به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، اربعین یکی از مهمترین و بزرگترین مناسبتهای دینی در میان مسلمانان شیعه است که هر سال در چهلمین روز پس از شهادت امام حسین بن علی (ع)، نوه پیامبر اسلام (ص)، برگزار میشود. این روز یادآور فداکاری و ایستادگی امام حسین (ع) در نبرد کربلا در سال ۶۸۰ میلادی است؛ نبردی که نماد همیشگی مقاومت در برابر ظلم، ایثار و عدالتخواهی بهشمار میرود و جایگاه ویژهای در باور و هویت شیعیان دارد.
کلمه «اربعین» بهمعنای عدد چهل است و به روز چهلم از شهادت امام سوم شیعیان اشاره دارد. در سنت اسلامی، عدد چهل جایگاه معنوی مهمی دارد و عزاداری چهل روزه از دیرباز نشانهای از بلوغ روح و تسکین غم بهشمار میرود. گفته شده است زمین و آسمان به مدت چهل روز پس از کربلا گریستند.
روز اربعین نهتنها فرصتی برای عزاداری است، بلکه زمینهای برای تجدید پیمان با آرمانهای امام حسین (ع) و گرامیداشت ارزشهایی همچون ایثار، عدالت و مقاومت در برابر ظلم فراهم میکند. مراسم اربعین پیامهای اخلاقی و روحانی عمیقی دارد که فراتر از مرزهای مذهبی و فرقهای در جهان اسلام طنینانداز شده است.
بزرگترین نماد این مراسم، پیادهروی گسترده زائران به سمت حرم امام حسین (ع) در شهر کربلاست. میلیونها زائر از سراسر عراق و جهان با پای پیاده، در مسافتهایی که گاه تا ۸۰ کیلومتر میرسد، مسیر نجف تا کربلا را طی میکنند. نجف شهری مقدس است که آرامگاه امام علی (ع) در آن قرار دارد. این پیادهروی بهطور معمول سه روز طول میکشد و یکی از مشهورترین مسیرهای زیارتی جهان بهشمار میرود. در این سفر معنوی، زائران ضمن طی مسیر، در مراسم عزاداری شرکت، زیارت اربعین را قرائت و آئینهای مذهبی همچون سینهزنی و نوحهخوانی را برگزار میکنند که همه پیوند روحی میان زائران و امام حسین (ع) را تحکیم میکند و یادآور ارزشهای استقامت و مقاومت است.
پیادهروی اربعین نمادی از ایثار، صبر و استقامت و پذیرش سختیها در راه آرمانهای بلند است. در طول این مسیر، هزاران موکب توسط داوطلبان نهتنها با ارائه غذا، نوشیدنی و استراحتگاه، بلکه با ارائه خدمات پزشکی و اسکان موقت از زائران پذیرایی میکنند. این خدمات جلوهای از روحیه خدمتگزاری، همبستگی و نوعدوستی است که از اصول معنوی اربعین بهشمار میرود.
عزاداری و سوگواری نیز در قالب دستهها و جمعهای مختلف برگزار میشود و زائران در طول آن با نوحه و سینهزنی، حادثه کربلا را بازگو میکنند. پس از رسیدن به حرم، قرائت زیارت اربعین برای تجدید عهد و تأکید بر ادامه راه امام، بخش مهم دیگری از مراسم است. انجام عمل خیر و نیکوکاری از جمله توزیع غذا و کمک به نیازمندان نیز بخشی از این رویداد معنوی است که تجلی پیام انساندوستانه امام حسین (ع) محسوب میشود.
برگزاری این پیادهروی در دوران حکومت صدام (۱۹۷۹ تا ۲۰۰۳) ممنوع بود و زائران بهشدت سرکوب میشدند، اما این سنت معنوی بهصورت زیرزمینی ادامه داشت. پس از سقوط این رژیم، مراسم اربعین با رشدی چشمگیر روبهرو شد. تعداد زائران از حدود ۴۰ هزار نفر در سال ۲۰۱۰ به بیش از ۲۰ میلیون نفر در سالهای اخیر افزایش داشته است که از کشورهای مختل در آن شرکت و این مراسم را به بزرگترین تجمع صلحآمیز دینی جهان تبدیل میکنند.
برای شرکت در مراسم اربعین، آمادگی جسمی و روحی بسیار اهمیت دارد، زیرا پیادهروی طولانی و شرایط آبوهوایی چالشبرانگیز است. شرکتکنندگان باید به آداب و آئینها احترام بگذارند و در مراسم عزاداری و دعا حضور فعال داشته باشند. استفاده از خدمات موکبها بهعنوان بخشی از تجربه معنوی این سفر بسیار توصیه میشود و کمک داوطلبانه به موکبها و شرکت در امور خیریه از دیگر ارکان مهم این مراسم است. زیارت بارگاه امام حسین و برادر بزرگوارش حضرت عباس (ع) و حضور در مراسم دعا، جایگاهی ویژه در مراسم اربعین دارد که فراتر از یک مناسبت مذهبی صرف، نماد تجدید عهد با عدالت، فداکاری و مقاومت در برابر ظلم و بیعدالتی است.
پیادهروی و تجمع عظیم اربعین، نمایانگر اتحاد، ایمان، انساندوستی و صلح جهانی است که فرقهها و مذاهب مختلف را پشت سر میگذارد و هزاران نفر از پیروان مذاهب و حتی ادیان دیگر را به خود جذب کرده است. این رویداد نشانگر قدرت ماندگار ایمان، همبستگی اجتماعی و پیام آزادیخواهی است که از واقعه کربلا به جهان عرضه شده و الهامبخش میلیونها انسان در سراسر دنیا برای پیروی از راه عدالت، ایثار و وحدت است.
نظر شما