فرنوش داودوندی، راهنمای گردشگری بینالمللی و عضو انجمن صنفی راهنمایان گردشگری اصفهان در گفتوگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: در سراسر جهان، گردشگری با رویکرد مذهبی و آئینی بر پایه باورها، مناسک و فرهنگ بومی هر منطقه شکل میگیرد؛ به عنوان نمونه حج و عمره در عربستان سعودی بزرگترین گردهمایی مذهبی مسلمانان است که سالانه میلیونها نفر را به شهرهای مقدس مکه و مدینه میکشاند.
وی افزود: در هند، با توجه به تنوع ادیان و آئینها، مراسمهای متعددی برگزار میشود که از جاذبههای اصلی گردشگری معنوی این کشور بهشمار میآیند؛ از جمله کوم میلا که هر ۳ سال، یک بار برگزار میشود و یکی از بزرگترین مراسم مذهبی و زیارتی جهان است. در این مراسم، هندوها خود را در آب رودخانه گنگ شستشو میدهند با این باور که با شستوشوی خود در رود مقدس، گناهان خود را بزدایند و بخت این را بیابند که زندگی تازهای را آغاز کنند. در واتیکان بازدید از کلیسای سنت پیتر و دیدار با پاپ برای مسیحیان کاتولیک، و زیارت کلیساهای حواریون برای دیگر شاخههای مسیحیت، مصداق گردشگری مذهبی است که اغلب با مناسک خاص و در فضایی فرهنگی برگزار میشود.
راهنمای گردشگری بینالمللی ادامه داد: در مکزیک نیز آئین روز مردگان (Día de los Muertos) یکی از نمونههای منحصر بهفرد گردشگری آئینی است که بازتابدهنده فرهنگ غنی این کشور و باورهای خاص مردم آن نسبت به مرگ و زندگی است.
داودوندی تصریح کرد: یکی از چالشهای جدی پیش روی گردشگری مذهبی و معنوی، حفظ احترام و حرمت فضاهای مقدس در کنار حضور گردشگران است؛ گاهی حجم بالای ورود بازدیدکنندگان یا رفتارهای ناآگاهانه، باعث برهم خوردن آرامش و قداست این مکانها میشود و میتواند زائران یا حتی جامعه محلی را دلخور کند.
وی ادامه داد: مشکل دیگر، تبدیل مناسک مذهبی به نوعی نمایش توریستی است؛ جایی که مراسمها بهجای آنکه تجربهای اصیل و درونی باشند، بیشتر جنبه ظاهری و تجاری پیدا میکنند؛ این مسئله میتواند هم به ارزش آئین آسیب بزند و هم به درک نادرست بازدیدکنندگان منجر شود.
عضو انجمن صنفی راهنمایان گردشگری اصفهان مطرح کرد: در کنار اینها کمبود زیرساخت مناسب از حمل و نقل و اقامتگاه گرفته تا امکانات بهداشتی و امنیتی در برخی مناطق زیارتی، یکی دیگر از موانع توسعه این نوع گردشگری است؛ نبود یک برنامهریزی فرهنگی و مدیریتی منسجم باعث میشود ظرفیتهای معنوی این مناطق بهدرستی بهرهبرداری نشوند.
داودوندی اشاره کرد: همچنین نباید از تأثیرات بلندمدتی مانند تغییرات اقلیمی، آسیبهای زیستمحیطی ناشی از گردشگری انبوه، یا بروز تعارضات فرهنگی غافل شد. همه اینها نشان میدهد، اگر به دنبال توسعه پایدار و محترمانه در گردشگری معنوی هستیم، باید نگاهی چندجانبه و مسئولانه به آن داشته باشیم.
نظر شما