / حتی یک جرقه کوچک میتواند هزاران متر جنگل را بسوزاند
کبیری با تاکید بر ضرورت پیشگیری از اتفاقات مذکور که نابودکننده ذخایر منابع طبیعی و در ادامه کره زمین هستند، تصریح کرد: به منظور پیشگیری از خطای انسانی در حریق جنگلها، افراد باید اطمینان حاصل کنند که آتش به صورت کامل خاموش شود و هیچ جرقهای از آن باقی نماند.
وی با بیان اینکه افراد باید از روشن کردن آتش در در روزهای بادخیز پرهیز کنند، گفت: آموزش جوامع محلی و روستاییان، گشتزنی بیشتر در مناطق جنگلی و جلوگیری از سوزاندن زباله نیز از جمله دیگر راهکارهای بسیار مؤثر به منظور پیشگیری از وقوع حریق در جنگلها به شمار میرود.
پژوهشگر و فعال حوزه آب و محیط زیست و عضو کارگروه ویژه بینالمللی توانمندسازی زنان در مدیریت آب ICID با اشاره به نقش مشارکت مردمی بیان کرد: افراد باید به این مسئله مهم توجه کنند که حتی یک جرقه کوچک میتواند هزاران متر جنگل را بسوزاند و به همین دلیل، در صورتی که فردی بوی دود احساس کرد یا شعلهای کوچک دید، باید بلافاصله مراتب را به نیروهای امدادی اطلاع دهد.
کبیری آموزش کودکان را یکی از عوامل بسیار مهم دانست و خاطرنشان کرد: موضوع آموزش کودکان و اشاعه فرهنگ حفظ طبیعت و محیط زیست توسط آنها در بین اعضای خانواده، عاملی بسیار مهم تلقی میشود و ضروری است که آموزش و پرورش با همکاری تشکلها و انجمنهای مردمنهاد محیط زیست، منابع طبیعی و توسعه پایدار، سرمایهگذاری ویژه و اهتمام جدی در این خصوص داشته باشند و کودکان باید آموزش ببینند که انسانها یک کره برای زندگی کردن دارند و برای حفظ آن باید کوشا باشند.
پیشگیری از چنین رخدادهایی نیازمند فرهنگسازی و آموزش عمومی است و افراد باید بدانند که کوچکترین بیاحتیاطی میتواند به نابودی هزاران متر جنگل منجر شود و اطمینان از خاموش شدن کامل آتش، پرهیز از روشن کردن آتش در روزهای بادخیز و خودداری از سوزاندن زبالهها، اقداماتی ساده، اما حیاتی است که میتوانند از وقوع بسیاری از حریقها جلوگیری کنند.
نقش مشارکت مردمی در این زمینه بسیار کلیدی است و هر فردی که بوی دود احساس کند یا شعلهای کوچک ببیند، باید بلافاصله موضوع را به نیروهای امدادی اطلاع دهد. این همکاری اجتماعی میتواند سرعت واکنش به حوادث را افزایش دهد و از گسترش آتش جلوگیری کند؛ در واقع، حفاظت از جنگلها مسئولیتی جمعی است که تنها با همیاری مردم و نهادهای مسئول امکانپذیر خواهد بود.
در کنار همه این اقدامات، آموزش کودکان جایگاهی ویژه دارد، چراکه کودکان آیندهسازان جامعه هستند و اگر از سنین پایین با اهمیت حفظ طبیعت و محیط زیست آشنا شوند، این فرهنگ به خانوادهها و نسلهای بعدی منتقل خواهد شد و سرمایهگذاری در آموزش محیطزیستی کودکان، نه تنها اقدامی پیشگیرانه در برابر آتشسوزیها است، بلکه تضمینی برای پایداری و سلامت کره زمین در سالهای آینده به شمار میرود.
نظر شما