به گزارش خبرگزاری ایمنا، ازدواج یکی از مهمترین تصمیمات زندگی هر فرد است که تأثیرات عمیقی بر زندگی شخصی و اجتماعی دارد و نه تنها پیوندی عاشقانه بین دو نفر است، بلکه پایهای برای تشکیل خانواده و تربیت فرزندان نیز محسوب میشود، ازاینرو ازدواج به عنوان یک نهاد اجتماعی نقش مهمی در ایجاد ثبات و امنیت در جامعه دارد و این پیوند موجب میشود افراد احساس تعلق و حمایت بیشتری داشته باشند و بتوانند در کنار یکدیگر به رشد و پیشرفت دست پیدا کنند.
از نظر روانشناسی ازدواج میتواند به بهبود سلامت روانی و جسمی افراد کمک کند و احساس خوشبختی و رضایت را افزایش دهد. زندگی مشترک نیازمند تعهد، احترام متقابل و همکاری است و هر یک از زوجین باید بتوانند نیازها و خواستههای یکدیگر را درک و برای رسیدن به اهداف مشترک تلاش کنند و در این مسیر ارتباط مؤثر و صادقانه نقش بسیار مهمی دارد که زوجین باید بتوانند با یکدیگر تعامل مثبت داشته باشند، مشکلات را به اشتراک بگذارند و راهحلهای مناسبی برای آنها پیدا کنند.
بهواقع ازدواج فرصتی برای رشد و توسعه فردی است و در یک رابطه سالم هر یک از زوجین میتوانند به رشد و پیشرفت شخصی خود ادامه دهند و در عین حال از حمایت و تشویق همسر خود بهرهمند شوند؛ ازدواج میتواند به افراد کمک کند تا مهارتهای جدیدی را بیاموزند و به همین دلیل گفته میشود ازدواج یک سفر طولانی و پرماجراست که نیازمند عشق، تعهد و تلاش مستمر است و این پیوند میتواند منبعی از شادی و آرامش و رضایت باشد به شرطی که زوجین به یکدیگر احترام بگذارند و برای حفظ و تقویت رابطه خود تلاش کنند؛ ازدواج موفق به معنای پذیرش و درک یکدیگر و ارتباط مؤثر و تعهد به رشد و توسعه مشترک است.
ازدواج نیز مانند هر رابطه دیگری با چالشهایی همراه است و اختلاف نظر، مشکلات مالی و مسائل مربوط به تربیت فرزندان میتواند از جمله چالشهای زندگی مشترک باشد، اما با داشتن صبر و درک متقابل و تلاش برای حل مشکلات میتوان این چالشها را پشت سر گذاشت و به یک زندگی مشترک موفق دست پیدا کرد؛ بنابراین ازدواج یک پیوند مقدس و ارزشمند است که نیازمند تلاش و تعهد از سوی هر دو طرف است که با داشتن ارتباط مؤثر و احترام متقابل و همکاری میتوان به یک زندگی مشترک مطلوب دست یافت.
ازدواج؛ پلی به سوی آرامش / اهمیت توجه به خودشناسی در ازدواج موفق
سهیلا زمانی، روانشناس بالینی و عضو سازمان نظام روانشناسی ایران در گفتوگو با خبرنگار ایمنا اظهار میکند: از لحاظ روانشناختی و اجتماعی ازدواج میتواند پیامدهای مثبتی از جمله احساس امنیت اجتماعی، احساس ارزشمندی، احساس کفایت و کارآمدی و ارتقا سطح اقتصادی داشته باشد.
وی میافزاید: از تأثیر ازدواج بر افزایش ویژگیهای مثبت فردی میتوان به افزایش حس مسئولیتپذیری و افزایش فعالیت و پویایی بیشتر و افزایش حس درک متقابل و همدلی اشاره کرد، بنابراین فوایدی که ازدواج کردن در بردارد میزان اهمیت و لزوم توجه به آن را مشخص میکند.
روانشناس بالینی و عضو سازمان روانشناسی ایران با اشاره تمایل جوانان به ازدواج ادامه میدهد: لازم است نهادهای مربوطه در این زمینه اقدامات لازم جهت رفع موانع مربوط به ازدواج را انجام دهند که این موانع میتواند مربوط به خود شخص، باورها و انتظارات او در رابطه با ازدواج باشد.
زمانی با بیان اینکه گاهی فرد انتظارات و باورهای نادرستی در مورد خود و شخص مقابل یا حتی مسئله ازدواج دارد، عنوان میکند: هر چه افراد به سطوح بالایی از خودشناسی و مهارتهای قبل ازدواج رسیده باشند، در انتخاب فرد مناسب موفقتر عمل خواهند کرد و افراد بایستی مراحل انتخاب همسر را که به ترتیب شامل خودشناسی، تنظیم معیارها و تصمیمگیری است را با آگاهی طی کنند.
وی ادامه میدهد: یک ازدواج ناسالم یا ازدواجی که در آن زن و مرد از مهارتهای کافی جهت مدیریت رابطه برخوردار نباشند، میتواند منجر به پیامدهای منفی شود که این پیامدهای منفی حاصل اصل ازدواج نیست، بلکه حاصل ناآگاهی زوج در افزایش مهارتهای همسرداری است و ازدواج بین دو فردی شکل میگیرد که از لحاظ روان و رفتار متفاوت هستند، بنابراین میتوانند با در کنار هم قرار گرفتن خصوصیات خود را تعدیل و به رشد یکدیگر کمک کنند.
روانشناس بالینی و عضو سازمان روانشناسی ایران تاکید میکند: در شرایطی ازدواج دلیل رشد زوجین میشود که جایگاه زن و مرد در خانواده حفظ شود و مرد به سوی لطافت و زن به سمت مردانگی نرود، چرا که این دلیلی بر افزایش نارضایتیها و آسیبهای خانوادگی است، بنابراین لازم است قبل از ازدواج افراد بتوانند با شناخت ویژگیهای جنسیتی خود و نقشهای خود جایگاهشان را در خانواده حفظ کنند.
زمانی با اشاره به اینکه افراد باید پیش از اقدام به خواستگاری اقدام به خودشناسی و یادگیری روند ازدواج بپردازند، میافزاید: مهارتهای قبل از ازدواج میتواند به صورت قابل توجهی میزان طلاق را کاهش دهد، بنابراین تنها توجه به تناسبها در ازدواج به جهت تصمیمگیری در اولویت نیست، بلکه تناسبسنجی در کنار افزایش مهارتهای همسرداری میتواند منجر به ارتباط سالم و پایدار زوجین شود.
تکیهگاهی امن و مطمئن / عشق، عنصری اساسی در زندگی مشترک
ازدواج به عنوان یک نهاد اجتماعی نقش مهمی در ایجاد و حفظ ساختارهای اجتماعی دارد و این پیوند نه تنها به ایجاد خانواده و نسلهای آینده کمک میکند، بلکه به ایجاد ثبات و امنیت روانی نیز منجر میشود و ازدواج میتواند منبعی از حمایت عاطفی و روانی باشد که در مواجهه با چالشهای زندگی به افراد کمک میکند.
عشق یکی از اساسیترین عناصر ازدواج است و عشق واقعی به معنای پذیرش و احترام به فرد مقابل با تمام نقاط قوت و ضعف اوست و در یک ازدواج موفق، عشق و تعهد به یکدیگر به مرور زمان عمیقتر میشود و به یک پیوند ناگسستنی تبدیل میشود..
یکی از کلیدهای موفقیت در ازدواج، ارتباط مؤثر و تفاهم بین زوجین است و این ارتباط صادقانه به زوجین کمک میکند تا نیازها و انتظارات و احساسات خود را به یکدیگر منتقل کنند و تفاهم به معنای درک و پذیرش تفاوتها و تلاش برای یافتن راهحلهای مشترک است؛ زوجینی که بتوانند به خوبی با یکدیگر ارتباط برقرار کنند قادر خواهند بود مشکلات و چالشهای زندگی را با همدیگر حل کنند.
نظر شما