به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، حیدرآباد، یکی از کلانشهرهای پیشرو هند، نمونهای موفق از مدیریت علمی و پایدار پسماند در این کشور است که با سرمایهگذاریهای هوشمندانه، فناوریهای پیشرفته و سیاستهای حمایتی توانسته است زباله را به منبعی ارزشمند تبدیل کند. این شهر که زمانی با بحران انباشت زباله و مشکلات زیستمحیطی دستوپنجه نرم میکرد، در سالهای اخیر تحولات چشمگیری در حوزه مدیریت پسماند و تصفیه فاضلاب به وجود آورده و اکنون در زمینه مدیریت پسماند به الگویی موفق در این کشور تبدیل شده است.
حیدرآباد با ادامه روند کنونی و گسترش زیرساختها، از جمله تصفیه کامل فاضلاب و توسعه سیستمهای زبالهسوز، میتواند به الگویی برای سایر شهرهای هند و جهان تبدیل شود و آیندهای پاکتر و سبزتر را برای شهروندان خود رقم بزند، با این حال چالشهای اقتصادی و فرهنگی همچنان وجود دارد که باید با همکاری دولت، بخش خصوصی و جامعه مدنی برطرف شود.
تحول مدیریت پسماند در حیدرآباد
حیدرآباد از حدود ۲۵ سال پیش مسیر مدیریت علمی پسماند را آغاز کرده و اکنون پیشرو در توسعه فناوریها و مدلهای کسبوکار نوآورانه در این حوزه است. در گذشته، زبالههای شهری در آن بهصورت پراکنده و انباشتشده در سطح شهر دیده میشدند، اما امروز این وضعیت به کلی تغییر کرده است. سیستم مدیریت پسماند حیدرآباد بر پایه شبکهای منظم از ایستگاههای انتقال زباله استوار است. خودروهای کوچک جمعآوری زباله، معروف به «سواچ اتو»، زبالههای خانگی را جمعآوری میکنند و به ایستگاههای انتقال میرسانند.
پس از فشردهسازی، زبالهها به مرکز پردازش جواهیر نگر، واقع در حدود ۵۰ کیلومتری شهر، منتقل و در این مرکز، با استفاده از تجهیزات پیشرفتهای همچون تروملها (trommel) و جداکنندههای بالستیک، به سه دسته اصلی تقسیم میشوند که شامل زبالههای آلی، زبالههای قابل احتراق و زبالههای خنثی است. دسته اول به کمپوست تبدیل و به شرکتهای کود فروخته میشوند، دسته دوم به سوخت مشتقشده از زباله (RDF) تبدیل و برای تولید انرژی در نیروگاهها یا استفاده در کورههای سیمان به فروش میرسند و دسته آخر بهدلیل ارزش حرارتی پایین، راهی محلهای دفن زباله میشوند. مدیریت این سیستم برعهده یکی از بزرگترین شرکتهای خدمات زیستمحیطی آسیا قرار دارد که روزانه ۹ هزار تن زباله شهری حیدرآباد را پردازش میکند.
تبدیل محل دفن زباله به قطب منابع
جواهیر نگر که زمانی محل اصلی دفن زبالههای حیدرآباد بود، اکنون به یکی از بزرگترین مراکز پردازش زبالههای جامد جهان تبدیل شده است. این مجموعه اکنون شامل دو نیروگاه زبالهسوز با ظرفیت ترکیبی ۴۸ مگاوات، بزرگترین کارخانه کمپوست هند، واحد بازیافت پلاستیک، کارخانه تولید سوخت مشتق شده از زباله (RDF)، محل دفن زباله و تاسیساتی برای استخراج گاز از محلهای دفن قدیمی و تبدیل آن به بیوگاز فشرده برای سوخت خودرو است. تحولات جواهیرنگر نتیجه یک برنامه بلندمدت است که از اواخر دهه ۱۹۹۰ با مدیریت زبالههای صنعتی آغاز شد و بهتدریج به مدیریت زبالههای پزشکی و شهری گسترش پیدا کرد.
چالشهای اقتصادی هند در مدیریت پسماند
هند بهرغم موفقیت شهرهایش در مدیریت پسماند، همچنان در این زمینه با چالشهای اقتصادی روبهروست. بسیاری از پروژههای بازیافت و تولید انرژی از زباله در این کشور به دلیل هزینههای بالای عملیاتی، سودآور نیستند. برای مثال نیروگاه زبالهسوز گجرات با وجود تولید ۷.۵ مگاوات برق از ۷۰۰ تن زباله روزانه، بهدلیل قیمت پایین فروش برق زیانده است.
بازیافت زبالههای ساختمانی در حیدرآباد نیز با مشکل فروش روبهروست، زیرا خریداران تمایل دارند از ماسه رودخانهای ارزانتر استفاده کنند و قیمت ماسه بازیافتی بسیار پایینتر است. این مسائل نشان میدهد که فناوری و زیرساختها به تنهایی کافی نیستند و باید راهکارهای اقتصادی و سیاستهای حمایتی نیز به کار گرفته شود.
اقدامات دولت هند در زمینه بهبود مدیریت پسماند
دولت هند با معرفی قوانین مسئولیت توسعهیافته تولیدکننده (EPR) در سال ۲۰۲۲، تولیدکنندگان را موظف کرده است که بخشی از زبالههای تولیدی خود را بازیافت کنند. این قانون به تولیدکنندگان (از جمله شرکتهای نوشیدنی) فشار میآورد تا بطریهای پلاستیکی خود را جمعآوری و بازیافت یا در غیر این صورت گواهیهای EPR خریداری کنند. این اقدام به ایجاد جریان درآمدی جدید برای بازیافتکنندگان کمک میکند و پایداری مالی آنها را افزایش میدهد.
دولت در تلانگانا (ایالت جدیدی در جنوب هندوستان)، پروژهای به ارزش ۳۸۶۶ کرور روپیه را برای توسعه زیرساختهای تصفیه فاضلاب آغاز کرده است. هدف این پروژه، رسیدن به پوشش صددرصدی تصفیه فاضلاب در منطقه شهرداری کلانشهر حیدرآباد تا دسامبر ۲۰۲۵ است. تاکنون ۶ تصفیهخانه فاضلاب جدید با ظرفیت ۵۲۷ میلیون لیتر در روز افتتاح شدهاند و ظرفیت کل تصفیه فاضلاب شهر را به ۱۳۳۸ میلیون لیتر در روز افزایش دادهاند.
علاوهبر این، دولت در حال توسعه ۱۷ ایستگاه انتقال زباله، افزایش تعداد خودروهای جمعآوری زباله و گسترش شبکه فاضلاب در شهر است و کارخانههای زبالهسوز جدیدی با ظرفیتهای ۱۴.۵ و ۴۸ مگاوات در دست راهاندازی و توسعه قرار دارند.
نظر شما