به گزارش خبرگزاری ایمنا و به نقل از Goal، فینال لیگ قهرمانان ۲۰۲۵ تجربهای گیجکننده برای هواداران بارسا بود. برخی از آنها با خوشحالی، قهرمانی لوئیس انریکه (سرمربی سابق و اسطوره باشگاه) را با پاریسنژرمن در مونیخ جشن گرفتند؛ آن هم در شرایطی احساسی و خاص؛ اما برخی دیگر همچنان مشغول هضم این موضوع بودند که چطور بارسا مقابل اینتر، تیمی که در فینال بهدست دزیره دوئه و رفقا از هم پاشید، شکست خورده است. شکست «پنجبرصفر» اینتر برابر پاریسنژرمن، تنها حسرت هواداران بارسا را پس از حذف «هفتبرشش» مقابل همین تیم پا به سن گذاشته، دوچندان کرد.
البته، صعود دیرهنگام پاریسنژرمن به قله فوتبال اروپا، زنگ خطری برای بارسا و سایر مدعیان محسوب میشود؛ مخصوصاً با توجه به ترکیب جوان و آیندهدار پاریس تحت هدایت انریکه. اما با تمام این اوصاف، کاملاً مشخص است که تیم قدرتمند هانسی فلیک هنوز حرفهای زیادی برای گفتن دارد.
در آغاز فصل ۲۵-۲۰۲۴، کمتر کسی پیشبینی میکرد بارسلونا که همچنان درگیر بحران مالی است، بتواند چنین سال موفقی را رقم بزند. ولی آنها با چهار پیروزی برابر رئال مادرید، قهرمانی در لالیگا و کوپا دلری را از آن خود کردند. و طعم این موفقیت زمانی شیرینتر شد که بدانیم بسیاری از مهرههای کلیدی تیم، از آکادمی لاماسیا آمده بودند. نکته امیدوارکنندهتر اینکه، بهرغم چالشهای مالی (که ممکن است باعث اعمال تحریمهایی از سوی یوفا هم بشود) به نظر میرسد بارسا در تابستان پیشرو توانایی جذب چند خرید کلیدی را خواهد داشت.
محیا کردن فضا برای گارسیا
قبل از باز شدن پنجره نقلوانتقالات تابستانی، به نظر نمیرسید که پست دروازهبان برای بارسلونا یک اولویت باشد. مارک آندره تراشتگن بهزودی پس از مصدومیت زانو که تقریباً تمام فصل را از دست داد، آماده بازگشت است. از سوی دیگر، شزنی جانشین مناسبی برای او بود، مخصوصاً بعد از آنکه فلیک به این نتیجه رسید که ایناکی پنیا هنوز به سطح مدنظر نرسیده است.
با این حال، دکو، مدیر ورزشی بارسلونا، فرصت جذب خوان گارسیا را غنیمت شمرد، و این تصمیم قابل درک است. دروازهبان اسپانیول، شاید بهترین گلر فصل گذشته لالیگا بود و بند فسخ ۲۵ میلیون یورویی او، یک خرید مقرونبهصرفه بهحساب میآید.
باشگاههای زیادی به جذب گارسیا علاقه داشتند و کمتر کسی فکر میکرد او حاضر شود از مرز باشگاههای کاتالونیا عبور کند، اما حالا گزارش شده که او با بارسا به توافق رسیده است. این یعنی، بلوگرانا زودتر از آنچه انتظار میرفت، جانشین دروازهبان خود را مشخص کردهاند.
اما حالا یک سؤال مهم پیش میآید؛ تکلیف سه دروازهبان دیگر تیم چه خواهد شد؟ خروج پنیا تقریباً قطعی است، اما بین تراشتگن ۳۳ ساله و شزنی ۳۵ ساله، یکی باید بارسا را ترک کند. تراشتگن البته کاپیتان تیم است و ارزش بیشتری دارد؛ به همین دلیل، احتمال دارد بارسا تلاش کند با فروش او سرمایهای برای بازار جذب کند.
تقویت در پست مدافع کناری
اگر بخواهیم فقط به یک نقطه ضعف ترکیب بارسلونا اشاره کنیم، باید از پست مدافع کناری نام ببریم. ژول کونده در سمت راست و الخاندرو بالده در سمت چپ، هر دو مهرههای فوقالعادهای در انتقال توپ به جلو هستند و فصل گذشته هرکدام ۸ پاس گل دادند. اما وقتی یکی از آنها مصدوم میشود یا نیاز به استراحت دارد، تیم هم در فاز هجومی افت میکند و هم در دفاع آسیبپذیرتر میشود.
مثلاً جرارد مارتین در دیدار برگشت نیمهنهایی لیگ قهرمانان برابر اینتر عملکرد خوبی داشت، اما بعد از آنکه در بازی رفت بین دو نیمه تعویض شد. این موضوع باعث شده گمانهزنیهایی درباره تلاش بارسا برای جذب الکس گریمالدو (بازیکن سابق لاماسیا و ستاره لورکوزن) جهت رقابت با بالده در پُست دفاع چپ مطرح شود.
در مورد سمت راست، گفته میشود که عملکرد درخشان اریک گارسیا در ورزشگاه سنسیرو، دکو را قانع کرده که او میتواند گزینه پشتیبان ژول کونده باشد؛ اما این تصمیم کمی احساسی به نظر میرسد. مدافع سابق منچسترسیتی بازیکنی چندپسته است و در میانه میدان هم میتواند بازی کند، اما بارسا بهتر است برای تابستان، یک مدافع راست تخصصی به خدمت بگیرد؛ بهویژه اگر هانسی فلیک هنوز به هکتور فورت ۱۸ ساله (که فقط ۵ بازی در کل فصل داشت) اعتماد کامل ندارد.
جانشینی برای اینیگو مارتینز
از دست دادن جاناتان تاه یک ضربه سنگین برای بارسلونا بود؛ زیرا بهندرت پیش میآید یک مدافع میانی باکیفیت، بهصورت آزاد در بازار موجود باشد. مدافع آلمانی خودش هم خواهان انتقال به نیوکمپ بود، اما این انتقال بهدلیل ناتوانی بارسا در ارائه تضمین برای ثبت قراردادش، به بنبست خورد. در نتیجه، تاه راهی بایرن مونیخ شد و بارسا را با مشکل مواجه کرد.
زوج پائو کوبارسی نابغه و اینیگو مارتینز باتجربه، فصل گذشته یک ترکیب مکمل عالی تشکیل داده بودند. اما نباید از کوبارسی انتظار داشت در ۱۷ سالگی در تمام بازیها فیکس باشد؛ همانطور که نباید روی مارتینس ۳۴ ساله برای هر ۹۰ دقیقه فصل حساب کرد.
البته، رونالد آرائوخو در ژانویه قراردادش را تمدید کرد، اما او بازیکنی است با شخصیت دوگانه. گاهی اوقات یک مدافع بینقص بهنظر میرسد و گاهی یک نقطه ضعف بزرگ؛ به همین دلیل این شائبه وجود دارد که بارسا صرفاً برای افزایش ارزش فروشش، قراردادش را تمدید کرده تا بتواند او را با مبلغ خوبی در همین تابستان بفروشد.
با این حال، بارسا کاملاً بیمهره هم نیست. آندریاس کریستنسن به تازگی از مصدومیت بازگشته و اریک گارسیا هم قطعاً برای بازی در پست تخصصیاش (مدافع مرکزی) لحظهشماری میکند. اما این واقعیت را نمیتوان انکار کرد که بارسا هرچه زودتر باید به فکر جذب جانشین برای اینیگو باشد. فروش آرائوخو میتواند بخش زیادی از بودجه موردنیاز برای این خرید جدید را هم فراهم کند. (بهویژه حالا که گزینه جاناتان تا منتفی شده است)
جذب یک وینگر چپ تخصصی
در ظاهر، علاقه مداوم بارسلونا به خرید یک وینگر چپ پرآوازه، کمی عجیب به نظر میرسد. چرا که رافینیا فصل گذشته در این پست عملکردی فوقالعاده داشت و آنقدر درخشان بود که اکنون در فهرست نامزدهای توپ طلا هم قرار دارد. باشگاه نیز پاداش این عملکرد را با تمدید و ارتقای قراردادش به او داده است.
اما حالا کاملاً مشخص شده که بارسا دیگر بهدنبال جانشین رافینیا نیست؛ چرا که برنامه دارند او را به پست شماره ۱۰ منتقل کنند، مخصوصاً با توجه به اینکه فصل گذشته نشان داد در مرکز زمین تا چه حد میتواند خطرناک و مؤثر باشد.
در نتیجه، کاتالانها به گزینهای دیگر در کنارهها نیاز دارند؛ به همین دلیل است که نامهایی مانند لوئیز دیاز، مارکوس رشفورد و آدمولا لوکمن دوباره در رسانهها مطرح شدهاند (درست یک سال پس از ماجرای پرحاشیه دنبال کردن نیکو ویلیامز).
دیاز، انتخاب اول دکو است. هرچند این بازیکن کلمبیایی و خانوادهاش بارها تمایل خود را برای حضور در بارسا ابراز کردهاند، اما لیورپول بههیچوجه مایل به فروش او نیست؛ آنهم پس از درخشانترین فصل دوران حرفهای در آنفیلد.
در مقابل، جذب رشفورد و لوکمن بسیار ممکنتر به نظر میرسد، چرا که هر دو بهوضوح اعلام کردهاند قصد ترک منچستریونایتد و آتالانتا را دارند. در نهایت، همه چیز بستگی به میزان پولی دارد که بارسا بتواند خرج کند (که آن هم بهشدت به فروشهای احتمالی باشگاه وابسته است).
مشخص کردن اولویتهای فلیک در فروش بازیکنان
دکو بهصراحت اعلام کرده که بارسلونا قصد ندارد در بازار نقلوانتقالات دیوانهوار عمل کند و فقط برنامه جذب «دو، سه یا نهایتاً چهار بازیکن» را در دستور کار دارد. وی همچنین افزود: «ما بهترین بازیکنانمان را نخواهیم فروخت». تمدید قراردادهای رافینیا، پدری و یامال، مهر تأییدی بر همین ادعاست. اما با توجه به مشکلات مالی مداوم، شاید در نهایت بارسا مجبور به پذیرش برخی فداکاریهای دردناک شود. مثلاً آنها برای بازیدادن به دنی اولمو حسابی جنگیدند، اما اگر رافینیا واقعاً به پُست شماره ۱۰ منتقل شود، آیا بارسا توان مالی آن را دارد که اولمو را فقط بهعنوان بازیکن ذخیره حفظ کند؟
از طرفی، گاوی بعد از بازگشت از پارگی رباط صلیبی، هنوز نتوانسته به فرم گذشتهاش برگردد. امید هست که رفتهرفته به شرایط مطلوب برسد، اما اگر پیشنهاد جذابی از سوی پاریسنژرمن برسد، آیا باشگاه آن را رد خواهد کرد؟ گاوی گفته قصد ماندن دارد، اما اگر مطمئن شود که فصل آینده نیمکتنشین خواهد بود، نظرش عوض نمیشود؟
فرمین لوپز هم از بازیکنانی است که مورد توجه تیمهایی مثل اینتر و منچستریونایتد قرار گرفته است. لوپز فصل را بسیار خوب تمام کرد و فلیک بهسختی حاضر به از دستدادنش خواهد بود (بهویژه که خودش هم گفته مایل به ماندن است). اما شرایط طوری پیش میرود که فلیک شاید مجبور شود مشخص کند کدام بازیکنان برایش غیرقابل فروشتر هستند.
در نهایت، همانند تابستانهای اخیر، اولویت بارسا همچنان حل بحران مالی است و نه صرفاً تقویت ترکیب اصلی. بنابراین دوباره وارد یک تابستان پر از ابهام، هیجان و تنش در کاتالونیا میشویم.
نظر شما