عقیل عقیلی، باستانشناس و رئیس کمیته باستانشناسی انجمن گردشگری، در گفتوگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: در حال حاضر روی منطقه کمرزرین کار میکنیم. در این محوطه، بخشی از معماری و خانهسازیها شناسایی شده و نیز احتمال وجود یک تنور و یک کوره وجود دارد. همچنین در بخشهای جنوبی و جنوب شرقی ترانشه چندین کف و اجزای معماری کشف شده که باید ارتباط آنها با یکدیگر مشخص شود.
وی افزود: یافتههای سفالی این منطقه بسیار غنی است و گونهشناسی ارزشمندی در اختیار ما قرار میدهد. تاکنون سفالهایی از دوران سلجوقی تا صفویه شناسایی شده و برخی دیگر از سفالها احتمالاً به دورههای قدیمیتر تعلق دارند که باید مورد مطالعه قرار گیرند. بررسیهای بعدی، بهویژه در حوزه آنالیز خاک، به ما نشان خواهد داد که در آن دوران مردم چه نوع مواد غذایی مصرف میکردهاند و رژیم غذاییشان چه بوده است.
رئیس کمیته باستانشناسی انجمن گردشگری ادامه داد: بررسی دیوارهها نشان میدهد که بیل مکانیکی به این محوطه آسیبهایی وارد کرده است. در دیوارهها آثار سفال، استخوان و آجرهای شکسته مشاهده میشود. از همین رو تأکید میکنیم که هیچگونه آسیبی نباید به این بافت تاریخی فشرده وارد شود. یافتهها نشان میدهد که این مکان یک تپه استقراری مداوم بوده و برخلاف برخی محوطهها که دورهای خالی از سکنه میشوند، اینجا پیوسته محل زندگی مردم بوده است. فشردگی لایهها و وجود معماری و سفالهای متوالی این امر را تأیید میکند.
عقیلی مطرح کرد: بررسیها نشان میدهد که در دوران میانه اسلامی این محوطه بهطور مستمر مورد استفاده بوده است. از طریق سفالها و معماری میتوان دادوستد، تجارت و صنعت مردمان آن دوره را تحلیل کرد. این محوطه ظرفیت ارائه یک افق سفالی کامل از دورههای مذکور را دارد و میتواند اطلاعات ارزشمندی از توالی استقرار انسانی ارائه دهد.
وی افزود: در داخل یکی از اتاقها دانههای گیاهی فراوانی کشف شده که احتمالاً نشاندهنده محل ذخیره آذوقه مانند حبوبات بوده است. این دانهها به مرور پوسیده شدهاند اما با جمعآوری و آنالیز خاک میتوان اطلاعات دقیقی در حوزه آرکیوبوتانی به دست آورد و مشخص کرد که مردم آن زمان چه نوع دانههای گیاهی را بهعنوان غذا یا برای تغذیه دام استفاده میکردهاند.
نظر شما