نقد روز: غلام مصطفی در ویدئو کلوپ‌ها چه می‌کند؟!

خبر انتشار این فیلم، مسلمانان ایرای را همچون مسلمانان تمام مردم جهان به واکنش واداشت و روزنامه ها و صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران در برهه ای از زمان پر شد از خبرها و تحلیل ها در خصوص این فیلم و عوامل آن. هفته گذشته نیز امام جمعه موقت اصفهان در خصوص انتشار فیلم های سینمایی که این اواخر سروصدای زیادی به پا کرد به مسوولان فرهنگ و ارشاد تذکر داد که نباید ایران اسلامی را با هالیوود اشتباه بگیرند.
حجت‌الاسلام محمد تقی رهبر گفت: مسئولان وزارت فرهنگ و ارشاد هنوز نمی‌دانند ایران اسلامی جایی برای افکار هالیوودی نیست. 

فیلم مجوز دار غلام مصطفی، فیلمی سراسر اهانت به اسلام
نمی توان فقط ویترین مبارزه با توهین کنندگان به اسلام را از گرد و خاک پاک کرد و بعد درون آن اشیایی را قرار داد که اساساٌ با اسلام و اسلام گرایی مخالف هستند.
فیلم هندی " غلام مصطفی " که دارای مجوز قانونی برای انتشار در سراسر کشور است، را می توان مصداق فیلم هایی دانست که گرچه اسلام ستیزی در آن تم اصلی فیلم را تشکیل داده است اما مسئولین فرهنگ و ارشاد به راحتی از آن چشم پوشی کرده و هم اکنون در ویدئوکلوپ های سراسر کشور قابل دسترسی است.
علت این رخداد شاید تمرکز بر روی خروجی سینمای هالیوود است در حالی که باید بدانیم دشمن از هر وسیله جهت تخریب چهره دین اسلام و مسلمانان استفاده می کند و در این میان سینمای بالیوود، صنعتی است که شاید مسئولان ما از آن غافل مانده اند.
فیلم هندی " غلام مصطفی" در دقایق اولیه در صحنه مسجد و با صدای اذان شروع می شود و شخص اول فیلم را مسلمانی معرفی می کند که تنها زمانی از غار عبادت خود بیرون میاید که مظلومی مورد ظلم قرار گرفته و درخواست کمک دارد.
غلام مصطفی با ساکی پر از پول به سراغ ظالمین می رود و زمانی که فرد را از چنگال آنها بیرون می آورد تمامی ظالمین را می کشد و با خیال راحت به منزل می رود.
غلام مصطفی در صحنه های گوناگون این فیلم در جهت پس گرفتن حق مظلومین در حال کشتار افراد و یا جاسازی مواد منفجره در ماشین افراد است. در صحنه دیگری نیز شخصیت اول فیلم به خود نارنجک می بندد و ظالم را به این وسیله وادار می کند که حرف خود را پس بگیرد.
وی که در تمامی صحنه های جنایت دستمالی شبیه چفیه برگردن دارد در نهایت عاشق زن جوان رقاصه ای می شود و با او ازدواج می کند. دشمنان نیز بیکار ننشته و همسر جوان او را می کشند و در اینجا است که غلام مصطفی با گریستن و اعتراف به تنهایی پیش خانواده خود، غرور خود را می شکند و تبدیل به انسانی می شود که برای رسیدن به هدف، از هر وسیله ای استفاده می کند.
فیلم غلام مصطفی که خودش در بخشی از فیلم می گوید من غلام حضرت مصطفی (ع) هستم پر است از نمادهایی که تایید کننده تروریست بودن، زورگویی، بداخلاقی، بد زبانی و تندخویی یک مسلمانان و همچنین تجاوز به حریم خصوصی زندگی افراد و نماز خواندن در خانه ای که صاحبان خانه از وجود وی ناراضی هستند و در نهایت علاقه مندی به منکرات مانند رقص و آواز گرچه در ظاهر آنرا منع می کند.
در پایان این فیلم غلام مصطفی در انتهای فیلم کشته شده و در مسجد و در خون خود می میرد. اتفاقی که برای یک مسلمان واقعی نماد رستگاری است. این فیلم درحالی که سعی می کند بطور غیر مستقیم گرایش به خشونت را در میان مسلمانان نمایش دهد، شخصیت اول فیلم را به گونه ای معرفی می کند که مردم اورا دوست داشته و این مسئله به او دل و جرات بیشتری در کارها و رفتارهای خشونت آمیزش می دهد.
گرچه مسئولان فرهنگ و ارشاد بنا بر رسالتی که بر دوش دارند همواره تلاش کرده اند که اینگونه فیلم ها در دسترس عمومی مردم قرار نگیرد اما باید بر روی این اتفاق که ممکن است نمونه ای از خروار باشد، توجه بیشتری نشان داده شده و ممیزی فیلم های ویئو کلوپ ها را قوی تر کنند و از سوی دیگر هم مسئولین و هم مردم مسلمان ایران همواره بایستی هشیار باشند که بهترین راه نفوذ تهاجم فرهنگی و تغییر باورها و دیدگاه ها نسبت به اسلام، استفاده از عوامل سرگرم کننده به همراه جلوه های هنری در فیلم های سینمای است.
/۸