به گزارش خبرگزاری ایمنا، صبح امروز، صدای انفجاری سنگین در عمق سرزمینهای اشغالی خواب را از چشم صهیونیستها ربود. موشک با دقت ایرانی، در چند قدمی بیتههایال، مرکز فرماندهی ارتش رژیم صهیونیستی در بئرالسبع فرود آمد؛ جایی که بهاصطلاح، باید امنترین نقطه برای نظامیان تا دندانمسلح تلآویو باشد، اما بهظاهر «خانه سرباز» حالا بیش از آنکه سنگر باشد، به تابوت متحرک شبیه شده است.
رژیم کودککش صهیونیستی که همواره با فریاد «گنبد آهنین» تلاش میکرد وحشت خود را پنهان کند، امروز در برابر نگاه جهانی، دید که گنبدش نه آهنین است، نه گنبد؛ بلکه سراب تبلیغاتی فروریختهای است که در برابر موشکهای نقطهزن ایرانی، حتی فرصت «آژیر» هم پیدا نمیکند.
بئرالسبع، نه یک شهر که اکنون سندی است بر پایان اقتدار پوشالی رژیمی که ستونهایش دیگر با پف میریزد، نه با انفجار. آنهایی که با هواپیماهای اف -۳۵ حمله میکردند، حالا باید دعا کنند موشک بعدی درِ اتاق جنگشان را نزند.
خانه سرباز، دیگر خانه نیست؛ سایه است، وحشت است، خاطرهای از زمانی که فکر میکردند میتوانند با جنایت، امنیت بخرند.
رژیم صهیونیستی که روزی با تکیه بر هیمنه ساختگی خود در منطقه جولان میداد، حالا به زبان موشک میشنود و به زبان ترس، پاسخ میدهد. دیگر نه ارتش اسرائیل، ارتش است؛ و نه سیاستش، بازدارندگی دارد، امروز اسرائیل به نماد کامل یک ساختار پوشالی تبدیل شده که با هر تلنگری، صدایش از واشنگتن در میآید.
و این تنها یک اخطار بود، موشک نخواست برخورد کند، تنها نفس ایران را نزدیک گوش تلآویو فرستاد و آنها فهمیدند که اگر قرار باشد حساب پس بدهند، هیچ کجا امن نخواهد ماند؛ نه بئرالسبع، نه بیتههایال، نه کرانه باختری، نه حیفا و نه حتی خودِ قدس اشغالی.


نظر شما