به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، مرکز بینالمللی فوتبال شیان در سال ۲۰۲۵ در حالی افتتاح شد که پیش از نخستین سوت مسابقه، معماری منحصربهفرد آن در محافل بینالمللی توجه ویژهای را به خود جلب کرده بود. این مجموعه عظیم که توسط سه تیم معماری و مهندسی پیشرو طراحی شده، نمایانگر مرحلهای تازه در تعریف استادیومهای ورزشی عصر جدید است؛ بناهایی که نهفقط محل رقابت، بلکه تجربهای فضایی، شهری و فرهنگی به شمار میآیند.
ساختار کلی استادیوم بر پایه رویکردی سیال و آیندهنگر شکل گرفته است. فرمهای پویا و منحنیهای قدرتمند که از زبان معماری زاها حدید الهام میگیرد، حجم بنا را همچون حلقهای باز و دعوتکننده در دل شهر جای داده و آن را به یکی از شاخصترین سازههای ورزشی آسیا تبدیل کرده است. نماهای باز و شفاف، استادیوم را از یک حجم بسته به یک فضای شهری تبدیل میکند؛ فضایی که جریان زندگی در آن متوقف نمیشود و در تمام طول سال فعال باقی میماند.
این اثر معماری در منطقه فنگدونگ و در امتداد شبکه منظم شهری واقع شده و با دسترسی مستقیم به خط ۱۶ مترو، عملاً بخشی از سیستم تنفسی شهر است. تراسهای روبهجنوب، فضاهای باز اما سایهدار و دید گسترده به افق شهری، استادیوم را به یکی از جذابترین مقصدهای شهری و اجتماعی شیان تبدیل کرده است؛ ترکیبی که مرز میان معماری ورزشی و فضای عمومی را از بین میبرد.
از منظر سازهای نیز پروژه یکی از پیشرفتهترین نمونههای عصر خود است. سقف فوقسبک و گسترده آنکه با شبکهای کابلی در دهانههای بزرگ نگهداشته میشود، بار مرده سازه را به حداقل رسانده و ضمن کاهش چشمگیر مصرف مصالح، زبان جدیدی از معماری پایدار را روایت میکند. این ساختار هوشمند، علاوه بر ایجاد سایه و حفاظت از تماشاگران در برابر شرایط نامساعد جوی، امکان عبور نور طبیعی را فراهم میکند تا زمین چمن در بهترین حالت رشد و نگهداری باشد.
غشای نیمهشفاف سقف، نور را فیلتر کرده و در عین حفاظت، فضایی روشن و پویا در داخل استادیوم خلق میکند؛ کیفیتی که تجربه تماشای مسابقه را کاملاً متفاوت از استادیومهای سنتی میسازد. در داخل، هر صندلی از طریق مدلسازی دیجیتال دقیق بهگونهای جانمایی شده که بیشترین نزدیکی و بهترین زاویه دید نسبت به میدان مسابقه داشته باشد؛ جزئیاتی که تجربه تماشاگر را به یک ارزش طراحی تبدیل کرده است.
این ساختار ۶۰ هزارنفری، تنها یک سازه مهندسی نیست؛ یک بیانیه معماری است در شهری که قرنها مرکز فرهنگ، تاریخ و جاده ابریشم بوده است. اکنون شیان در برابر چشمان جهان مدلی ارائه میکند که نشان میدهد استادیومها چگونه میتوانند فراتر از عملکرد ورزشی، به مرکز تعاملات اجتماعی، گردشگری و معماری نوگرا تبدیل شوند.
مرکز بینالمللی فوتبال شیان نهتنها نقطه عطفی برای ورزش چین است، بلکه در عرصه معماری معاصر نیز بهعنوان نمونهای شاخص معرفی میشود؛ نمادی از پیوند میان طراحی جسورانه، فناوری سازهای و خلق تجربهای تازه از فضاهای عمومی که میتواند مسیر آینده استادیومسازی جهان را تغییر دهد.
نظر شما