قدرت و تنوع سلاح های ایرانی در میدان نبرد

به گزارش خبرگزاری ایمنا، در قرن ۲۱ میلادی پس از گذشت هزاران سال از جنگ میان آدمی، کماکان جنگ‌ها ادامه داشته و اگرچه که امروزه تجهیزات سنگین و پیشرفته، موشک‌ها، هواپیماها، تانک‌ها است که در سطح عظیمی به کار گرفته می‌شوند هنوز بدنه اصلی و تمام کننده ارتش‌های جهان نیروهای پیاده مجهز به سلاح‌های انفرادی هستند و به همین دلیل سلاح‌های مورد استفاده‌ی این نیروها از اهمیت بالایی برخوردار بوده و نقش تعیین کننده‌ای را در نبردها دارا می‌باشند؛ در کشور ما به سبب وجود ترکیبی از سلاح‌های غربی و شرقی و وجود سه سازمان بزرگ نظامی مستقل ارتش، سپاه و فراجا تنوع تسلیحاتی بالایی وجود دارد.

سلاح هجومی STG-44 کورز، اولین سلاح تهاجمی دنیا

سلاح‌های تهاجمی به طور کلی به سلاح‌هایی اطلاق می‌شود که قابلیت شلیک چند حالته (رگبار و تک تیر) داشته باشند، از فشنگ‌های با کالیبر متوسط یا intermediate استفاده بکنند و با خشاب‌های جدا شونده تغذیه شوند، ریشه این نوع سلاح‌های انفرادی برمیگردد به اواخر جنگ جهانی دوم و اسلحه‌ی انقلابی STG 44، اولین سلاح تهاجمی دنیا ساخت آلمان نازی، در آن زمان که سلاح‌ها به دو دسته‌ی بتل رایفل ها (که از کالیبرهای کامل ( full caliber) نظیر ۷.۶۲/‏۵۱ استفاده می‌کردند) و مسلسل‌های دستی یا Sub Machine Gun ها (که از فشنگ‌های پیستول و کوچک‌تر نظیر ۱۹.۹ استفاده می‌کردند) تقسیم می‌شدند، اسلحه‌ی stg 44 با کالیبر جدید ۷.۹۲/‏۳۳ فاصله‌ی میان این دو دسته را پر کرده به عنوان اولین استفاده کننده از فشنگ با طول پوکه متوسط، اولین اسلحه‌ی تهاجمی دنیا شد. نام سلاح‌های تهاجمی نیز از اسم و لقب این سلاح یعنی اشتورم گوور به معنای سلاح تهاجم می‌آید.

سلاح‌های تهاجمی موجود در کشور ما ایران

اسلحه‌ی تهاجمی کلاشنیکف

اسلحه تهاجمی AK 47 type 3

خانواده‌ی سلاح‌های کلاش، که با AK47 در سال ۱۹۴۷ پایه ریزی شدند و همراه با مدل مدرنیزه شده ی آن AKM در زمان خود دنیا را فتح کردند، در کشور ما به صورت گسترده در هر سه ارگان نظامی، در ارتش به صورت پراکنده و در نیروی انتظامی و سپاه پاسداران به عنوان سلاح سازمانی استفاده می‌شوند، البته سری AK دارای مدل‌های کپی شده بسیاری هستند که از جمله شأن تولیدات چین، یوگسلاوی، آلمان شرقی، رومانی، مجارستان، مصر و… را می‌توان نام برد. در کشور ما بسیاری از این مدل‌ها به صورتی بهم ریخته و بدون تمایز استفاده می‌شوند لذا صرفاً از نام کلاشنیکف برای بیان این دسته استفاده می‌کنیم.

سلاح کلاش در خود کشور سازنده‌اش روسیه تا بحال چهار بار یکبار از ak 47 به AKM، یکبار از AKM به AK ۷۴، یکبار از AK 74 به AK74m و نهایتاً در سال ۲۰۱۸ از AK 74M به AK 12 و AEk 971 جایگزین شده و به طور کلی تغییر کردند و این موضوع خود به سادگی بیانگر جایگاه نمونه‌ی اولیه این سلاح در دنیای امروز است، این سلاح به قدری از لحاظ استانداردهای ماژولاریتی و ارگونومی امروزه عقب است که حتی انجام آپگریدهای به ندرت سنگین که شامل نصب ریل پیکاتینی از کنار روی کاور سلاح و در نتیجه نصب اپتیک‌ها می‌شود و یا تعویض هندگارد ها با مدل‌های ریل پیکاتینی دار روی این سلاح هم آن را جایی نزدیک به استانداردهای نبرد امروزی نمی‌رساند، گرچه که در کشور ما حتی چنین بروزرسانی های حداقلی نیز عملیاتی نشده‌اند، این سلاح از کالیبر ۷.۶۲/‏۳۹ استفاده می‌کند که در دنیای امروز ضعیف‌ترین عملکرد را در رده کالیبرهای تهاجمی دارد اما جایگاه استراتژیکی به خصوص در خاورمیانه را داراست، برای اطلاعات بیشتر درمورد این کالیبر می‌توانید به این مقاله مراجعه کنید، گسترده‌ترین مدل استفاده شده از سلاح کلاش در کشور ما مدل چینی آن یعنی اسلحه Type 56 می‌باشد و مدل تولیدی درون کشور توسط صنایع دفاع، که با نام کلاش ۷ یا KL 7.62 عرضه می‌شود نیز در واقع یک کپی از روی این مدل چینی است، اسلحه تایپ ۵۶ خود یک کپی بی کیفیت و بدون لیسانس از AKM (به علاوه خصوصیاتی از AK 47 و RPK) می‌باشد. بروشور مدل‌های AK تولیدی صنایع دفاع (KL.762) به زبان انگلیسی، این سلاح در دو مدل قنداق تاشو (KLF و KLT) و یک مدل قنداق ثابت (KLS) عرضه می‌شود.

اسلجه تهاجمی AK 12 آخرین نواده‌ی خانواده کلاشنیکف

مشخصات فنی کلاش (بر اساس کپی تایپ ۵۶ مورد استفاده سازمانی در ایران)

• کالیبر: ۷.۶۲/‏۳۹
• وزن: ۳.۸ کیلوگرم
• طول: ۸۸ سانتی متر
• طول لوله: ۱۶.۳ اینچ
• ظرفیت خشاب: ۳۰ تیر
• برد مفید: ۳۰۰ تا ۴۰۰ متر
• نرخ آتش: ۶۵۰ گلوله بر دقیقه
• سرعت دهانه: ۷۳۰ متر بر ثانیه
• ۲. اسلحه‌ی تهاجمی AK 103

AK103

در آخرین خرید تسلیحاتی سبک ایران که در سال ۹۵ از روسیه انجام شد، سلاح تهاجمی AK 103 به کشور ما راه پیدا کرد، البته این خرید به اندازه‌ی کافی برای جایگزینی کلاش های های موجود در کشور انجام نشده و در نهایت برای مجهز کردن چند تیپ کفایت می‌کند، به همین علت به هیچ‌عنوان بحث جایگزینی کلاش های فرسوده کشور با این سلاح جدیدتر عنوان نبوده و قصدی برای آن وجود ندارد، نکته‌ی جالب در مورد این خرید این است که در واقع به‌طورکامل بیهوده بوده و AK 103 به خودی خود هیچ برتری آن‌چنانی نسبت به AKM ندارد، تفاوت‌های اصلی این سلاح نسبت به AKM، یک ریل کناری برای نصب ریل پیکاتینی که البته روی بسیاری از مدل‌های نهایی کلاش های نسل قبل و AKM نیز وجود دارد، تغییر در زاویه و حالت سیلندر گاز، استفاده از پلاستیک به جای چوب و کائوچو، قنداق تاشو از کنار، ترمز دهانه‌ی جدید و حذف قطعه‌ی پایین آورنده نرخ آتش (که در AKM از شلیک، پیش از عمل چفت شدن در حالت رگبار جلوگیری می‌کرد) است. تفاوت‌هایی که گفته شد غیر از قطعه پایین آورنده نرخ آتش و زاویه سیلندر گاز، همگی بدون هیچ گونه ابزار آلات و تکنیک خاصی و در نهایت با یک پیچ گوشتی برای تغییر قنداق، قابل انجام بر روی AKM های قدیمی بوده و نیاز به خرید یک سلاح به‌طورکامل جدید نبود.

AK 203

اگرچه این خرید می‌توانست بسیار هوشمندانه و صحیح بوده باشد، اگر با دور اندیشی و خرد بالاتری انجام شده بود و به جای AK 103 خالی، این سلاح به همراه کیت آپگرید ارائه شده توسط شرکت کلاشنیکف خریداری می‌شد. سلاح‌های خانواده AK ۱۰۰ درنهایت همگی اگرچه یک نسل بعد از AKM و در سال ۱۹۹۱ پدید آمدند. اما حتی این نسل هم برای میدان‌های نبرد امروزه منسوخ بوده در ماژولاریتی و ارگونومی به شدت ضعیف هستند، به همین دلیل شرکت کلاشنیکف یک آپگرید بر روی این سری با نام AK 100m را عرضه کرد که به‌تازگی نیز برای بازاریابی بهتر به سری AK 200 تغییر نام داده شد. همانطور که از این نامگذاری برمی آید از نظر خود شرکت کلاشنیکف این آپگرید این سلاح‌ها را به یک نسل به‌طورکامل جدید تبدیل می‌کند؛ این آپگرید که به صورت کیت خالی برای تبدیل سری AK ۱۰۰ های موجود به سری AK 200 نیز عرضه شده است.

مهم‌تر از همه یک روپوش (dust cover) جدید، مستحکم‌تر، مجهز به ریل پیکاتینی سراسری و همچنین چفت شونده از دو قسمت جلو و عقب است، با این روش مشکل همیشگی AK ها برای نصب اپتیک‌ها و سایت‌های رد دات تا حد بسیار زیادی رفع شده و دیگر همچون نسل قبلی به خاطر شل و بی استحکام بودن روپوش، هم محوری اپتیک‌ها بهم نمی‌خورد. از دیگر تغییرات انجام شده، استفاده از شعله پوش به جای ترمز دهانه، قنداق باز هم جدید تر تلسکوپی و تاشو از بغل، برگه ناظم آتش جدید با زبانه انگشت اشاره، هندگارد (روپوش لوله) جدید مجهز به ریل پیکاتینی ، قبضه‌ی جدید و ارگونومیک تر و خشاب‌های جدید این شرکت که البته قابل تعویض با خشاب‌های قدیمی نیز هستندAK 103 مجهز به کیت آپگرید، به برگه نظام آتش، ریل روی روپوش، قفل روپوش به سبک قفل روپوش سلاح دراگانوف و قبضه تپانچه‌ای دقت کنید.
در نهایت اسلحه AK 103 در صورت استفاده از یک آپگرید مناسب پتانسیل تبدیل شدن به یک سلاح مدرن و مناسب میادین نبرد قرن ۲۱ را دارد. کسی انتظار عملکردی نظیر سلاح‌های بسیار گران قیمت تر و پیشرفته‌تر غربی نظیر HK416 را از این سلاح ارزان ندارد اما قطعاً بهتر از جد خود AKM است. اگرچه با توجه به مقدار کم خریداری شده از این سلاح در کشور ما، اگر روزی بر فرض محال قصدی بر جایگزینی کامل سلاح‌های قدیمی و منسوخ در نیروهای مسلح بوجود آمد خرید آخرین محصول روس‌ها AK 12 و یا AK 15 معقول تر و به صرفه تر به نظر می‌رسد.

• کالیبر: ۷.۶۲/‏۳۹
• وزن: ۳.۴ کیلوگرم
• طول: ۹۴ سانتی متر (قنداق باز)
• طول لوله: ۱۶.۳ اینچ
• ظرفیت خشاب: ۳۰ تیر
• برد مفید: ۶۰۰ متر
• نرخ آتش: ۶۰۰ گلوله بر دقیقه
• سرعت دهانه: ۷۳۰ متر بر ثانیه
  

۳. اسلحه HK G3 یا ژ ۳

ژ ۳ (نسخه غیرنظامی)

پیش از هرچیز توجه داشته باشید بر اساس تعریف سلاح‌های تهاجمی که در ابتدای مقاله بیان شد، این سلاح با توجه به کالیبر ۷.۶۲*۵۱ خود، در رده‌ی سلاح‌های تهاجمی قرار نمی‌گیرد، بلکه از آن به عنوان یک battle rifle یاد می‌شود. اما استفاده‌ی کلی این سلاح دست کم در نیروهای مسلح یا به طور به خصوص ارتش جمهوری اسلامی ایران تا حد زیادی همان نقش سلاح‌های تهاجمی است فلذا به بررسی این سلاح در همین نقش می‌پردازیم. بتل رایفل ژ ۳ یا HK G3 ساخت شرکت آلمانی هکلر اند کخ، سلاح سازمانی ارتش کشورمان از زمان پهلوی تا کنون است. این سلاح از عملکرد فشار مستقیم گاز باروت تأخیر با غلطک یا roller delayed blowback استفاده کرده و از خشاب ۲۰ تیری تغذیه می‌شود.

این سلاح نیز همچون سلاح کلاش در زمان خود موفقیت‌هایی کسب کرد اما باز هم نگاهی به سلسله جایگزینی آن در کشور زادگاه یعنی آلمان نشان دهنده ی جایگاه این سلاح در دنیای امروز است، کشور آلمان سلاح ژ ۳ را به عنوان سلاح سازمانی ارتش خود استفاده می‌کرد اما در سال ۱۹۹۷ یعنی ۲۲ سال پیش این سلاح جای خود را به سلاح جدید G36 ساخت همان شرکت داد، خود سلاح G36 در ارتش آلمان چندین بار مورد بروزرسانی قرار گرفته و هم اکنون آخرین مدل این سلاح، G36A4 تحویل نیروهای آلمانی شده است و با این وجود، هم اکنون در سال ۲۰۱۸ ارتش آلمان امتحانات نهایی جایگزینی سلاح جی ۳۶ را نیز آغاز کرده و در نهایت این سلاح در سال ۲۰۲۰ به طور کامل با یکی از سلاح‌های ارائه شده توسط شرکت‌های راین متال و اشتایر (STM 556) و یا هکلر اند کخ (HK433 و یا HK416) جایگزین خواهد شد، که یعنی سلاح ژ ۳ ما حداقل ۳ نسل از میادین جنگ امروزی عقب هست.

G36A4 آخرین مدل G36 پیش از جایگزین شدن

این سلاح متأسفانه به قدری طرح منسوخی دارد که حتی آپگرید آن با نصب ریل و اپتیک‌ها نیز از لحاظ اقتصادی و عملیاتی به صرفه نبوده و اگرچه می‌توان نیم نگاهی به آن به عنوان یک سلاح DMR یا تیرانداز دقیق در سطح گروه در صورت تقویت دقت لوله و نصب دوربین‌های جدید به آن داشت، بخاطر وجود سلاح SVD (که همین نقش را ایفا می‌کند) در خدمت و در سطح انبوه، انجام چنین کاری منطقی و عاقلانه نیست و تنها گزینه‌ی پیش رو جایگزینی کامل و کنارگذاری این سلاح است؛ چنانچه کشورهای همسایه مان از جمله پاکستان، ترکیه و عربستان سعودی که همگی روزگاری کاربر این سلاح بودند، همگی یا به طور کامل این سلاح را از خدمت خارج کرده‌اند و یا در حال جایگزینی آن هستند.

ژ ۳ در قالب سلاح DMR در خدمت ارتش آلمان که خیلی زود با HK 417 جایگزین شد
مشخصات فنی HK G3A3 مورد استفاده اجا

• کالیبر: ۷.۶۲/‏۵۱ ناتو
• وزن: ۴.۵ کیلوگرم
• طول: ۱۰۲ سانتی متر
• طول لوله: ۱۷.۷ اینچ
• ظرفیت خشاب: ۲۰ و ۳۰ تیر
• برد مفید: ۴۰۰ متر
• نرخ آتش: ۵۰۰ گلوله بر دقیقه
• سرعت دهانه: ۸۰۰ متر بر ثانیه

۴. اسلحه‌ی تهاجمی CQ 5.56

CQ5.56

آخرین مدل سلاح‌های تهاجمی مورد استفاده در سطح به‌نسبت انبوه در کشور ما اسلحه‌ی CQ 5.56 ساخت نورینکوی چین است. این سلاح یک کپی مستقیم بدون لیسانس (مهندسی معکوس شده) از اسلحه‌ی M16A1 آمریکایی است که البته با کیفیت بسیار پایین‌تری نسبت به مدل اصلی M16 ساخته شده و در حالت عادی ارزان‌تر از آن هم عرضه می‌شود، برای بررسی بهتر این سلاح بهتر است ابتدا نگاهی به خود M16 داشته باشیم. سری M16 و یا به طور کل خانواده‌ی AR15 های ساخته ی جناب یوجین اشتونر یکی از بهترین طرح‌های سلاح‌های تهاجمی زمان ماست، این سلاح بسیار سبک دارای ارگونومی فوق العاده بالا و ایده آل ترین کنترل هاست و همچنین از کالیبر بسیار موفق و مؤثر ۵.۵۶/‏۴۵ استفاده می‌کند، به سبب همین برتری‌ها سلاح M4 از آخرین مدل‌های خانواده AR 15، هنوز در ارتش ایالات متحده در حال خدمت است. اما نکات مهمی در مورد سلاح‌های این خانواده وجود دارد، بر خلاف رقیب شرقی این سلاح‌ها، کلاشنیکف، که تمرکز در طراحی و عملکرد سلاح بر سادگی و آسانی ساخت و کار با سلاح است، سلاح M16 سلاحی پیچیده و با طراحی و ساخت بسیار ظریف‌تر است، به همین دلیل عموماً هزینه و پیچیدگی ساخت یک قبضه از این سلاح حداقل دو برابر یک قبضه سلاح کلاش است.

سلاح‌های خانواده AR 15 از عملکرد فشار مستقیم گاز باروت معروف به direct impingement یا به به‌اختصار (DI) استفاده می‌کنند که گاز باروت را مستقیماً به آلات متحرکه سلاح می‌رساند و با انبساط این گازها آلات متحرکه و گلنگدن به عقب حرکت کرده و سلاح مسلح می‌شود، این روش مسلح سازی اگرچه به‌نسبت ساده و به لحاظ بازدهی گاز به‌طورکامل مناسب است اما به لحاظ دوام پذیری به‌طوردقیق بهترین نیستند، مشکل این سیستم ورود گازهای کثیف داخل عملکرد اصلی سلاح است که به مرور و با نظافت نکردن صحیح و یا در شرایط نگهداری نامناسب احتمالش وجود دارد که موجب گیر در سلاح شود، در این مورد البته بزرگنمایی‌های بسیاری هنگام مقایسه‌ی AR ها با AK ها انجام می‌شود و به عنوان نمونه گفته می‌شود که با اندکی گرد و خاک AR ها گیر خواهند کرد و راحت از کار می‌افتد، اما در حقیقت سیستم گازی AR ها در صورت تولید با کیفیت بالا و بودن در خدمت نیرویی آموزش دیده بسیار دوام پذیر و فوق العاده ایده آل است.

نمای حدودی از نحوه عملکرد گازی فشار مستقیم DI

حال منظور از این توضیحات در مورد سیستم مسلح سازی AR ها چه بود؟

منظور این است که یک AR 15 دوام پذیر و با دقت که در بهترین حالت خود در میدان نبرد حاضر شود با صرف هزینه به دست می‌آید. ممکن است در طرح برخی سلاح‌ها که ارزانی و سادگی از اهداف اصلی توسعه شأن است نظیر AK ها شما بتوانید در برخی جاها کیفیت تولید را برای کاهش هزینه پایین بیاورید و تا حدی از زیر این کار قسر در بروید ولی در طرح پیچیده و ظریفی نظیر ar 15 انجام چنین کاری نتیجه اش سلاحی بلا استفاده است!

کاهش کیفیت تولید برای ارائه ی ارزان‌تر اساساً تمام هدف چینی‌ها از تولید داخلی سلاح‌های موفق است، چینی‌ها این کار را با سلاح کلاش و با M16 انجام داده و هدف اصلیشان تولید ارزان‌تر این سلاح‌ها برای صادرات به کشورهای دیگر بوده است و هیچکدام در خود چین به کار گرفته نشدند و سطح خریداری و به کار گیری این دو کپی چینی شاهدیست بر ادعای ما که یک نسخه ارزان‌تر از کلاش شاید کارایی داشته باشد، اما نسخه ارزان‌تر M16 هرگز کارایی کافی را نخواهد داشت.

سی کی و۵.۵۶ در دست تیپ صابرین سپاه پاسداران
ایران هم سلاح type 56 که کپی ارزان‌تر چینی کلاش است و هم چند سال بعد CQ 5.56 را از چین خریداری کرد، سلاح cq البته با توجه به قیمت بالاترش در سطح انبوهی خریداری نشده و تنها برای مجهز کردن چند تیپ، عمدتاً تیپ‌های اصطلاحاً نیرو ویژه تهیه شد. تیپ ۶۵ ارتش پس از چند تست از قبول این سلاح خودداری کرد ولی تیپ صابرین سپاه پاسداران به احتمال زیاد یا از سر نبود انتخاب دیگر و یا بخاطر نبود دانش و آزمایش‌های کافی این سلاح را به خدمت گرفت.

اندکی بعد این سلاح بیشتر با نصب دوربین‌های بزرگنمایی بالا در دستان این نیروها و نیروهای حزب الله و دیگر گروه‌های تحت حمایت ایران برای استفاده در قالب یک DMR دیده شد، علت این استفاده را می‌توان به قولی ندید بدید بودن نیروهای ایرانی بیان کرد، خانواده‌ی AR 15 همیشه به داشتن دقت بسیار بالاتر نسبت به کلاش معروف بوده‌اند به طوری که گفته می‌شود به طور میانگین یک AR خوب دقتی ۱.۵ تا ۲ برابر دقت کلاش های معمولی را داراست، این احتمال می‌رود که پس از مدتی استفاده از این سلاح بخاطر دقت بسیار بالاتری که نسبت به کلاش های درخدمت، ارائه می داده است نیروها آن را مناسب در نقش DMR و حتی اسنایپر رایفل تصور کرده باشند که البته با استانداردهای امروزه صد البته این سلاح مناسب چنین نقشی نیست.

اسلحه cq با کاستوم ساده شامل قنداق جدید و دوربین در دست یکی از نیروهای حزب الله برای استفاده به عنوان DMR
صنایع دفاع همچنین این سلاح را بدون لیسانس و به صورت کپی مهندسی معکوس شده تحت نام صیاد ۵.۵۶ تولید می‌کند و چندین ارتقا نظیر نصب ریل پیکاتینی و تعویض قنداق نیز روی آن دیده شده که البته چنگی به دل نمی‌زند چرا که ریل‌ها با بدنه ی سلاح یکی نبوده و در واقع به طور جداگانه روی آن‌ها نصب شده‌اند که قابلیت نگهداری هم محوری یا اصطلاحاً صفر دوربین‌های نصب شده روی آن‌ها را زیر سوال می‌برد.

اسلحه صیاد ۵.۵۶ ارتقا یافته

مشخصات فنی سلاح نورینکو CQ 5.56

• کالیبر: ۵.۵۶/‏۴۵ ناتو
• وزن: ۲.۹ کیلوگرم
• طول: ۹۸ سانتی متر
• طول لوله: ۲۰ اینچ
• ظرفیت خشاب: ۲۰/۳۰ تیر
• برد مفید: ۴۰۰ متر
• نرخ آتش: ۰۰ ۹گلوله بر دقیقه
• سرعت دهانه: ۹۹۰ متر بر ثانیه

سلاح‌های توسعه یافته درون کشور

اسلحه مصاف

درون کشور ما تقریباً هر یکی دو سال یک سلاح انفرادی جدید معرفی می‌شود، از سلاح‌های بولپاپ خیبر و سما تا فاتح و ذوالفقار و مصاف. این سلاح‌ها اما گرچه شاید در آینده در مقالات دیگری به آن‌ها بپردازیم ولی در مقاله‌ی سلاح‌های تهاجمی مورد استفاده ایران جایی ندارند. دلیل آن نیز بسیار ساده است؛ تا به امروز هیچکدام از این سلاح‌ها مورد استفاده‌ی نیروهای ایرانی واقع نشده‌اند. علیرغم وعده‌های هر ساله در مورد بکارگیری این سلاح‌ها و تولید انبوه آن‌ها، هیچکدام از این سلاح‌ها طی ۲۰ سال اخیر به تولید و به کارگیری انبوه نرسیده و تنها استفاده‌ی آن‌ها حضورشان در نمایشگاه‌های نظامی هر سال است، در نهایت توجه داشته باشید وهله ی اول خرید یا توسعه و تولید یک سلاح جدید احساس نیاز است، تا وقتی که فرماندهان ارتش ژ ۳ توپ دستی را سلاح مناسب و کارآمد بدانند و فرماندهان سپاه به کلاش ها و نورینکو ها سلاح‌های پیشرفته ی امروزی بگویند و اساساٌ نیازی درون نیروهای مسلح به یک سلاح جدید حس نشود همچون ۳۰ سال گذشته وضع بدون تغییر خواهد گذشت.

چهار سلاح بالا که معرفی کردیم تنها چهار سلاح تهاجمی هستند که در خدمت نیروهای مسلح ایرانند، هر ۴ سلاح خارجی و خریداری شده‌اند اما همه آن‌ها درون کشور و توسط صنایع دفاع تولید می‌شوند، اسلحه تایپ ۵۶ چینی با نام کلاش ۷.۶۲ یا KL7، سلاح G3 با نام ژ ۳، اسلحه AK 103 با نام AK 133 و CQ 5.56 با نام صیاد ۵.۵۶. همانطور که در طول معرفی و بررسی مشخص است تمامی این سلاح‌ها به‌طورکامل منسوخ و در میدان‌های نبرد امروزی بی ارزش هستند و نیاز به خرید و یا تولید تحت لیسانس یک سلاح تهاجمی جدید و کارآمد درون نیروهای مسلح ما به شدت وجود دارد.

البته نکته‌ی جالبی هم در مورد دو سلاح سی کیو و تایپ ۵۶ و تولیدشان در کشور ما وجود دارد، اگرچه خرید این سلاح‌ها بخاطر ارزانی را شاید بتوان تا حدی درک کرد، اما تولید بومی این سلاح‌های بسیار بی کیفیت، عملی به شدت سوال برانگیز است. سلاح تایپ ۵۶ در دنیا معروف به بی کیفیت ترین و بدترین کپی از میان صدها کپی کلاش است. حتی گروهک‌های تروریستی هم از استفاده از این سلاح خودداری می‌کنند. شاید بهترین توصیف حال این سلاح یک اصطلاح معروف ایرانی باشد که می‌گوید «جلوی بچه بندازی پس میزنه». همین وضع به وضوح برای سلاح سی کیو نیز صادق است.