به گزارش خبرگزاری ایمنا و به نقل از ساینس دیلی، دانشمندان مؤسسه شبکههای زیستی گوتینگن و انستیتوی ماکس پلانک، در همکاری با دانشگاه ماربورگ، به کشفی شگفتانگیز در زمینه ارتباط سلولهای جنینی دست پیدا کرده اند، آنها نشان دادند که سلولهای پوست در حال رشد، از طریق «زمزمه» های مکانیکی بسیار ضعیف، با یکدیگر هماهنگ میشوند؛ مکانیزمی که تاکنون تنها در فرایند شنوایی شناخته شده بود، این مطالعه که در نشریه Current Biology منتشر شده، بر اساس ترکیبی از ژنتیک رشد، پژوهشهای شنوایی، فیزیک نظری و تصویربرداری با هوش مصنوعی انجام شده است، پژوهشگران دریافتند سلولها در لایههای نازک بافت پوست، حرکات خفیف سلولهای مجاور خود را احساس کرده و خود را با آنها هماهنگ میکنند. این «زمزمه سلولی» موجب میشود بافت جنین همچون یک گروه موسیقی منسجم، به صورت هماهنگ حرکت کند.
ماتیاس هرینگ، سرپرست گروه در مؤسسه دینامیک زیستی گوتینگن، اظهار کرد: «با استفاده از روشهای هوش مصنوعی، توانستیم حدود صد برابر بیش از گذشته تعاملات سلولی را تحلیل کنیم، این دادههای بزرگ با دقت ما را به شکل چشمگیری افزایش داد.»
زمانی که پژوهشگران توانایی سلولها برای درک این زمزمهها را از طریق دستکاری ژنتیکی مختل کردند، رشد جنین بهطور چشمگیری کند یا متوقف شد. نتایج حاصل، نهتنها نشان دادند که ارتباط مکانیکی در شکلگیری بدن انسان نقش حیاتی دارد، بلکه روشن کردند که مکانیسم شنوایی در انسان، از همان پروتئینهای حساس به نیرو استفاده میکند که ابتدا در ساختار جنین فعال بودهاند؛ فرد ولف، مدیر پژوهشی این پروژه، اظهار کرد: «پروتئینهای حساس به نیرویی که در گوش ما صدا را به سیگنال الکتریکی تبدیل میکنند، ریشهای بسیار کهن دارند و از اجداد تکسلولی مشترک ما با قارچها به ارث رسیدهاند»، این یافتهها نشان میدهند که شاید شنوایی انسان، در اصل بازتعبیری تکاملی از ابزارهای مکانیکی اولیهای باشد که نخست برای ساختن بدن و نه شنیدن جهان، بهکار گرفته شدهاند.
نظر شما