به گزارش خبرگزاری ایمنا، هشتاد و دومین جشنواره فیلم ونیز شامگاه گذشته به کار خود پایان داد؛ جشنوارهای که با شگفتیهای هنری، رکوردشکنی تشویقها، حضور پررنگ سینمای مقاومت و البته چهرههای نامآشنای هالیوود، بار دیگر توجه جهانیان را به خود جلب کرد.
شیر طلایی برای جیم جارموش
بزرگترین جایزه جشنواره، شیر طلایی، به فیلم آرام و متفاوت «پدر، مادر، خواهر، برادر» ساخته جیم جارموش رسید؛ انتخابی که بسیاری از کارشناسان را غافلگیر کرد زیرا پیشبینیها حکایت از موفقیت «صدای هند رجب» داشت. این فیلم در نهایت جایزه دوم جشنواره را به دست آورد.
افتخارات بینالمللی و حضور کمرنگ هالیوود
جایزه بهترین کارگردانی به بنی سفدی برای فیلم «ماشین کوبنده» تعلق گرفت. بازیگران غیرهالیوودی نیز خوش درخشیدند: شین ژیلِی، بازیگر چینی، برای فیلم «خورشید بر همه ما طلوع میکند» بهترین بازیگر زن شد؛ تونی سرویلّو، اسطوره ایتالیایی، برای فیلم «لاگراچیا» بهترین بازیگر مرد را دریافت کرد و لونا وِدلر، بازیگر سوئیسی، جایزه استعداد نو (مارچلو ماسترویانی) را برای فیلم «دوست خاموش» از آن خود کرد.
تشویق ۲۲ دقیقهای برای «صدای هند رجب»
نمایش فیلم «صدای هند رجب» ساخته کوثر بن هانیه، کارگردان تونسی، با بیش از ۲۲ دقیقه تشویق ایستاده تماشاگران همراه شد؛ رکوردی که از سال گذشته تاکنون بیسابقه بود. این اثر مستند-درام، روایتی تکاندهنده از مرگ دختر ششساله فلسطینی در غزه است که به نمادی از مقاومت مردم فلسطین بدل شد.
بیشتر بخوانید: «صدای هند رجب» جایزه شیر نقرهای جشنواره فیلم ونیز را از آن خود کرد
ستارهها و رقابت اسکاری
دواین جانسون با ایفای نقش مبارز MMA، مارک کِر، در فیلم «ماشین کوبنده» یکی از جدیترین گزینههای اسکار امسال معرفی شد. در کنار او، اما استون، جسی پلمونس، اسکار آیزاک، جیکوب الرودی، آماندا سایفرید و جولیا رابرتز نیز با نقشآفرینیهای متفاوت، نام خود را در فهرست احتمالی اسکار قرار دادند.
سیاست و جنگ در قاب سینما
موضوعات سیاسی و جنگی نیز حضوری پررنگ در جشنواره امسال داشتند. کاترین بیگلو با «خانه دینامیت» زنگ خطر زرادخانههای هستهای را به صدا درآورد، الیویه آسایاس در «جادوگر کرملین» صعود ولادیمیر پوتین را روایت کرد و فیلم «صدای هند رجب» یادآور بهای انسانی جنگ در غزه شد.
نقلقولهای ماندگار
از میان سخنان چهرهها، جملاتی چون «هیولاهای واقعی همان مردان کتوشلواری هستند» (جیکوب الرودی)، «چطور نابودی جهان میتواند دفاعی باشد؟» (کاترین بیگلو) و «انسانیت خیلی زود با یک حسابرسی بزرگ روبهرو خواهد شد» (یورگوس لانتیموس)، بیش از دیگران در رسانهها بازتاب یافت.
جشنواره ونیز ۲۰۲۵ نشان داد که سینما همچنان آیینهای شفاف برای بازتاب تحولات اجتماعی و سیاسی جهان است. از هشدار درباره خطر سلاحهای هستهای گرفته تا روایت تلخ غزه، از بازاندیشی در اسطورههایی چون فرانکنشتاین تا تجربههای تازه در روایت سینمایی، همگی بیانگر آن است که هنر هفتم تنها سرگرمی نیست بلکه میدان جدی گفتوگو و اندیشه است.
در عین حال، توزیع جوایز به نفع سینمای غیرهالیوودی، بیانگر تغییر تدریجی کانون توجه جهانی به سوی آثار متنوع و چندصدایی است. اگرچه هالیوود همچنان در معادلات اسکار نقش مهمی خواهد داشت، اما جشنواره ونیز امسال یادآور شد که صحنه جهانی سینما بیش از هر زمان دیگری چندقطبی و متکثر شده است؛ جریانی که میتواند در سالهای آینده مسیر صنعت سینما را بازتعریف کند.
نظر شما