به گزارش خبرگزاری ایمنا، آیتالله سید ابوالحسن مهدوی امروز _سهشنبه ششم آبان_ در همایش بزرگداشت آیتالله دهکردی اظهار کرد: این ایام مصادف با میلاد حضرت زینب است؛ در ابتدا تبریک عرض میکنم خدمت همه عزیزان به مناسبت این روز خجسته که هنوز حال و هوای عید در دلها زنده است. این جلسه نیز به مناسبت بزرگداشت یکی از شخصیتهای برجستهای برگزار میشود که نزدیک به یک قرن از رحلتشان میگذرد.
وی افزود: مرحوم آیتالله العظمی دهکردی از یک سو منصوب به استان بختیاری است، از سوی دیگر با اصفهان پیوند دارد و از طرفی متعلق به حوزه علمیه نجف است. در واقع باید گفت ایشان شخصیتی منصوب به جهان اسلاماند. ما در بزرگداشت چنین شخصیتهایی، کاری به مکان زندگی آنها نداریم، چرا که نگاهمان فرامکانی است. همانطور که در سخن از آنان، فرازبانی نیز سخن میگوئیم. آنچه برای ما مایهی عبرت است، خودِ شخصیت افراد است.
نماینده اصفهان در مجلس خبرگان رهبری ادامه داد: اگر از شخصیتها تجلیل میکنیم، هدفمان تنها یادآوری یک فرد در گذشته نیست، بلکه سخن از شخصیتی است که اثر علمی و معنویاش همچنان در حیات حوزههای علمیه و جهان اسلام استمرار دارد. برگزاری چنین جلساتی، نیازی برای درگذشتگان نیست، بلکه نیازی برای ماست. ما نیاز داریم تا با مرور صفات و سیرهی آنان، ویژگیهای ارزشمندشان را در زندگی خود استمرار دهیم.
آیت الله مهدوی مطرح کرد: اما باید توجه داشت که آنچه در این جلسات بیان میشود، همیشه مطابق با واقع نیست. آنچه ما میگوئیم، حاصل ذهن و فکر ماست و گاه ممکن است ناقص باشد، اما این نقص نباید دلیلی برای ترک یاد و تجلیل آنان باشد. در روایتی آمده است که هیچکس نمیتواند به کنه ذات خداوند، پیامبر یا امام معصوم علیهمالسلام پی ببرد؛ حتی ذات مؤمن نیز ناشناخته است. تنها ظاهر رفتار و گفتار او برای ما قابل مشاهده است. بنابراین، آنچه ما بیان میکنیم، بازگویی ذهن و برداشت خودمان است، نه واقعیت کامل شخصیت آن فرد.
وی تصریح کرد: با این حال، همانطور که گفتهاند: «آب دریا را اگر نتوان کشید، هم به قدر تشنگی باید چشید.» به اندازه وسع خود باید از زندگی و سیره علما بهره بگیریم و ادای دینی نسبت به آنان داشته باشیم. این کمترین حقی است که بر گردن ما دارند، تا زحماتشان محدود به زمان خودشان نماند و برای نسلهای بعدی نیز ماندگار شود.
عضو مجلس خبرگان رهبری بیان کرد: در اینجا لازم میدانم از همه سروران عزیز، مسئولان گرامی و علمای محترم استانهای اصفهان و چهارمحال و بختیاری، بهویژه حضرت آیتالله طاهرینژاد، حضرت آیتالله فاطمی و امام جمعه محترم اسلامشهر صمیمانه تشکر کنم. همین حضور نشاندهنده نگاه فرامکانی ماست؛ چرا که ما شخصیتها را به محل تولدشان محدود نمیکنیم. هدف، عبرتگیری از زندگی آنان است، نه تکرار گذشتهشان.
آیت الله مهدوی افزود: مرور زندگی بزرگان، به ما اجتهاد علمی، تلاش و پایداری آنان را یادآور میشود. گاهی وقتی از معصومین علیهمالسلام سخن میگوئیم، تصور میکنیم که آنان انسانهایی استثناییاند و نمیتوان به مقامشان رسید، اما علما و بزرگان دینی نیز در همین شرایط و زمان ما زیستهاند و توانستهاند اثرگذار باشند. از این جهت، سیرهی آنان برای ما آموزندهتر است.
وی مطرح کرد: قرآن کریم ما را به معیت با صادقین فرا میخواند: «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ کُونُوا مَعَ الصَّادِقِینَ.» این معیت، هدفی عالی است که باید به سوی آن حرکت کنیم، هرچند بسیاری به آن نرسند. قرآن قله را به ما نشان میدهد تا از متوسطها قانع نباشیم و خود را به قله نزدیک کنیم.
عضو مجلس خبرگان رهبری اشاره کرد: این جلسه به احترام بزرگداشت آیتالله العظمی دهکردی، رضواناللهتعالیعلیه برگزار شده است. باید گفت ایشان عالمی متعلق به جهان اسلام بودند. حدود شش سال دیگر، صدمین سالگرد رحلت ایشان خواهد بود و شایسته است از اکنون برای برگزاری بزرگداشتی باشکوهتر برنامهریزی شود.
آیت الله مهدوی اظهار کرد: آیتالله دهکردی در زمان خود، شخصیتهای علمی و معنوی برجستهای را درک کردند. پس از سالهایی از تحصیل در اصفهان، به نجف اشرف مشرف شدند و از محضر بزرگان، از جمله میرزای شیرازی بزرگ، شیخ انصاری و احمد خراسانی بهره بردند. همچنین از شاگردان آیتالله سلطانآبادی بودند که تأثیر معنوی عمیقی بر ایشان گذاشتند.
وی افزود: آیتالله سلطانآبادی همان عالمی است که نامه معروف به میرزای شیرازی درباره تحریم تنباکو را نوشت. در آن ماجرا، نامه بهصورت رمزی و مخفیانه از اصفهان به سامرا برده شد تا به دست حکومت نیفتد. هنگامی که حامل نامه به سلطانآبادی رسید، ایشان پیش از دیدن نامه گفتند: «میدانم با چه هدفی آمدهاید» و تمام متن نامه را از حفظ خواندند.
عضو مجلس خبرگان رهبری تصریح کرد: او مردی با مقام تسلیم و رضایت الهی بود. بیماری جسمی داشت، اما با همان حال واجبالحج شد و نگران بود که مبادا در احرام، لباسش نجس شود. در دعا گفت: «خدایا، اکنون که مهمان توأم، اگر صلاح میدانی، بدنم را در این مدت سالم بدار؛ پس از آن هرچه تو بخواهی.» و همانگونه نیز شد؛ تا پایان حج بدنش پاک ماند و سپس بیماریاش بازگشت.
آیت الله مهدوی ادامه داد: آیتالله دهکردی از چنین استادانی بهره برد و هفت سال در نجف نزد علما شاگردی کرد. سپس به اصفهان بازگشت و حدود ۴۲ تا ۴۳ سال در مدرسه صدر تدریس نمود. تا ۸۱ سالگی با رنج و تلاش، علوم دینی را به نسلهای بعد منتقل کرد و امروز ما بر سر سفرهی همان بزرگان نشستهایم.
عضو مجلس خبرگان رهبری بیان کرد: از خداوند رحمت و رضوان الهی برای همه علمایی که در طول تاریخ در راه نشر معارف دین قدم برداشتند مسئلت داریم؛ چه آنان که آثارشان به دست ما رسیده و چه آنان که ناشناخته ماندهاند. حاصل زحمات آن بزرگان، شکوه امروز حوزههای علمیه و شور طلاب جوان است.
نظر شما