به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، در دنیایی که بعضی مقاصد گردشگری با هجوم بیسابقه گردشگران روبهرو هستند، کشورهایی نیز وجود دارند که با وجود داشتن مناظر طبیعی خیرهکننده، فرهنگهای غنی و تاریخهای جذاب، کمتر مورد توجه گردشگران قرار گرفتهاند. بر اساس جدیدترین آمار سازمان جهانی گردشگری سازمان ملل متحد، فهرستی از کشورهای کم بازدید جهان در سال ۲۰۲۵ تهیه شده است. این کشورها برای گردشگران ماجراجو و علاقهمند به تجربههای منحصربهفرد و بکر، فرصتهایی بینظیر فراهم میکنند.
کیریباتی
کیریباتی مجمعالجزایری دورافتاده و اسرارآمیز در قلب اقیانوس آرام است که از ۳۳ جزیره کوچک تشکیل شده و درست روی خط استوا گسترده شده است. این کشور به سه گروه جزایر گیلبرت، فونیکس و لاین تقسیم میشود که هرکدام دنیایی متفاوت و منحصربهفرد از زیباییهای طبیعی و فرهنگی را به گردشگران هدیه میدهند. منطقه حفاظتشده فونیکس که در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده است، بهشتی بینظیر برای غواصی سطحی و تماشای پرندگان کمیاب بهشمار میرود. سال ۲۰۲۲ تنها حدود ۲۰۰۰ گردشگر به این مجمعالجزایر سفر کردند که بیشترشان به پایتخت رفتند، اما غواصان حرفهای و طبیعتدوستان به دنبال آبهای بکر و دستنخورده کریسمس و فنینگ هستند تا از اکوسیستمهای دریایی ناب آن بهرهمند شوند.
بوتان
بوتان تنها کشور جهان است که کربن منفی بهشمار میرود، زیرا بیش از ۷۰ درصد از خاک آن پوشیده از جنگل است که کربن بیشتری جذب میکند نسبت به آنچه منتشر میکند. این کشور پیشرو در گردشگری پایدار است و از گردشگران مبلغی بهعنوان «حق توسعه پایدار» دریافت میکند تا به حفظ میراث طبیعی و فرهنگی کمک شود.
بوتان بهدلیل اولویت دادن به «شاخص شادی ملی» بر رشد اقتصادی، به مقصدی محبوب برای گردشگران ماجراجو تبدیل شده است. این کشور در سال ۱۹۷۴ به روی گردشگران باز شد و در آن زمان تنها ۲۷۴ نفر وارد آن شدند، اما تا سال ۲۰۲۲ این تعداد به ۲۱ هزار نفر افزایش یافت.
تونگا
تونگا یکی از معدود کشورهای منطقه جنوب اقیانوس آرام است که هرگز حاکمیت بومی خود را از دست نداده است و فرهنگ محلی آن همچنان زنده و پویا است. این مجمعالجزایر ۱۷۰ جزیرهای به سه گروه اصلی تونگاتاپو در جنوب، هاپایی در مرکز و وواو در شمال تقسیم شده است. این کشور بهدلیل قرار گرفتن در مسیر مهاجرت نهنگهای گوژپشت شهرت دارد که از جولای تا اکتبر بهترین زمان مشاهده آنهاست، با این وجود تنها ۲۲ هزار گردشگر در سال ۲۰۲۲ به تونگا سفر کردند.
ساموآ
ساموآ در نزدیکی خط بینالمللی تاریخ قرار دارد و یکی از اولین نقاطی است که با طلوع خورشید، روز جدید را آغاز میکند. این کشور سال ۲۰۱۱، تاریخ خود را یک روز جلو کشید تا با شرکای تجاری مهم خود همچون استرالیا و نیوزیلند همزمان شود. این تغییر تاریخی با جشن و شادی مردم در اطراف ساعت مرکزی شهر آپیا همراه بود. کشور ساموآ شامل ۱۰ جزیره است که تنها چهار جزیره اوپولو، ساوایی، آپولیم و مانونو مسکونی هستند. اوپولو که پایتخت آپیا در آن قرار دارد، پرجمعیتترین و پررفتوآمدترین جزیره است و در سال ۲۰۲۲ حدود ۵۱ هزار گردشگر به ساموآ سفر کردند.
وانواتو
وانواتو، مجمعالجزایری به شکل حرف Y در جنوب اقیانوس آرام، بهشت ماجراجویان است. این کشور تجربههای هیجانانگیزی را از کوهنوردی در لبه آتشفشان فعال یاسور گرفته تا غواصی در میان لاشههای کشتیهای جنگ جهانی دوم ارائه میدهد. پایتخت این کشور پورت ویلا است و مرکز مناسبی برای بازدید از موزهها، آتشفشانها و سواحل زیبا بهشمار میرود. وانواتو پس از تخریبهای ناشی از طوفان پام در سال ۲۰۱۵، در حال بازسازی زیرساختهای گردشگری خود است، با این حال در سال ۲۰۲۲ تنها ۶۵ هزار گردشگر از ۸۰ جزیره آن بازدید کردند.
پاپوآ گینه نو
پاپوآ گینه نو کشوری با تنوع فرهنگی بینظیر است که بیش از ۸۰۰ زبان مختلف در آن صحبت میشود. جشنوارههایی همچون جشنواره تمساح سپیک و جشنواره فرهنگی انگا، فرهنگ غنی این کشور را به نمایش میگذارند. این کشور بخش شرقی جزیره گینه نو را در بر میگیرد و دارای بیش از ۶۰۰ جزیره کوچک است که میزبان ۳۸ گونه پرنده بهشت و کوچکترین طوطی جهان هستند. در سال ۲۰۲۲ تنها ۶۹ هزار گردشگر به این کشور سفر کردند. اگرچه ورود به بعضی مناطق بهدلیل مسائل امنیتی برای گردشگران ممنوع است، اما طبیعت بکر و فرصتهای غواصی و پیادهروی در جنگلهای آن، جذابیت خاصی دارد.
لیختناشتاین
لیختناشتاین با قلعههای افسانهای و مناظر کوهستانی خیرهکننده خود شناخته میشود. قلعه ۷۰۰ ساله شلوس وادوتس، محل اقامت رسمی شاهزاده است و بر شهر وادوتس نظارت دارد. بیش از ۳۰ مسیر پیادهروی در کوههای اطراف لیختناشتاین وجود دارد که مناظر دریاچهها و طبیعت بکر را به نمایش میگذارند. این کشور کوچک با مساحت تنها ۱۶۰ کیلومتر مربع، در سال ۲۰۲۲ میزبان ۱۰۱ هزار گردشگر بود که نسبت به سالهای قبل افزایش محسوسی داشته است.
جزایر کوک
جزایر کوک مجموعهای از ۱۵ جزیره پولینزیایی در اقیانوس آرام، با آبهای فیروزهای و سواحل سفید شنی است که بهشتی واقعی برای گردشگران است. تنها فرودگاه این کشور در راروتونگا، بزرگترین جزیره آن قرار دارد که بلندترین قلهها نیز در آن ثبت شدهاند. در این جزایر خبری از چراغ راهنمایی نیست و حملونقل با یک جاده کمربندی و دو مسیر اتوبوس (ساعتگرد و پادساعتگرد) انجام میشود. گردشگران میتوانند کنار آب اقامت کنند و از فعالیتهایی همچون قایقسواری، ماهیگیری، غواصی، پیادهروی، دوچرخهسواری و موتور چهارچرخ لذت ببرند. در سال ۲۰۲۲ حدود ۱۲۱ هزار گردشگر به این جزایر سفر کردند.
بورکینافاسو
بورکینافاسو کشوری در غرب آفریقا است که در سال ۱۹۶۰ به استقلال رسید و در سال ۱۹۸۴ نام خود را به معنای «سرزمین مردم صادق» تغییر داد. از جاذبههای فرهنگی آن میتوان به مسجد بزرگ بوبو دیولاسو با معماری سنتی سودانو-ساحلی و خرابههای لوروپنی اشاره کرد که نخستین میراث جهانی یونسکو در این کشوراست.
این کشور کوچک و بدون دسترسی به دریا در سال ۲۰۲۲ حدود ۱۱۶ هزار گردشگر داشت، اما بهدلیل بیثباتی سیاسی و خطرات امنیتی، دولتهای بریتانیا و آمریکا سفر به آن را توصیه نمیکنند. اقتصاد بورکینافاسو بهطور عمده بر صادرات طلا و پنبه استوار است.
آنگولا
آنگولا با جمعیت متنوع شامل ۹۰ گروه قومی از جمله اویمبوندو، مبوندو و باکونگو، کشوری است که سنتهای آن هنوز حفظ شده است. مناظر طبیعی آنگولا شامل کارستی میرادورو دا لوا در نزدیکی لوآندا و آبشار کالاندولا، یکی از بزرگترین آبشارهای آفریقاست. هنرهای سنگی پیشاتاریخی نیز به غنای فرهنگی این کشور افزودهاند. آنگولا با مساحتی دو برابر فرانسه اما جمعیتی نصف آن، در سال ۲۰۲۲ تنها ۱۳۰ هزار گردشگر جذب کرد. این کشور پس از استقلال از پرتغال در سال ۱۹۷۵ و جنگ داخلی طولانی تا ۲۰۰۲، هنوز در حال توسعه زیرساختهای گردشگری است و اقتصاد آن به نفت وابسته است.
نظر شما