نگاهی جدید به منطقه کهکشانی اطراف منظومه شمسی

مشاهدات فضاپیمای نیوهورایزنز ناسا از تابش‌های لایمن-آلفا، نخستین نقشه از کهکشان در این طول موج فرابنفش را ارائه می‌دهد و به درک بهتر ساختارهای کهکشانی نزدیک به منظومه شمسی کمک می‌کند.

به گزارش خبرگزاری ایمنا و به نقل از ساینس دیلی، مشاهدات گسترده فضاپیمای نیوهورایزنز ناسا از تابش‌های لایمن-آلفا منجر به تهیه نخستین نقشه از کهکشان در این طول موج مهم فرابنفش شده است و نگاهی جدید به منطقه کهکشانی اطراف منظومه شمسی ارائه می‌دهد. این یافته‌ها در یک مطالعه جدید که توسط تیم نیوهورایزنز به رهبری مؤسسه تحقیقاتی جنوب غربی منتشر شده، توصیف شده است.

دکتر رندی گلدستون، محقق اصلی این مطالعه گفت: درک پس‌زمینه لایمن-آلفا به روشن شدن ساختارها و فرایندهای کهکشانی نزدیک کمک می‌کند، این تحقیق نشان می‌دهد که حباب‌های گاز بین‌ستاره‌ای داغ، همچون حبابی که منظومه شمسی ما در آن قرار دارد، ممکن است در واقع مناطق افزایش تابش گاز هیدروژن در طول موج لایمن-آلفا باشند.

تابش لایمن-آلفا یک طول موج خاص از نور فرابنفش است که توسط اتم‌های هیدروژن منتشر و پراکنده می‌شود. این تابش به‌ویژه برای ستاره‌شناسانی که به مطالعه ستاره‌های دور، کهکشان‌ها و محیط بین‌ستاره‌ای می‌پردازند، مفید است.

فضاپیمای نیوهورایزنز در طول سفر اولیه خود به پلوتو، داده‌های پایه‌ای درباره تابش‌های لایمن-آلفا جمع‌آوری کرد. پس از پایان اهداف اصلی فضاپیما در پلوتو، دانشمندان از ابزار آلیس برای انجام نظرسنجی‌های گسترده‌تر و مکرر از تابش‌های لایمن-آلفا استفاده کردند.

نتایج نشان می‌دهد که تابش پس‌زمینه لایمن-آلفا ۱۰ برابر قوی‌تر از برآوردهای قبلی است، این مشاهدات به درک بهتر ویژگی‌های آسمان اطراف منظومه شمسی کمک می‌کند و ایده‌های قدیمی را که به وجود دیوار هیدروژنی در اطراف هلیوسفر خورشید اشاره داشتند، رد می‌کند.

کد خبر 863410

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.