به گزارش خبرگزاری ایمنا، سال گذشته خبر خصوصی‌سازی دو تیم بزرگ پایتخت یعنی پرسپولیس و استقلال، توجه اهالی ورزش را به خود جلب کرد؛ پرسپولیس پس از کش‌وقوس‌های فراوان از زیر نظر وزارت ورزش جوانان خارج و به شش بانک واگذار شد و استقلال نیز به خلیج‌فارس فروخته شد و مدیران این مجموعه مدیریت باشگاه را در دست گرفتند.
در واقع این دو تیم لیگ بیست‌وچهارم را به‌عنوان تیم‌های خصوصی آغاز کردند، اما شرایط برای آن‌ها برخلاف آنچه که هواداران انتظار داشتند رقم خورد؛ پرسپولیس در ابتدای فصل با خوان گاریدو کار خود را شروع کرد و سپس کریم باقری و اسماعیل کارتال به عنوان سرمربی روی نیمکت این تیم نشستند. در فاز مدیریتی نیز هواداران پرسپولیس بارها علیه رضا درویش، مدیرعامل این باشگاه شعار دادند و در نهایت وی تصمیم به استعفا گرفت، اما هیئت‌مدیره پرسپولیس با استعفای درویش موافقت نکرد.
در استقلال نیز تغییرات مدیریتی و نیمکتی زیادی رخ داد، به‌طوری که این تیم در فصل جاری شش مربی را روی نیمکت خود دید؛ در حال حاضر استقلال تنها به کسب جام حذفی امیدوار است و در لیگ برتر و لیگ نخبگان آسیا ناکام بوده است؛ پرسپولیس نیز با از دست دادن لیگ برتر و جام حذفی از جمع مدعیان فاصله گرفته است و شرایط نامطلوبی دارد.
این شرایط موجب شده است سوالاتی در ذهن اهالی فوتبال ایجاد شود؛ برای نمونه مگر خصوصی‌سازی به منظور ارتقای سطح این دو باشگاه انجام نشد؟ پس چرا نتایج سرخابی‌ها پس از خصوصی‌سازی مطابق با انتظارات هواداران نبوده است؟ کارشناسان بر این باور هستند که مدیران این باشگاه‌ها تخصص کافی در فوتبال ندارند و این یکی از مشکلات اصلی سرخابی‌ها پس از خصوصی‌سازی به‌شمار می‌رود.
مجتبی فریدونی، مدیر ورزشی کشورمان درباره خصوصی‌سازی سرخابی‌ها به خبرنگار ایمنا می‌گوید: پس از خصوصی‌سازی دو تیم سرخابی، پول به این باشگاه‌ها تزریق شد، اما انضباط مالی رخ نداد، چراکه آن‌ها در حال حاضر با زیان انباشته کلان روبه‌رو هستند و به نوعی جزو ماده ۱۴۱ به‌شمار می‌روند.
وی می‌افزاید: در واقع خصوصی‌سازی برای سرخابی‌ها رخ نداد و فقط این دو تیم از وزارت ورزش و جوانان گرفته شدند و به نهادهای شبه‌دولتی واگذار شدند، چراکه هدفی برای واگذاری آن‌ها به بخش خصوصی نبود و از سوی دیگر بخش خصوصی توانمندی که بتواند این دو تیم را حمایت کند وجود ندارد یا در صورتی که وجود داشته باشد، برای مالکیت استقلال و پرسپولیس اقدامی نمی‌کند، چراکه بخش خصوصی به‌دنبال کسب سود است و این دو تیم تنها از اسپانسرها درآمد دارند و سودده نیستند.
در ظاهر شرایط پرسپولیس بهتر است
فریدونی تصریح می‌کند: از سال ۱۳۸۷ صحبت‌هایی مبنی بر خصوصی‌سازی دو تیم پایتخت مطرح شد؛ مطابق با قانون اصل ۴۴ تمام واگذاری‌ها باید تا سال ۱۳۹۳ به پایان می‌رسید، اما این دو تیم پس از ۱۰ سال تأخیر و با اجبار دولت و AFC خریداری شدند، زیرا هیچ نهادی به خرید آن‌ها علاقه‌مند نبود و در نهایت تعدادی بانک و هلدینگ خلیج‌فارس برای خرید این دو تیم اقدام کردند؛ بانک شهر نسبت به هلدینگ خلیج‌فارس تمایل بیشتری به فوتبال داشت و به همین دلیل در ظاهر شرایط پرسپولیس بهتر است.
وی ادامه می‌دهد: در این زمینه نیز تمام قوانین زیر پا گذاشته شد، چراکه مطابق با ماده ۱۶ قانون رفع موانع تولید و ارتقای نظام مالی، بانک‌ها نباید فعالیت غیربانکی داشته باشند و تمام دستورالعمل‌های بورس نقض و به‌طور کلی این دو تیم با کش‌وقوس‌های فراوان به بخش خصوصی منتقل شدند.
بانک شهر عملکرد بهتری داشته است
مدیر ورزشی کشورمان بیان می‌کند: افرادی که دو تیم سرخابی را خریداری کردند، اهل ورزش نبودند، اگرچه وزارت ورزش و جوانان بودجه چندانی نداشت، اما با این نوع فعالیت آشنایی کامل داشت و افرادی را انتخاب می‌کرد که آشنا با مدیریت ورزشی بودند، اما هلدینگ خلیج‌فارس و بانک شهر چنین افرادی را در اختیار نداشتند و تنها برحسب اتفاق، بانک شهر عملکرد بهتری ارائه داد، در صورتی که انتظار می‌رفت هلدینگ خلیج‌فارس عملکرد مطلوب‌تری داشته باشد.
وی خاطرنشان می‌کند: افراد متخصص در این باشگاه‌ها روی کار نیامده‌اند، البته شرایطی برای این دو تیم وضع شده است، برای نمونه اگر سرخابی‌ها پس از چند سال رتبه مدنظر را کسب نکنند، از زیر نظر بانک‌ها یا هلدینگ خلیج‌فارس خارج خواهند شد؛ هیچ فردی نمی‌داند شرط قراردادی این نهادها برای در اختیار گرفتن سرخابی‌ها چه بوده است.
در باشگاه‌های فوتبال می‌توان با کم‌ترین سابقه مدیر شد
فریدونی یادآور می‌شود: پرسپولیس سال جاری جام‌حذفی، لیگ برتر و سهمیه را از دست داده است و تمام این مسائل به بی‌ثباتی برمی‌گردد، قرمزپوشان در فصل جاری با چند مشکل روبه‌رو بودند، برای نمونه مجموعه طبیعت بعضی مواقع پیش از باشگاه خبر جذب سرمربی یا بازیکن را می‌داد و فراتر از یک اسپانسر عمل می‌کرد، از سوی دیگر حضور هوادار متمول مشکلاتی را برای این تیم ایجاد کرد؛ در واقع پرسپولیس سال جاری سه مالک داشت.
وی اضافه می‌کند: استقلال در این فصل نماد بی‌ثباتی در بخش مدیریتی و نیمکت بوده است و هیچ فردی پاسخگوی این شرایط نیست؛ آبی‌پوشان در همه ابعاد تغییر داشته‌اند و در حال حاضر مدیران استقلال ثبت نشده‌اند که این موضوع نشان می‌دهد در فاز مدیریتی مشکل وجود دارد و در واقع آن‌ها رسمیت ندارند.
مدیر ورزشی کشورمان تاکید می‌کند: از نظر من تنها جایی که با هیچ شرطی و با هر میزان از سابقه و سواد می‌توان روی صندلی مدیریت آن قرار گرفت، باشگاه فوتبال است؛ فدراسیون فوتبال باید قوانینی را برای انتخاب مدیران عامل باشگاه‌ها وضع کند. فدراسیون به عنوان قانون‌گذار باید قوانینی را برای انتخاب مدیران و هیئت‌مدیره باشگاه‌ها وضع کند، البته سال جاری قانونی وضع شد که مدیران عامل باشگاه‌ها مدرک مدیریت فوتبال داشته باشند و به دلیل اینکه هیچ‌کس این مدرک را نداشت خود فدراسیون یک دوره مدیریتی برگزار کرد تا این قانون رعایت شود.
نظر شما