به گزارش خبرگزاری ایمنا و به نقل از وبگاه گل، ممکن است جود بلینگام در صحبتکردن با داور از الفاظ خوبی استفاده نکرده باشد؛ هیچکدام از این دو جملهای که بلینگهام ارتباط میدهند چیز خوبی برای گفتن به داور نیست. هر کسی که در سطحی رقابتی ورزش کرده باشد، میداند که چنین اتفاقاتی در گرمای بازی رخ میدهد. البته همیشه باید حد و مرزهایی وجود داشته باشد؛ بلینگام مدتهاست که اشتیاق، شور و هیجانش مورد تحلیل، بازتحلیل و حتی بیش از حد تحلیل قرار گرفته است.
اما دقیقاً همین اصل باعث میشود بررسی تأثیر بلینگام روی رئال مادرید (یا بهتر بگوییم، نبودش در زمین) ضروری شود. برای مدتها تصور میشد که با داشتن وینیسیوس جونیور و کیلیان امباپه، بلانکوس هر چه نیاز دارند برای شکست دادن رقبا در اختیار دارند. هافبکها میآیند و میروند، اما مهاجمان کلاس جهانی و برنده احتمالی توپ طلا تقریباً بینظیر هستند.
اما فوتبال پیچیدهتر از این حرفهاست. نگاهی به ماههای اخیر نشان داده که مادرید میتواند بدون وینیسیوس محروم زنده بماند، میتواند مصدومیت رودریگو را تحمل کند و حتی با بازیکنان جوان آکادمیاش در خط دفاعی سر کند. اما چیزی که نمیتواند انجام دهد، این است که بدون بلینگام راهی برای پیروزی پیدا کند. حالا با محرومیت او از بازی رفت مرحله یکهشتم نهایی لیگ قهرمانان برابر اتلتیکو مادرید (این بار به دلیل جمع شدن کارتهای زرد، نه توهین به داور) مادرید باید این روند را بشکند.
حال و هوا تغییر کرده
وقتی به نتایج مادرید بدون بلینگام در لالیگا نگاه کنیم، اعداد و ارقام خیلی بد به نظر نمیرسند. بدون او، مادرید خیرونا را در خانه شکست داد اما مقابل رئال بتیس شکست خورد. (شکستی که آنها را سه امتیاز از بارسلونا صدرنشین عقب انداخت.) این شکست احتمالاً به امیدهای قهرمانیشان ضربه نهایی نمیزند، اما نحوه عملکردشان در آن بازی و حتی در پیروزی قبلی باعث نگرانی کارلو آنچلوتی میشود.
برای نیمه دوم بازی مقابل بتیس، مادرید تقریباً ایستاده تماشا میکرد که ایسکو رشته بازی را به دست گرفته است. هیچ فشاری روی توپ نبود و حتی به نظر میرسید بازیکنان بیعلاقه هستند. این تاکتیک دفاعی نبود، بلکه نوعی بیتفاوتی کلی با صفر درصد انگیزه بود.
این دقیقاً همان چیزی است که وقتی بلینگام حضور ندارد، از دست میرود. مدتها تصور میشد بلینگام یک هافبک انگلیسی سنتی است. مقایسههایش با استیون جرارد کمی بیش از حد ساده و تا حدی نادرست بودند (او بیشتر شبیه زینالدین زیدان است تا جرارد)، اما نوعی رهبری در وجود او هست. بلینگام میدود، فریاد میزند و کمی بیش از حد محکم تکل میزند و معمولاً هم از مجازات فرار میکند. او در هنگام داشتن توپ جاذبه خاصی دارد و بدون آن هم نیش خاص خودش را دارد.
چیزی که مادرید از دست میدهد
مادرید واقعاً بازیکنی شبیه بلینگام در ترکیبش ندارد. لوکا مودریچ ممکن است بازوبند کاپیتانی را ببندد، اما به شیوه بلینگام رهبر نیست. این روزها بیشتر در زمین میچرخد و به دنبال پاسهای هوشمندانه است. فدریکو والورده انرژی دارد، اما آن آشوب و بینظمی بلینگام را ندارد. او بازیکنی وظیفهشناس است که به دستورات پایبند میماند، اما به ندرت خارج از چهارچوب دستورالعملها عمل میکند.
دنی سبایوس بیشتر در عرض زمین حرکت میکند و معمولاً تکلهایش را بدزمانبندی میکند. ادواردو کاماوینگا و اورلین شوامنی هم بهترین عملکردشان در محافظت از خط دفاعی و خراب کردن بازی حریف است.
آنچلوتی در ماه اکتبر درباره تأثیر بلینگام گفته بود: ما از عملکرد او راضی هستیم، خیلی راضی. او خیلی کار میکند، همیشه حضور دارد، رقابت میکند، مبارزه میکند و خودش را فدا میکند. بدون او، مادرید تیمی ضعیفتر به نظر میرسد.
آمار دفاعی
بلینگام شاید هافبکی هجومی باشد، اما آمار دفاعیاش در سطح بهترینهای جهان است. طبق دادههای FBRef، او در میان هافبکهای هجومی در صدک ۹۲ برای تکل، ۹۴ برای قطع توپ و ۹۱ برای بلاکها قرار دارد.
او منظم سر میزند، پاسها را قطع میکند و توپ را دفع میکند. حتی با چشم هم میتوان دید که چطور ۳۰ متر میدود تا توپی از دست رفته را دنبال کند یا بعد از بردن یک کرنر، با نیشخندی به سمت رقیب برمیگردد.
نفوذ رو به رشد در حمله
در ابتدای فصل ۲۰۲۴-۲۵ این سؤال پیش آمد که چرا بلینگام دیگر گل نمیزند. فصل قبل او در آستانه زدن ۴۰ گل در اولین فصلش برای مادرید بود. با این حال، امسال او نقش عمیقتری در تیم ایفا کرده است.
تا اینجای فصل، او ۱۲ گل در تمامی رقابتها به ثمر رسانده اما مهمتر اینکه ۱۴ پاس گل داده است و احتمالاً این عدد تا پایان فصل به بیش از ۲۰ خواهد رسید.
بهترین نمایش بلینگام در این مدت در نیمهنهایی کوپا دل ری مقابل رئال سوسیداد بود؛ جایی که او از نیمه زمین با یک پاس ۶۰ یاردی اندریک را صاحب توپ کرد و مهاجم برزیلی گل برتری را به ثمر رساند.
غایب بزرگ در دربی
و حالا نوبت مرحله یکهشتم نهایی لیگ قهرمانان است؛ جایی که رئال و اتلتیکو بار دیگر روبهرو میشوند. دیدارهای اروپایی این دو تیم خاطرات زیادی به جا گذاشته است؛ از جمله فینال ۲۰۱۴ با آن ضربه سر تاریخی سرخیو راموس رئالی ها جام را بالای سر بردند.
این دقیقاً همان نوع مسابقهای است که بلینگام در آن میدرخشد، حتی اگر رکوردش مقابل تیم سیمئونه ناامیدکننده باشد. اما در حالی که بلینگام ممکن است گل نزند، گاز گرفتنهای دفاعیاش چیزی است که مادرید به شدت به آن نیاز دارد.
بازی در برنابئو قطعاً به نفع رئال است؛ استادیومی که در شبهای اروپایی جادوی خاص خود را دارد. اما بدون مرد شماره ۵ الهامبخششان، شاید همان جادوی همیشگی مادرید در لیگ قهرمانان زیر سؤال برود.
نظر شما