به گزارش خبرگزاری ایمنا از کرمان، محمدرضا کمساری شامگاه _دوشنبه پنجم آبان_ در جمع اهالی رسانه اظهار کرد: در موضوع فضای سبز، روزی که کار شورای ششم آغاز شد، با یک چالش جدی روبهرو بودیم، چالشی که بهطور مستقیم به بحران آب بازمیگردد.
وی افزود: متوسط سرانه استاندارد فضای سبز در کشور حدود ۱۵ مترمربع برای هر شهروند و در کرمان حدود ۱۴.۲ تا ۱۴.۳ مترمربع اعلام شده که بخش عمدهای از آن به جنگلهای شهری و طرحهای برونمرزی مربوط است.
عضو شورای اسلامی شهر کرمان با ابراز نگرانی از وضعیت ناسالم آب فضای سبز در کرمان گفت: در همین راستا، برای بررسی کیفیت آب چاههای شهر، طرحی کلان در دستور کار قرار گرفت و عملیات گسترش شبکه آبرسانی زیرزمینی برای اتصال تمام چاههای شهری آغاز شد.
وی تصریح کرد: تاکنون بیش از ۳۰۰ کیلومتر لولهگذاری زیرزمینی انجام گرفته است که یکی از بنیادیترین طرحهای زیربنایی برای نجات فضای سبز در سالهای اخیر بوده است.
کمساری با بیان اینکه طبق قانون هوای پاک هر شهر باید به میزان نیاز فضای سبز از پساب شهری بهرهمند باشد، بیان کرد: قرارداد اولیه اجرای فاضلاب شهر کرمان با شرکت بوتیا بدون در نظر گرفتن سهمی برای فضای سبز منعقد شده بود.
وی ادامه داد: پس از سالها پیگیری و همکاری نهادهای بالادستی، سرانجام در این دوره توانستیم حق شهر را احیا کنیم و در حال حاضر ۵۰ لیتر بر ثانیه پساب شهری برای آبیاری فضای سبز اختصاص پیدا کرده است.
عضو شورای شهر کرمان اضافه کرد: همچنین ۲۰۰ میلیارد تومان اعتبار برای احداث تصفیهخانه جدید پیشبینی شده است که با بهرهبرداری از آن، فضای سبز کرمان به معنای واقعی کلمه جانی تازه خواهد گرفت.
وی با بیان اینکه درختان مثمر نیاز به آب سالم و محیط بهداشتی دارند و با توجه به شرایط آبی کرمان، این موضوع با احتیاط دنبال میشود، گفت: در یک سال گذشته، بیش از ۱۰ هزار اصله درخت مثمر شامل انجیر، انار، بادام کوهی و عناب در دامنه کوه صاحبالزمان کاشته شده است.
کمساری از خودکفایی کامل شهرداری در تولید گل و گیاه خبر داد و اضافه کرد: شهر کرمان یکی از بزرگترین و مجهزترین گلخانههای سلولی جنوب شرق کشور را در اختیار دارد و بهصورت مستقل گونههای گیاهی مورد نیاز فضاهای شهری را تولید میکند.
وی بیان کرد: تمام تمرکز ما بر این است که فضای سبز کرمان با اصلاح ساختار آبی، استفاده از پساب شهر و خودکفایی در تأمین گیاه از فاجعه خشکی نجات پیدا کند.


نظر شما