به گزارش خبرگزاری ایمنا، در شرایطی که اقتصاد ایران با چالشهای متعددی از جمله افزایش هزینههای زندگی و نوسانات بازار کار روبهرو است، اجرای طرح «صنعتشهر» توسط وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، نویدبخش روزهای بهتری برای کارگران و صنایع کشور است. این طرح که الگویی برگرفته از تجربه موفق دهه ۶۰ محسوب میشود، با هدف ساخت مسکن مناسب و مقرونبهصرفه برای نیروی کار صنعتی، میتواند همزمان چندین مشکل اساسی را بهبود بخشد.
در دهه ۶۰، طرحهایی مشابه صنعتشهر با مشارکت دولت و بخش خصوصی، زمینهساز تامین مسکن برای کارگران صنایع بزرگ شد و اثرات مثبتی بر افزایش بهرهوری و ثبات نیروی کار داشت. بر اساس گزارشهای مرکز پژوهشهای مجلس (۱۳۹۸)، مسکن مناسب یکی از عوامل کلیدی در حفظ نیروی کار ماهر و ارتقای امنیت شغلی است. تجربه نشان داده است که تامین مسکن ارزان و نزدیک به محل کار، باعث کاهش ترک کار و جابهجایی نیروی انسانی میشود.
مطالعات دانشگاه شهید بهشتی (۱۴۰۲) نشان میدهد که بهبود شرایط مسکن کارگری، کاهش هزینههای غیرمستقیم زندگی کارگران را به دنبال دارد و به تبع آن افزایش قدرت خرید و بهبود کیفیت زندگی خانوادههای کارگری را فراهم میکند، این مسئله، از یک سو به رونق بازارهای محلی کمک میکند و از سوی دیگر، با ایجاد آرامش روانی در نیروی کار، بازدهی کار را افزایش میدهد.
یکی از چالشهای عمده صنایع کشور، کمبود نیروی کار ثابت و ماهر است. وزارت تعاون با اجرای طرح صنعتشهر، در تلاش است تا با تامین مسکن در نزدیکی مناطق صنعتی، مهاجرت معکوس نیروی کار به شهرهای صنعتی را تسهیل کند و از این طریق، مشکلات ناشی از کمبود نیروی انسانی را کاهش دهد. به گفته کارشناسان مرکز مطالعات وزارت تعاون (۱۴۰۳)، این طرح میتواند به تعادل عرضه و تقاضای نیروی کار در بازار کمک کند و مانع از افزایش نرخ بیکاری و یا کاهش تولید شود.
طرح صنعتشهر با بهرهگیری از درسهای گذشته و به کارگیری سیاستهای نوین، فرصتی استثنایی برای بهبود شرایط زندگی کارگران و ارتقای وضعیت صنایع کشور فراهم میآورد. در شرایطی که مسکن و اشتغال از دغدغههای اصلی جامعه کارگری به شمار میروند، این طرح نوید آیندهای روشنتر برای کارگران و اقتصاد ملی است.
نظر شما