به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، برج جده که قرار است تا سال ۲۰۲۸ به بلندترین ساختمان جهان تبدیل شود، نمادی از بلندپروازیهای عربستان سعودی در مسیر نوسازی و تحول اقتصادی است، اما در عین حال بحثهای گستردهای درباره پیامدهای زیستمحیطی آن مطرح است. این برج با بیش از هزار متر ارتفاع، فراتر از رکوردشکنی صرف، تجسم چشمانداز عربستان برای تحول اقتصادی و تعامل جهانی بهشمار میرود. پروژهای که ابتدا با نام برج پادشاهی شکل گرفت، بر پایه الهام از فرم برگهای گیاهان صحرا طراحی شده تا علاوهبر زیبایی ظاهری، با بهرهگیری از ویژگیهای آیرودینامیکی بتواند در برابر بادهای شدید مقاومت کند.
فرآیند ساخت این برج که در سال ۲۰۱۸ بهدلیل چالشهای اقتصادی و لجستیکی متوقف شده بود، از ژانویه ۲۰۲۵ با قدرت از سر گرفته شد. این پروژه با حضور شرکتهای سعودی بنلادن، دارالهدسة و ترنر کانستراکشن تا سپتامبر ۲۰۲۵ به طبقه هفتاد رسید و همچنان در مسیر رسیدن به هدف تکمیل در سال ۲۰۲۸ قرار دارد. این بازگشت نشاندهنده عزم راسخ عربستان برای تحقق رویاهای بزرگ معماری است.
ساخت این آسمانخراش یک کیلومتری چالشهای مهندسی بیسابقهای را بههمراه دارد و ۲۷۰ ستون آن به طول ۱۰۵ متر، یکی از شاهکارهای مهندسی محسوب میشود. ستونها با فونداسیون پنج متری و پوشش بیش از ۳۲۰۰ متر مربع طراحی شدهاند تا بارهای عظیم برج را تحمل کنند. سیستم هسته مرکزی برج نیز به شکلی ساخته شده که نیاز به عناصر ساختاری سنتی را حذف کرده و با بتن بسیار مقاوم، پایداری بنا را تضمین میکند.
این پروژه از فناوریهای پیشرفتهای همچون پمپاژ بتن تا ارتفاع بیش از ۲۶۲۴ فوت، ۵۹ آسانسور و چندین لابی آسمانی برای جابهجایی سریع بهره میبرد و فناوریهای پایدار همچون پوششهای شیشهای با کارایی بالا و سیستمهای جمعآوری آب باران را در خود جای داده است. جهتگیری و شکل ساختمان نیز بهگونهای طراحی شده که جذب گرمای خورشیدی را به حداقل برساند؛ این امر در اقلیم گرم عربستان بسیار حائز اهمیت است.
برج جده نهتنها بهعنوان یک سازه بلند، بلکه نماد اصلی طرح چشمانداز ۲۰۳۰ عربستان با هدف متنوعسازی اقتصاد و کاهش وابستگی به نفت مطرح است. این برج با وجود هتل لوکس فورسیزنز، آپارتمانهای مسکونی درجه یک و دفاتر مدرن در نظر دارد مرکز جهانی گردشگری و تبادلات فرهنگی شود. سکوی دیدبانی برج با ارتفاع ۲۱۱۲ فوت، بلندترین سکوی دید جهان خواهد بود و چشماندازهای وسیعی از دریای سرخ ارائه میدهد که انتظار میرود به جاذبه گردشگری مهمی تبدیل شود.
با وجود بزرگی و عظمت این پروژه، نگرانیهای جدی زیستمحیطی برای آن مطرح است. برای ساخت این برج بیش از ۵۰۰ هزار متر مکعب بتن و ۸۰ هزار تن فولاد مصرف میشود که با ایجاد اثرات کربنی بسیار بالایی همراه است. منتقدان معتقدند این حجم از مصرف مواد و تولید کربن با ارزش نمادین پروژه همخوانی ندارد و این پروژه بیشتر بهدنبال ثبت رکورد است تا حفظ محیط زیست. دانشمندان محیط زیست نیز این پروژه را نوعی «ظاهرگرایی» تحسینناپذیر میدانند که در آن اولویت رکوردشکنی بر اهمیت پایداری قرار گرفته است. برج جده یادآور هزینههای زیستمحیطی ناشی از بلندپروازیهای معماری است و چالش اصلی پیش رو، یافتن تعادلی منطقی میان دستاوردهای نمادین و مسئولیتهای اکولوژیکی است.
با نزدیک شدن به زمان تکمیل برج، این سازه همچنان نمادی از بلندپروازی انسانی و فناوری مهندسی پیشرفته خواهد بود اما همچنین پرسشی مهم برای معماران و توسعهدهندگان جهان مطرح است که چگونه میتوان در جهت تحقق پروژههای عظیم، توسعهای پایدار و مسئولیتپذیر در قبال محیط زیست را تضمین کرد.
نظر شما