به گزارش خبرگزاری ایمنا و به نقل از وبگاه Goal، فصل ۲۵-۲۰۲۴ در فوتبال اروپا پر از داستانهایی بود که فراتر از قهرمانیها و جامها رفتند؛ فصل مربیانی که در سکوت ساختند، بحران را مدیریت کردند، ستاره نداشتند اما تیم ساختند. در دنیایی که ستارههای پرزرقوبرق و بودجههای نجومی توجهها را میربایند، این ده مربی با اثرگذاری واقعی خود روی زمین بازی و رختکن، تفاوت ایجاد کردند.
از بازگشت رانیری ۷۳ ساله به رم تا نونو اسپیریتو و ناتینگهامی که به رویا دست زد، از انقلاب آرام اسلوت در لیورپول تا تیمسازی بیستاره انریکه در پاریس، این فهرست حاصل بررسی جامع عملکرد، پیشرفت تیم، دستاورد نسبت به امکانات، و مهمتر از همه، قدرت اثرگذاری مربی بر مسیر فصل است.
در ادامه، با ده مربی تأثیرگذار فوتبال اروپا در فصل ۲۵-۲۰۲۴ آشنا میشویم؛ نه لزوماً پرجامترینها، بلکه کسانی که بیشترین تغییر را رقم زدند.
۱۰. نیکو کواچ (بروسیا دورتموند)
کواچ در شرایطی بحرانی و از میانه فصل به تیمی پیوست که در ردهیازدهم جدول بوندسلیگا قرار داشت. پس از نتایج ابتدایی ناامیدکننده، با تغییر سیستم به ۳-۴-۳، انسجام دفاعی و حملهای به دورتموند بازگشت. آنها با یک روند درخشان در پایان فصل، سهمیه لیگ قهرمانان را کسب کردند.
۹. نونو اسپیریتو سانتو (ناتینگهام فارست)
نونو با ناتینگهامی بحرانزده فصل را آغاز کرد اما با خریدهای هوشمندانه و فوتبال ضدحملهای مؤثر، این تیم را تا مرز لیگ قهرمانان برد و در نهایت سهمیه لیگ کنفرانس اروپا را کسب کرد؛ موفقیتی تاریخی برای باشگاهی که سه دهه از اروپا دور بود.
۸. کلودیو رانیری (رم)
بازگشت سوم رانیری به رم ابتدا تصمیمی ناامیدانه به نظر میرسید، اما با انگیزه بالا، تیمی مرده را احیا کرد و با یک روند ۱۹ بازی بدون شکست، تا آخرین روز برای سهمیه لیگ قهرمانان جنگید. در ۷۳ سالگی، باز هم توانست نقش ناجی را ایفا کند.
۷. الیور گلاسنر (کریستال پالاس)
پس از جدایی ستارگان اصلی، پالاس در ابتدای فصل در قعر جدول قرار داشت، اما گلاسنر با حفظ آرامش، تیمی جنگنده و منسجم ساخت که هم در لیگ نجات یافت و هم با شکست منچسترسیتی، اولین جام تاریخ باشگاه را در جام حذفی انگلیس کسب کرد.
۶. وینچنزو ایتالیانو (بولونیا)
جانشین تیاگو موتا شد و با وجود فروش مهرههای کلیدی، تیمی جدید ساخت که در لیگ رقابتی ظاهر شد و با فتح کوپا ایتالیا (برای نخستین بار پس از ۵۱ سال)، موقعیت بولونیا را به عنوان تیمی جدی در فوتبال ایتالیا تثبیت کرد.
۵. ادی هاو (نیوکاسل)
پس از فصل ناامیدکننده قبل، هاو با تکیه بر انعطاف تاکتیکی و قدرت روانی بالا، نیوکاسل را به قهرمانی در جام اتحادیه و بازگشت به لیگ قهرمانان رساند. او حالا نماد پروژه بلندپروازانه «نیوکاسل ۲۰۳۰» شده است.
۴. آنتونیو کونته (ناپولی)
در شرایطی که وجههاش پس از ناکامی در تاتنهام آسیب دیده بود، کونته ناپولی را از رتبه دهم به قهرمانی سریآ رساند. خریدهای هوشمندانه و بازی پرفشار، دوباره این تیم را مدعی کرد و او را به دوران طلاییاش بازگرداند.
۳. آرنه اسلوت (لیورپول)
جایگزینی یورگن کلوپ کار سادهای نبود، اما اسلوت با سبک متفاوتی مبتنی بر کنترل بازی، لیورپول را قهرمان لیگ کرد، با ۴ بازی مانده به پایان فصل. او با بهرهگیری هوشمندانه از بازیکنان موجود، تیمی خلق کرد که آماده یک دوران طلایی جدید است.
۲. هانسی فلیک (بارسلونا)
فلیک بارسا را از زیر سایه رئال مادرید بیرون کشید و با ترکیبی از فوتبال هجومی پرریسک و بهرهگیری از پدیدههایی چون یامال، تیمی ساخت که هم لالیگا و هم کوپا دلری را فتح کرد. منتقدان، او را احیاکننده هویت هجومی بارسا میدانند. اگر در لحظات پایانی بازی مقابل اینتر آن اتفاق دراماتیک رخ نمیداد و بارسلونا به فینال لیگ قهرمانان میرسید، بیشک هانسی فلیک شایسته قرار گرفتن در رتبه اول این ردهبندی را داشت.
۱. لوئیس انریکه (پاریسنژرمن)
در اولین فصل بدون امباپه، انریکه با کنار گذاشتن ستارهگرایی، تیمی منسجم و جوان ساخت که با بازی مالکانه و تغییرات تاکتیکی ظریف، هم در لیگ فرانسه و هم جام حذفی قهرمان شد و حالا وی نخستین قهرمانی اروپایی باشگاه را در کارنامه خود دارد.
نظر شما