به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، اینجا ایران است، کشوری ایستاده در غبار سالها مقاومت و ایثار از دوران باستان تا معاصر؛ سرزمین مردمانی شجاعدل و بیباک که ورای هرگونه تفاوت در عقیده، رفتار و گفتار همه زیر یک آسمان و برای یک خاک جانفشانیها میکنند، سرزمینی که در هشت سال دفاع مقدس جانها داد تا حتی جسم بیجان دخترکان خاکش در خاک غربت به دار آویخته نماندند. جانهای عزیزی که بهواسطه عشق سرشار به وطن و ایمانی راسخ از جسمها جدا شدند تا مردانگی و وقار معنا پیدا کند. نسل جنگ تحمیلی ایران نسل شجاعت بود و ایثار، نسل عزت و آزادگی و نسل پایمردی در برابر ظلم، نسلی که مدافع وطن بود و پاسدار هویت و فرهنگ، نماد امید و استقامت بود در شرایط سخت، اسوه ایستادگی در شبهای تاریک و سرد و تندیس عشق بیپایان بود بهوطن.
زمین و آسمان این ایران امروز هم ستارهباران است، ستارههایی دنبالهدار به رنگ سرخ آتشین که سیاهی آسمان شب را به چالش میکشند و ستارگان زمینی که با سرخی خون خاک میهن را جلا میبخشند. ستارگانی سرسخت و استوار با ارادهای فولادین از جنس عشق و ایمان که کفشهایشان به خاک وطن آغشته است و قلبهایشان به عشق رشادت میتپد.

ستارگان خاکی این روزها در برابر طوفان بیامان و سرد روزگار، بار امیدهای کهن برای فرداهای نو را به دوش میکشند و شجاعت را چراغ راهشان میکنند تا حافظ خاکی باشند که از رستمها، آرشها، سورنها، آریوبرزنها و رزمندگان هشت سال دفاع مقدس بر جای مانده است. عشق بیپایانشان به وطن برایشان حس مسئولیتی ایجاد کرده که بهایش را با جان میپردازند، اما از آن به هیچ سوی دیگری از جهان نمیگریزند. این وفاداری ریشه در تاریخ، خاطرات مشترک و فرهنگ این سرزمین دارد که هر قشری از ایران را به قشر دیگر و همه را به یکدیگر پیوند میدهد تا وطن را به دست غیر هموطن نسپارند.
چرخه مجاهدتها و ازخودگذشتگیها در این خاک قرنهاست که از نسلی به نسل دیگر رسیده، در داستانهای فراوان نقل شده و الهامبخش نسلهای بعد از خود شده است، داستانهای پربار حفظ ارزشها که در ضمیمه آن آمده است شجاعت تنها محدود به میدان نبرد نیست، بلکه در همدلی و همراهی نیز تجلی پیدا میکند، همان همدلیهایی که قوّت قلب است برای مجاهدان وطن و امید و انگیزه است برای تداوم راه که اگر نبود، امروز ایرانی هم نبود.

حفظ وطن سنگبنای هویت ساکنان وطن است، ایستادگی در برابر جور ستمگر و تلاش برای حفظ عدالت، آزادی و امنیت وطن جوهره وجودی هر فردی است که در این خاک چشم به جهان گشوده است و در همین خاک چشم از این جهان میبندد. وطن، همان سرزمین مقدسی که روح را جلا میبخشد و قلب را به تپش میاندازد؛ وطن، همان مادر زخمخوردهای که فرزندان بیجانش را در آغوش میکشد و با اشک چشم خون از تنشان میشوید؛ وطن، خانه امنی که در آن عشق، فداکاری و امید معنا پیدا میکند.
وطن امروز با هر قطره از خون رزمندگان راهش که به عمق جان فرو میبرد، سر خم نمیکند بلکه جان میگیرد. وطن امروز به رزمندگانی میبالد که عشق را نه به زبان دهان، که با زبان بدن در عمل نشان میدهند؛ ستارگان درخشانی که سیاهی آسمان جور و ستم را میشکافند و با قطره قطره خونشان هزاران بار سرود آزادگی سر میدهند، سربازانی که ریشههای استوار درخت تنومند وطناند و در برابر طوفان سهمگین دشمنیها سر به آسمان دارند نه رو به زمین؛ سربازانی که پاسدار هویتاند و صدای هر گامشان روی خاک پژواک تعهدشان است به حفظ پیمان؛ نگاهبانی که قصیده آزادی را با مرکب خون و قلم استخوان خود بر خاک میهن مینویسند تا بماند به یادگار از آنان که پیرو مرگ با عزت بودند نه حیات پر ذلت.
همانهایی که امروز سینه سپر کردهاند تا خونآشام اسرائیل را به تابوت مرگ بازگردانند، خونخواری که از مکیدن خون نوزادان غزه سیراب نشده، چشم به کنام شیران دوخته است، غافل از آنکه ایران سرای دلیران و غیوران است و نگاه نحسشان را بر نمیتابد. درود بر شیرمردان پاسدار میهن.



نظر شما