۶۸ ثانیه پس از «تو»؛ تئاتری معلق میان وجدان و رؤیا به صحنه می‌رود

از شانزدهم تا بیست‌وپنجم مهر، تالار اصلی مجتمع فرهنگی و هنری فرشچیان در اصفهان، میزبان اجرای ویژه «۶۸ ثانیه بعد از تو» است؛ نمایشی سورئال که زمان را ذره‌ذره می‌کاود و با سکوتمندیِ پرطنین، مخاطب را در میانه‌ داستانی از عذاب وجدان و تقابل با خود فریب‌ها به مسیری ذهنی می‌کشاند.

به گزارش خبرگزاری ایمنا، این نمایش در این دوره‌ اجرای محدود، هر شب در دو سانس ۲۰:۰۰ و ۲۱:۴۵ به صحنه می‌رود و مخاطبان می‌توانند شاهد اثری متفاوت باشند؛ نمایشی که در مدت زمان حدود ۱:۸ دقیقه روایت می‌شود. بلیت‌ها در بازه‌ی قیمتی ۲۵۰ تا ۴۵۰ هزار تومان عرضه شده‌اند.

مکان این اجرا اصفهان پل آذر، ابتدای خیابان توحید، مجتمع فرهنگی و هنری فرشچیان، سالن اصلی می‌باشد.

«۶۸ ثانیه بعد از تو» قصه انسان‌هایی است که در گذرگاهِ لحظه گرفتار شده‌اند؛ زمان را می‌کاوند در قفسی ذهنی اسیرند و هر خط داستانی، زمزمه‌ای از عذاب وجدان را به همراه دارد. شخصیت‌ها در رویارویی با اشتباهاتی که کرده‌اند، اگر در بخش عاشقانه‌ای باشد یا خیانتی که نمادین است با خود فریب‌هایی را مرور می‌کنند، تا شاید آرامشی برای درون ناآرام‌شان بیابند.

در این روایتِ سورئال، زمان نه پشتوانه‌ای خطی، بلکه بافتی چرخنده است؛ ثانیه‌هایی که هم کوتاه‌اند و هم به مثابه وقفی ابدی در ذهن بازیگران و مخاطب نقش می‌گیرند. فضای اثر با تاریکی و سکوت‌های متراکم، اجازه می‌دهد هر سکته درونی و تجلّی روانی شخصیت‌ها در نور و صدا جلوه بیابد.

نویسنده و کارگردان این اثر امید نیاز، تهیه‌کننده پرویز پرستویی، بازیگر امید نیاز، دستیار کارگردان آریا شیراسماعیلی و عاطفه چطرروز، مدیر تولید بهمن مارانی، طراحی گرافیک علیرضا عسکری‌فر، گریم مونس پورفاتحیان هستند.

علاوه‌بر این، تیم فنی و تولید، روابط‌عمومی، منشی صحنه و بخش مدیا با جمعی از هنرمندان و دست‌اندرکاران همراهی کرده‌اند تا فضای نمایشی اثر کامل شود.

این نمایش در سبک سورئال اجرا می‌شود؛ بدین معنا که بیش از آنکه بر روایت خطی تکیه کند، بر فضاسازی ذهنی، بیان نمادین و کشف لایه‌های روانی تمرکز دارد.

توصیه شده است کودکان زیر ۱۴ سال حضور نیابند، چراکه فضا و موضوع اثر، بار عاطفی و ذهنی سنگینی دارد.

مخاطبان می‌توانند بلیت خود را از طریق سامانه‌ی تیوال تهیه کنند.

در «۶۸ ثانیه بعد از تو»، هر لحظه چون آینه‌ای است که مخاطب را به بازبینیِ گذشته و اکنون خود دعوت می‌کند. وقتی پرده می‌افتد، شاید قلب‌ها سنگینی کنند، شاید چشم‌ها تر شوند یا ذهن‌ها به گردشی در پسِ آن شصت و هشت ثانیه مشغول شود، اما چیزی که قطعی است این است که نمایش، تجربه‌ای است که زمان را نمی‌پذیرد، بلکه آن را بازسازی می‌کند.

کد خبر 909284

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.