به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، استرالیا در سالهای اخیر با استقبال گسترده از نصب پنلهای خورشیدی روی پشتبامها، به یکی از پیشتازان جهانی در استفاده از انرژیهای پاک تبدیل شده است. بیش از چهار میلیون خانه در این کشور مجهز به پنل خورشیدی هستند و مجموع پنلهای نصبشده با احتساب سیستمهای تجاری و بزرگ، به بیش از ۱۵۰ میلیون میرسد. این تحول موجب کاهش چشمگیر هزینههای برق و کاهش آلایندههای زیستمحیطی شده است.
این موفقیت، چالش بزرگی را نیز به همراه دارد؛ حجم زبالههای پنلهای خورشیدی که هر سال بهدلیل فرسودگی یا ارتقای سیستمها از مدار خارج میشوند، بهسرعت در حال افزایش است. در حال حاضر سالانه حدود چهار میلیون پنل از رده خارج میشوند و این رقم تا سالهای آینده به هشت میلیون خواهد رسید. علاوه بر این، افزایش استفاده از باتریهای خورشیدی که با حمایتهای دولتی تشویق شدهاند، حجم زبالهها را بیشتر خواهد کرد.
مشکل اصلی این است که استرالیا یک طرح اجباری و ملی برای بازیافت پنلهای خورشیدی ندارد. در حال حاضر تنها حدود ۱۰ درصد پنلها بازیافت میشوند و بقیه یا در انبارها ذخیره میشوند یا به خارج از کشور فرستاده میشوند یا در محلهای دفن زباله رها میشوند. این وضعیت موجب شده است سرمایهگذاران و شرکتهای بازیافت دچار سردرگمی و خستگی شوند و مشکلات اقتصادی و لجستیکی در فعالیتهایشان رخ دهد. هزینه انتقال هر پنل از خانه به محل بازیافت یا دفن زباله تا ۳۸ دلار میرسد که مانع بزرگی برای توسعه بازیافت است.
بر اساس پیشبینیها، سالانه بین ۵۰ هزار تا ۱۰۰ هزار تن زباله پنل وارد بازار استرالیا خواهد شد و حجم زبالههای پنلهای خورشیدی در تا سال ۲۰۳۵ به بیش از ۱.۱۶ میلیون تن خواهد رسید. اگر این حجم زباله بهدرستی مدیریت نشود، مشکلات زیستمحیطی و اقتصادی جدی ایجاد خواهد کرد.
کارشناسان و فعالان صنعت انرژی خورشیدی خواستار اجرای سریع طرح ملی مسئولیت تولیدکنندگان هستند که در آن تولیدکنندگان و واردکنندگان پنلهای خورشیدی موظف به مدیریت زبالههای محصولات خود شوند. این طرح میتواند با وضع مالیاتهای اولیه بر واردات یا تولید پنلها، منابع لازم برای بازیافت را فراهم کند و مانع از دفن زبالهها در محلهای نامناسب شود، همچنین ایجاد مراکز مدیریت زبالههای پنل خورشیدی در شهرهای بزرگ استرالیا همچون سیدنی، ملبورن، بریزبن، پرت و آدلاید بهعنوان راهکار عملی برای کنترل این بحران پیشنهاد شده است.
کارشناسان معتقدند که بازیافت پنلهای خورشیدی نهتنها از نظر زیستمحیطی ضروری است، بلکه میتواند ارزش اقتصادی قابلتوجهی نیز در پی داشته باشد. از هر پنل ۲۰ کیلوگرمی میتوان بیش از ۲۰ دلار مواد قابل بازیافت همچون آلومینیوم، شیشه، سیلیکون، نقره و مس استخراج کرد که تا سال ۲۰۳۵ میتواند ارزشی بالغ بر یک میلیارد دلار برای اقتصاد استرالیا ایجاد کند.
صنعت خورشیدی استرالیا در آستانه یک چالش بزرگ قرار دارد که اگر بهموقع و با سیاستگذاری مناسب مدیریت نشود، میتواند به بحران زیستمحیطی و اقتصادی تبدیل شود. اجرای طرحهای ملی بازیافت و مسئولیت تولیدکنندگان، کلید عبور از این بحران و حفظ پیشرفتهای انرژی پاک در کشور است.
نظر شما