به گزارش خبرگزاری ایمنا، نقش زنان در فرایند توسعه روستایی و کشاورزی ایران نهتنها یک واقعیت تاریخی و اجتماعی، بلکه یک ضرورت اقتصادی و راهبردی برای تحقق توسعه پایدار است. زنان روستایی در ایران، با وجود محدودیتها و چالشهای فراوان، سهمی چشمگیر در تولید، امنیت غذایی، حفظ فرهنگ بومی و پایداری اجتماعی دارند.
زنان روستایی ایران در همه مراحل تولید کشاورزی، از آمادهسازی زمین، کاشت، داشت، برداشت تا فراوری محصولات نقشآفرین هستند. در کشت محصولات زراعی همچون گندم، برنج و سبزیجات، زنان بهطور عمده در کاشت، وجین، آبیاری و برداشت مشارکت دارند.
بر اساس آمار، میزان مشارکت زنان در تولید برنج ۶۵ درصد، پنبه بیش از ۶۰ درصد، سبزی و صیفی ۸۰ درصد و دامداری نزدیک به ۵۰ درصد برآورد شده است، علاوهبر کشاورزی، زنان در صنایعدستی، تولید محصولات خانگی همچون لبنیات، ترشیجات و خشکبار نیز فعالاند که نقش مهمی در اقتصاد خانوار روستایی دارد.
نقش زنان در اقتصاد و اشتغال روستایی
-زنان روستایی نیروی عمدهای برای تحول اقتصادی روستاها و افزایش نرخ رشد تولیدات مواد غذایی محسوب میشوند. مشارکت اقتصادی زنان پیوند مستقیمی با کاهش فقر و افزایش رفاه اجتماعی دارد.
-در سال ۱۴۰۰، حدود ۵۹ درصد زنان شاغل روستاها در بخش کشاورزی، ۲۳.۸ درصد در صنعت و ۱۷ درصد در بخش خدمات مشغول به کار بودهاند.
-توانمندسازی و کارآفرینی زنان روستایی میتواند منجر به افزایش نوآوری، اشتغال، تولید دانش فنی و توزیع عادلانه درآمد شود.
زنان روستایی علاوهبر نقش اقتصادی، در حفظ انسجام خانواده، انتقال دانش بومی، تربیت نسل آینده و حفظ تنوع زیستی و کشاورزی پایدار نقشآفریناند. زنان در حفظ بذرهای بومی، کشاورزی ارگانیک و مدیریت پایدار منابع طبیعی مشارکت دارند که برای امنیت غذایی و پایداری محیطزیست حیاتی است.
فرصتها و راهکارهای ارتقای نقش زنان روستایی
۱- توانمندسازی و آموزش: ارائه آموزشهای فنی، مهارتی و کارآفرینی به زنان روستایی، زمینهساز افزایش مشارکت اقتصادی و اجتماعی آنان است. آموزش زنان در زمینه کشاورزی نوین، صنایع تبدیلی و بازاریابی محصولات میتواند درآمد و استقلال اقتصادی آنان را افزایش دهد.
۲- حمایتهای ساختاری و قانونی تسهیل دسترسی زنان به منابع مالی، زمین، بیمه و فناوریهای نوین کشاورزی از طریق سیاستهای حمایتی دولت و نهادهای غیردولتی ضروری است، اصلاح قوانین مالکیت و ارث به نفع زنان و تضمین حقوق اجتماعی و اقتصادی آنان باید در دستور کار قرار گیرد.
۳- توسعه کارآفرینی و شبکهسازی: حمایت از تشکیل تعاونیها و شبکههای زنان روستایی برای تولید و بازاریابی محصولات، موجب افزایش قدرت چانهزنی و بهرهمندی از اقتصاد مقیاس میشود. توسعه صنایعدستی، گردشگری روستایی و کسبوکارهای خانگی توسط زنان میتواند به تنوعبخشی اقتصاد روستاها کمک کند.
۴- ارتقای جایگاه مدیریتی و مشارکت اجتماعی تشویق زنان به حضور در شوراهای روستایی، نهادهای تصمیمگیری و مدیریت پروژههای توسعهای، به افزایش اعتمادبهنفس و نقشآفرینی آنان منجر میشود. تغییر نگرشهای فرهنگی از طریق آموزش عمومی و رسانهها برای پذیرش نقش فعال زنان در توسعه روستایی ضروری است.
به گزارش ایمنا، زنان روستایی ایران ستونهای اصلی تولید کشاورزی، امنیت غذایی و توسعه پایدار روستاها هستند. با وجود سهم بالای آنان در تولید و اقتصاد روستایی، موانع فرهنگی، اقتصادی و ساختاری موجب شده است که نقش آنان کمتر دیده شود و از فرصتهای برابر برخوردار نباشند، توانمندسازی، آموزش، حمایتهای ساختاری و تغییر نگرشهای فرهنگی، کلید ارتقای جایگاه زنان و تحقق توسعه پایدار روستایی است. تحقق این اهداف نیازمند عزم ملی، سیاستگذاری هوشمندانه و مشارکت فعال همه ذینفعان است تا زنان روستایی بتوانند پتانسیلهای خود را بهطور کامل در خدمت توسعه کشور قرار دهند.
نظر شما