به گزارش خبرگزاری ایمنا، هشت سال دفاع مقدس ایران، گوشه ای از تاریخ این مرز و بوم است؛ تاریخی که تنها بازه ای از زمان را به خود اختصاص نداده، بلکه جان هزاران جوان را با خود حمل میکند. تاریخی که با گوشت و استخوان مردم این سرزمین گره خورده و هویت مردم آن را ساخته است. تاریخی که نادیده گرفتنش، نادیده گرفتن خون همه کسانی است که به خاطر آن از مال و جان و عزیزان خود گذشتند.
این سالها روایتگر حضور مردان و زنانی است که در سختترین شرایط، پای وطن ایستادند. جنگ، هرچند تلخ و پرهزینه بود، اما نشان داد که ریشههای این ملت آنچنان عمیق است که هیچ تندبادی توان آسیب به آن را ندارد.
دفاع مقدس خاطرهای جمعی است که باید نسل به نسل منتقل شود تا ارزشهایش در لابهلای غبار فراموشی گم نشود. یادآوری این روزها تنها یک وظیفه تاریخی نیست، بلکه راهی است برای شناخت خویشتن و پاسداشت فرهنگی که بر پایه جانفشانیها بنا شده است. اگر این خاطرهها زنده نماند، جوانان امروز که جنگ را تنها در قاب تصاویر و کلمات دیدهاند، ارتباطی واقعی با آن برقرار نخواهند کرد.
در همین راستا، حفظ و احیای یادمانها و مکانهای مقدس دفاع مقدس اهمیتی دوچندان دارد. معراجالشهدا یکی از این نقاط تأثیرگذار است؛ جایی که پیکرهای پاک شهیدان آغوش خاک را به بوی عطر بهشت آراستند. این مکانها نه تنها محل زیارت و توسلاند، بلکه کلاسهای زندهای از تاریخ هستند که هر بازدیدکننده را به اندیشه و تأمل وا میدارند. معراجالشهدا یادآور حقیقتی است که جنگ تنها مرزهای جغرافیا را حفظ نکرد، بلکه مرزهای ایمان و هویت را نیز پاسداری کرد. توجه به چنین مکانهایی، یعنی زنده نگه داشتن چراغی که میتواند راه آینده را روشنتر سازد.
معراج الشهدای اصفهان، سردخانهای شخصی در خیابان رهنان بوده که در آن زمان برای این منظور اجاره میشود. در زمان جنگ پیکر پاک شهدا از جبهه به این مکان منتقل میشده و پس از شناسایی جهت خاکسپاری به خانواده سپرده میشده.
علی شفیعی، یکی از اهای این محله درباره این سردخانه در گفت و گو با خبرنگار ایمنا اظهار کرده است: سال ۵۹ که جنگ شروع شد اینجا سردخانه میوه بود، یک سال بعد شخصی به اسم آقای محمدرضا گازور مجوز ساخت بیمارستانی را در این محل گرفت، حتی قسمتی از آن زمین گودبرداری هم شد اما عمر آن آقا به دنیا نبود و یک سال بعد بر اثر سرطان فوت کرد، بعد از آن، اینجا در اختیار بنیاد شهید قرار گرفت که یک سالن انتظار با سه معراج آنجا ساخته شد.
وی با بیان اینکه آن سالها من سنی نداشتم اما خوب در خاطرم هست همه شهدای اصفهان و اطراف را میآوردند اینجا و از اینجا تقسیم میکردند، گفته است: سال ۶۷ که جنگ تمام شد تا مدتی اینجا در اختیار ما بود و آنجا را تر و تمیز نگه میداشتیم، قرار نبود تخریب شود اما چند سالی است که تقریباً خراب شده و فقط یک دیوار از آن باقی مانده است.
بیشتر بخوانید: قدم در معراجالشهدای اصفهان؛ سردخانهای که قصههای بهشتی در خود جای داده است
محمدتقی نقدعلی، نماینده مردم خمینی شهر در مجلس شورای اسلامی در گفتوگو با خبرنگار ایمنا اظهار می کند: این مکان در تملک شهردار اصفهان است اما به دلیل اینکه در حوزه استحفاظی شهرداری خمینی شهر است، برای تغییر کاربری شهرداری اصفهان طرحی به کمیسیون ماده ۵ استانداری اصفهان ارائه داد که به دلیل حضور این مکان در محدوده خمینی شهر لازم است درخواست تغییر کاربری توسط شهرداری خمینی شهر انجام شود ولی به دلیل مناسب نبودن طرح شهرداری اصفهان، شهرداری خمینی شهر با آن موافقت نکرد و این مکان همچنان بلاتکلیف است.
وی در این باره می افزاید: این مکان در حال حاضر محل تجمع افراد لاابالی شده که سبب ایجاد مزاحمت برای اهالی است و لازم است این مکان هرچه سریع تر تعیین تکلیف شود.
در این باره کمال حیدری، معاون فرهنگی شهرداری اصفهان در گفتوگو با خبرنگار ایمنا اظهار می کند: سردخانه خیابان رهنان که در زمان دفاع مقدس پیکر شهدا برای شناسایی به این معراج الشهدا آورده میشد در تملک شهرداری اصفهان است؛ اما در حوزه استحفاظی شهرداری خمینی شهر و خارج از محدوده شهرداری اصفهان است؛ معاونت فرهنگی شهرداری اصفهان به دنبال احیاء این مکان بود و برای تغییر کاربری، طرحی به کمیسیون ماده ۵ ارائه کرد؛ اما برای تغییر کاربری در کمیسیون ماده ۵، لازم است طرح درخواست توسط شهرداری خمینی شهر انجام شود.
وی در رابطه با طرح و پیشنهاد شهرداری اصفهان برای احیاء این مکان می افزاید: یک سرمایه گذار برای احیای این مکان اعلام آمادگی کرده است؛ البته برای واگذاری به این سرمایه گذار لازم است، کاربری این زمین به کاربری چندمنظوره (تجاری، اداری و فرهنگی) تغییر کند تا این پروژه برای سرمایهگذار به صرفه باشد و او قسمتی از این مکان خاطره را برای معراج الشهدا احیا کند.
به گزارش ایمنا، سردخانه رهنان که روزی معراج شهدای اصفهان بوده و خاطره ای از حضور شهیدان زیادی از این شهر در خود دارد، اکنون متروکه ای بیش نیست؛ این مکان معنوی که در حال حاضر تخریب شده، نیازمند احیاء است تا زنده کند خاطرات روزهای جنگ را. آنچه از بررسیها و صحبت ها به دست میآید، نشان میدهد، اختلاف نظرها و اختلاف سلیقهها موجب شده این معراج الشهدا به خاطره ها بپیوندد.
نظر شما