به گزارش خبرگزاری ایمنا و به نقل از اسپیس، سیاهچالههای میانیجرم (IMBH) که جرمی بین صدها تا صد هزار برابر خورشید دارند، حلقه مفقوده در تکامل سیاهچالهها بین دستههای کوچکتر و غولپیکر به شمار میآیند و مشاهده آنها بسیار دشوار است. اما اکنون شواهد محکمی از یک IMBH سرگردان که با آزادانه حرکت در هاله کهکشانی، ستارهای را در قطعه قطعه میکند، به دست آمده است،این سیاهچاله که هنوز جرم دقیق آن مشخص نیست، توسط پرتابهای پرتوی ایکس در سال ۲۰۰۹ شناسایی شد و قبل از آنکه در ۲۰۱۲ به اوج درخشندگی برسد، شدت تابش آن حدود ۱۰۰ برابر شد، سپس تا ۲۰۲۳ کاهش یافت که نشان میدهد ستاره یا به تدریج تکهتکه شده و یا در مدار بیضوی خود چندین بار به نزدیکی سیاهچاله رسیده و بخشی از جرمش را از دست داده است.
این رویداد توسط تلسکوپهای مختلفی مانند چاندرا (X-ray)، هابل (نور مرئی) و ایکسام-نیتردن رصد شده است. مدلهای پیشنهادی دو فرضیه را مطرح میکنند: یا ستاره به طور تدریجی توسط کشش گرانشی تکه تکه شده و مادهای به شکل جریان گازی اطراف سیاهچاله ایجاد کرده یا در آخر کاملاً نابود شده و گاز حاصل وارد دیسک برافزایشی شده است، این یافته کمک میکند تا ماهیت و پراکندگی سیاهچالههای میانیجرم بهتر درک شود و چگونگی رشد سیاهچالههای کلانجرم در مراکز کهکشانها نیز بررسی شود، همچنین زمینهساز مطالعات آینده در زمینه تعاملات دینامیکی سیاهچالهها و ستارگان در محیطهای کمنور دوردست خواهد بود، تعیین دقیق چگونگی خوردن کامل یا تکه تکه شدن ستاره نیازمند رصدهای مکرر و پیوسته است تا مشخص شود آیا این سیاهچاله چندین بار فوران تابش دارد یا سقوط و نابودی ستاره یک بار رخ داده و رو به اتمام است.
نظر شما