به گزارش خبرگزاری ایمنا و به نقل از ساینس دیلی، باستانشناسان در کارگاه فلزکاری Kvemo Bolnisi در گرجستان، بقایای کورهها، سربارهها و تودههای هماتیت (اکسید آهن) را مورد بازبینی قرار دادند، پیشتر و در دهه ۱۹۵۰ تصور میشد این محل، یک مرکز اولیه ذوب آهن بوده است، اما پژوهشهای جدید نشان میدهد که کارگران باستانی، از هماتیت بهعنوان فلاکس (مادهای افزودنی برای افزایش بازده مس) استفاده میکردند و هدف آنها تولید مستقیم آهن نبوده است.
نتایج آزمایشها نشان میدهد که مسگران باستانی، بدون قصد مستقیم، در حال آزمودن ویژگیهای مواد آهندار بودهاند. این کنجکاوی و تجربهگری، به تدریج زمینهساز درک این موضوع شد که آهن میتواند از سنگ معدن استخراج شود، در عصر برنز آهن فلزی نادر بود و بیشتر منشأ شهابسنگی داشت؛ به همین دلیل ارزش آن حتی از طلا نیز بالاتر بود. با گذر زمان و توسعه متالورژی استخراجی، آهن به فلزی فراوان و کاربردی تبدیل شد و مسیر شکلگیری ابزارها، سلاحها و در نهایت سازههای صنعتی را هموار کرد، این پیشرفت ارتشهای آشور و روم را توانمند ساخت و در نهایت زمینه را برای انقلاب صنعتی و ساخت ساختمانهای فولادی مدرن فراهم آورد.
ناتانیل ارب-ساتولو از دانشگاه Cranfield میگوید «این یافتهها نشان میدهد که مسگران باستانی بهطور آگاهانه با اکسیدهای آهن کار میکردند و ویژگیهای آنها را در کوره آزمایش میکردند. همین تجربهها کلید آغاز متالورژی آهن بوده است.»
وی افزود «با بررسی سربارههای باقیمانده—موادی که در نگاه اول تنها زبالهای بیارزش به نظر میرسند—امروز میتوانیم ذهنیت و روشهای «دانشمندان مواد» باستان را بازسازی کنیم.»
نظر شما