به گزارش خبرگزاری ایمنا و به نقل از ساینسدیلی، پژوهشگران دانشگاه کپنهاگ و دانشگاه سائوپائولو در تحقیقی جدید هشدار دادهاند که بسیاری از مطالعات بالینی معتبر درباره اختلال نقص توجه و بیشفعالی (ADHD) در بزرگسالان، دچار ضعفهای اساسی در روششناسی هستند، این یافتهها بر اساس بررسی دقیق ۲۹۲ کارآزمایی تصادفی کنترلشده صورت گرفته که به عنوان معتبرترین نوع مطالعات دارویی شناخته میشوند، یکی از مشکلات اصلی این مطالعات، تشخیص نادرست یا ناکامل شرکتکنندگان بوده است، در بیش از ۵۰ درصد این پژوهشها، تشخیص ADHD بدون ارزیابی جامع و تخصصی انجام شده و حتی در برخی موارد، تشخیص توسط افراد فاقد صلاحیت یا با کمک کامپیوتر صورت گرفته است. این در حالی است که تمایز ADHD با بیماریهایی مثل افسردگی، اسکیزوفرنی و اختلال دوقطبی نیاز به بررسیهای عمیق بالینی توسط روانپزشک یا روانشناس باتجربه دارد.
پژوهشگران هشدار میدهند که این کمدقتی در تشخیص میتواند موجب شود نتایج بسیاری از این مطالعات غیرقابل اعتماد باشند. در مواردی، بیماران ممکن است، ADHD نداشته باشند یا همزمان دچار اختلالات روانی دیگر باشند، که این مسئله اثر دارو را بهدرستی نشان نمیدهد، به گفته متخصصان، وقتی چنین مطالعات ناقصی مبنای تدوین دستورالعملهای درمانی قرار میگیرند، نهتنها تشخیصهای اشتباه افزایش پیدا میکند، بلکه احتمال تجویز داروهای غیرضروری و بروز عوارض نیز بیشتر میشود، این مشکل در حالی رخ میدهد که میزان تشخیص ADHD در بزرگسالان رو به افزایش است و بسیاری از افراد بدون داشتن علائم واقعی، بهصرف با دیدن محتواهای شبکههای اجتماعی به خود برچسب ADHD میزنند.پژوهشگران خواستار آن هستند که از این پس، تشخیص در تمام مطالعات روانپزشکی با معیارهای واحد، دقیق و توسط متخصصان آموزشدیده صورت گیرد تا نتایج پژوهشی قابل اعتماد و مفید باقی بماند.
نظر شما