به گزارش خبرگزاری ایمنا و به نقل از آرس تکنیکا، تازهترین پژوهش دانشگاه تگزاس نشان میدهد که خشکسالی شدید و کمسابقه در جنوبغرب ایالات متحده، نه یک پدیده موقتی، بلکه نشانهای از روندی بلندمدت و پایدار است که دستکم تا پایان قرن حاضر و حتی فراتر از آن ادامه خواهد داشت، این وضعیت بحرانی از پیامدهای مستقیم گرمایش جهانی و اختلال در الگوهای اقیانوسی بهشمار میرود و منابع آب، کشاورزی و زیرساختهای حیاتی میلیونها نفر را در معرض تهدید جدی قرار داده است.
محققان در این مطالعه با بررسی رسوبات باستانی، دادههای دیرینهشناسی اقلیمی و مدلسازیهای پیشرفته، به شواهدی رسیدهاند که تأکید میکند کاهش بیسابقه بارندگی زمستانی و تداوم خشکسالی در منطقه جنوبغربی آمریکا، پدیدهای تصادفی نیست، بلکه بازتابی از تغییرات ساختاری در نظام اقلیمی سیاره است، مطابق این یافتهها، گرمشدن زمین و برهمخوردن چرخه نوسان دههای اقیانوس آرام (PDO) موجب شده است که ذخایر آبی اصلی منطقه، ازجمله رود کلرادو و ریو گرانده، با کاهش شدید ظرفیت روبهرو شوند. این موضوع نهتنها آینده کشاورزی را با مخاطره جدی روبهرو کرده، بلکه دسترسی به آب شرب را برای میلیونها نفر تحتالشعاع قرار داده است.
پژوهشگران تأکید دارند که خشکسالی کنونی، که از آن بهعنوان شدیدترین مورد در بیش از ۱۲۰۰ سال گذشته یاد شده، ذخایر مهمی همچون دریاچه پاول را تا حدود دوسوم کاهش داده است، با این حال منشأ این بحران تنها کمبود بارش یا افزایش دما نیست؛ بلکه دادههای جدید نشان میدهد که چرخه PDO بهدلیل گرمایش جهانی، وارد فاز منفی دائمی شده و در نتیجه، بارندگیهای زمستانی بهطور پایدار رو به کاهش گذاشته است.
شواهد حاصل از تحلیل رسوبات دریاچههای رشتهکوه راکی حاکی از آن است که حدود ۶۰۰۰ سال پیش نیز خشکسالی مشابهی در این منطقه روی داده، اما تفاوت بنیادین آن با شرایط فعلی، دخالت مستقیم فعالیتهای انسانی و انتشار گسترده گازهای گلخانهای در شکلگیری این بحران است، ویکتوریا تاد، پژوهشگر اصلی این مطالعه، تأکید میکند که آنچه امروز رخ میدهد یک تصادف اقلیمی یا بدشانسی آبوهوایی نیست، بلکه نشانهای از دگرگونی عمیق و برگشتناپذیر در دمای سطح اقیانوسهاست که آثار آن تا دهههای آینده ادامه خواهد داشت، بهگفته او، بسیاری از مدلهای اقلیمی موجود حتی شدت و عمق بحران را دستکم گرفتهاند و شرایط واقعی منابع آبی از آنچه این مدلها نشان میدهند، بسیار نگرانکنندهتر است.
ابعاد این خشکسالی فراتر از حوزه آب و کشاورزی است و پیامدهای گسترده زیستمحیطی و بهداشتی نیز در پی دارد، ازجمله میتوان به افزایش خطر آتشسوزیهای گسترده، وقوع طوفانهای گرد و غبار و تشدید فرسایش خاک اشاره کرد. در همین حال، مدیریت منابع آب به موضوعی مناقشهبرانگیز میان ایالتها، قبایل بومی، شهرها و دولت فدرال بدل شده و تنشهای سیاسی را افزایش داده است، کارشناسان هشدار میدهند که ایالات متحده باید این حقیقت تلخ را بپذیرد؛ خشکسالی جنوبغرب کشور، موقتی نیست و راهکارهای گذشته دیگر پاسخگو نخواهد بود، آنها خواستار بازنگری اساسی در سیاستهای مدیریت منابع آب، ارتقای فناوریهای بهرهبرداری و کاهش اتکا به الگوهای ناکارآمد فعلی هستند.
به اعتقاد دانشمندان، بدون کاهش سریع انتشار گازهای گلخانهای و اصلاح الگوهای مصرف آب، این بحران تا سال ۲۱۰۰ و حتی فراتر از آن تداوم خواهد داشت. آنها میگویند زمان آن فرا رسیده که ساکنان مناطق آسیبپذیر و مدیران محلی و ملی، نگاه خود را به بحران اقلیمی تغییر دهند و برای آیندهای خشکتر، آماده و مجهز شوند.
نظر شما