به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، نروژ گام بزرگی در جذب آلودگی جهانی برداشته است تا با راهاندازی فاز دوم بزرگترین سایت ذخیرهسازی کربن فرامرزی جهان طی پروژهای موسوم به «شفق قطبیNorthern Lights»، سالانه حدود ۵ میلیون تن دیاکسیدکربن را در عمق حدود ۲۶۰۰ متر زیر بستر دریای شمال ذخیره کند. این پروژه نوآورانه فناوری جذب و ذخیرهسازی کربن (CCS) را وارد مرحلهای جدید و نروژ را به پیشرو در زمینه نگهداری پایدار آلودگیهای کربنی زیر دریا تبدیل کرده است. این طرح بخشی از برنامه دولتی «کشتی طویل Longship» نروژ است که با هدف پیشبرد جذب و ذخیرهسازی کربن در مقیاس صنعتی اجرا میشود.
فاز نخست این پروژه در سال ۲۰۲۵ با موفقیت انجام شد؛ در این مرحله دیاکسید کربن از کارخانه سیمان شهرک برویک جمعآوری و توسط خط لوله زیر دریایی به طول ۱۰۰ کیلومتر به مخزن آورا در دریای شمال منتقل و در عمق ۱.۶ مایل زیر بستر دریا تزریق شد. هدف این فاز ذخیرهسازی سالانه ۱.۵ میلیون تن دیاکسید کربن بود که موفقیت آن موجب جذب همکاری شرکتهای صنعتی دیگر از هلند، دانمارک و سوئد شد. عملکرد مخزن در این مرحله بسیار موفق گزارش شده است.
نروژ اکنون با آغاز فاز دوم قصد دارد ظرفیت ذخیرهسازی را تا سالانه ۵ میلیون تن تا سال ۲۰۲۸ افزایش دهد؛ جهشی چشمگیر که با حمایت مالی ۱۵۳ میلیون دلاری صندوق اتصال اروپا برای انرژی (CEF Energy) پشتیبانی میشود. برای تحقق این هدف، احداث مخازن جدید ذخیرهسازی در خشکی، نصب پمپهای با ظرفیت بالاتر، ایجاد چاههای تزریق جدید، ساخت اسکله دوم برای پذیرش کشتیهای حامل کربندیاکسید و بهکارگیری کشتیهای حمل مایع کربن پیشبینی شده است. این افزایش ظرفیت به صنایع متعددی در شمال و مرکز اروپا امکان میدهد دیاکسیدکربن خود را به این زیرساخت مرکزی منتقل کنند و در نتیجه نروژ به قلب کاهش کربن در قاره اروپا تبدیل خواهد شد.
فناوری مورد استفاده در پروژه شفق قطبی امکان کاهش انتشار گازهای گلخانهای را برای صنایعی همچون سیمان، فولاد و مواد شیمیایی با روشی اقتصادی فراهم میکند. فاز دوم این پروژه نهتنها گامی مهم در تحقق اهداف اقلیمی اروپا بهشمار میرود، بلکه الگویی برای توسعه زیرساختهای مشابه در کشورهای دیگری همچون دانمارک، هلند و بریتانیا خواهد بود.
ذخیرهسازی کربن در اعماق ۲۶۰۰ متری زیر بستر دریا با استفاده از ساختارهای زمینشناسی غیرقابل نفوذ، دیاکسید کربن را بهصورتی امن و دائمی در زیر زمین نگه میدارد تا از بازگشت آن به جو جلوگیری شود. این راهحل عملی نویدبخش مبارزه با بحران جهانی تغییرات اقلیمی است. این پروژه نخستین نمونه بزرگ زیردریایی ذخیرهسازی کربندیاکسید محسوب میشود و از سوی دیگر جهان در انتظار فناوریهای نوینی از جمله ساختمانهایی است که توانایی جذب کربن از هوا را دارند.
بنابراین پروژه شفق قطبی نهتنها فناوریهای جذب و ذخیرهسازی کربن را در مقیاس بزرگ عملی، بلکه مسیر تازهای برای مقابله با آلودگی و تغییرات اقلیمی نیز باز کردهاند، این پیشرفت مهم گواهی بر اقدامهای فوری و جدی نروژ و اروپا در مقابله با تهدیدهای زیستمحیطی است و افقهای امیدوارکنندهای برای آینده زمین ترسیم میکند.
نظر شما