از رونمایی نخستین توربین بادی هوش مصنوعی تا موزه خنده کرواسی

به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، جدیدترین خبرهای جهان را در این بسته خبری بخوانید.

افتتاح فاز نخست شهر هوشمند تویوتا

شرکت تویوتا موتور در رویداد الکترونیک CES 2025 که از هفتم تا یازدهم ژانویه در لاس‌وگاس برگزار می‌شود، از تکمیل فاز اول شهر هوشمند خود خبر داد که به‌عنوان «دوره آزمایشی تردد» توصیف می‌شود. CES قدرتمندترین رویداد فناوری در جهان است که زمینه اثبات پیشرفت فناوری‌ها و نوآوران جهانی را فراهم می‌آورد. تویوتا برای نخستین بار در CES 2018 تبدیل شدن خود به یک شرکت حمل‌ونقل را اعلام کرد و در CES 2020 از توسعه شهر هوشمند وون‌سیتی (Woven City) برای نشان دادن تعهد طولانی‌مدت خود برای شکل دادن به آینده حمل‌ونقل رونمایی کرد. راه‌اندازی فاز نخست این شهر برای پاییز ۲۰۲۵ برنامه‌ریزی شده است.

وون‌سیتی بیست‌وسوم فوریه ۲۰۲۱، در محل سابق کارخانه هیگاشی فوجی تویوتا موتور شرقی ژاپن (TMEJ) در شهر سوسونو استان شیزوکا کلنگ خورد. ساخت ساختمان‌های فاز یک، منطقه اولیه فعالیت‌های مشترک آن، در اکتبر ۲۰۲۴ به پایان رسید. این فاز به طراحی آگاهانه محیطی و انسان‌محور خود با هدف افزایش کیفیت زندگی کلی مردم شناخته می‌شود و نخستین رتبه رهبری ژاپن در طراحی انرژی و محیط زیست برای جوامع است که بالاترین رتبه سیستم گواهی پلاتین لید را به دست آورد.

در کنار آماده‌سازی فاز یک وون‌سیتی، بازسازی یک کارخانه سابق TMEJ هیگاشی فوجیه نیز به‌عنوان یک مرکز تولیدی برای این شهر هوشمند در حال انجام است و در CES 2025 اعلام شد که عملیات آماده‌سازی سایت برای فاز دوم پروژه نیز آغاز شده است. بینش‌های فاز یک به اصلاح برنامه‌های فاز دو و فازهای آینده پروژه کمک می‌کند و به‌طور مداوم عملکرد دوره آزمایشی را بهبود می‌بخشد.

استارت‌آپ‌های خارجی، کارآفرینان، دانشگاه‌ها و مؤسسات تحقیقاتی نیز قرار است از تابستان ۲۰۲۵ از طریق یک برنامه شتاب‌دهنده به وون‌سیتی دعوت شوند و ساکنان و بازدیدکنندگان نقشی به اندازه مخترعان در این شهر ایفا خواهند کرد. این افراد اشتیاق مشترکی به «گسترش پویایی» و تعهد به ساختن جامعه‌ای شکوفاتر دارند. حدود ۱۰۰ نفر از ساکنان آینده وون‌سیتی شامل کارکنان تویوتا و خانواده‌های آن‌ها در مراسم رونمایی از فاز نخست این شهر شرکت کردند و انتظار می‌رود جامعه این شهر به تدریج گسترش پیدا کند و مخترعان خارجی و خانواده‌های آن‌ها را نیز در برگیرند. پیش‌بینی می‌شود فاز یک حدود ۳۶۰ ساکن را در خود جای دهد و کل جمعیت آن پس از تکمیل فازهای بعدی به حدود ۲۰۰۰ نفر برسد.

ایسلند؛ پیشگام عدالت اجتماعی

عدالت اجتماعی به نابرابری‌های ساختاری در جامعه توجه دارد تا اطمینان حاصل کند که همه اعضای جامعه به فرصت‌های برابر دسترسی دارند. این مفهوم علاوه‌بر اینکه به توزیع عادلانه منابع و فرصت‌ها برای همه افراد اشاره دارد، به همان اندازه به زمینه و شرایط اجتماعی نامطلوب و ریشه‌کن کردن موقعیت‌های ناعادلانه در جامعه می‌پردازد.

عدالت اجتماعی از طریق بازتوزیع ثروت می‌تواند به رشد و برابری در جامعه کمک کند. دولت‌های محلی این بازتوزیع ثروت را از طریق سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها، بهداشت، آموزش و مزایای تأمین اجتماعی انجام می‌دهند که به‌طور مستقیم به بهبود وضعیت زندگی شهروندان منجر می‌شود و امکان دسترسی برابر به خدمات و فرصت‌های اساسی را فراهم می‌کند.

با این حال، در سطح کلان اقتصادی نظرات مخالفی در مورد سیاست‌های بازتوزیع ثروت وجود دارد و برخی معتقدند که این اقدامات ممکن است به کاهش انگیزه برای کار و سرمایه‌گذاری منجر شود و در نهایت رشد اقتصادی را محدود کند. این مباحث حول چگونگی برقراری تعادل بین عدالت اجتماعی و رشد اقتصادی همچنان ادامه دارد.

عدالت اجتماعی همچنین مکانیسم‌هایی ایجاد می‌کند که روابط همبستگی و مسئولیت اجتماعی را درون گروه‌های مختلف جامعه و بین آنها تقویت می‌کنند. این امر زمینه را برای همزیستی و توسعه جمعی بر پایه تحمل تفاوت‌ها و تمایل به مصالحه فراهم می‌کند. در واقع، عدالت اجتماعی به دنبال ایجاد جامعه‌ای است که فرصت‌های برابر، همبستگی و تفاهم متقابلی میان اعضای آن وجود داشته باشد که به ایجاد انسجام اجتماعی و توسعه پایدار کمک کند.

ایسلند، الگویی از برابری جنسیتی

سیاست‌های ایسلند برای رفع شکاف جنسیتی در جهان منحصربه‌فرد است. این کشور در جدیدترین شاخص شکاف جنسیتی جهانی که توسط مجمع جهانی اقتصاد در بهار ۲۰۲۴ منتشر شد، در صدر قرار گرفت و این موقعیت را برای چندین سال متوالی حفظ کرد. ایسلند از زمان پیشی گرفتن از نروژ و کسب مقام اول در سال ۲۰۰۹، رهبری ثابت خود در زمینه برابری جنسیتی را حفظ کرده است و در حال حاضر بر ۹۳.۵ درصد از شکاف‌های جنسیتی غلبه کرده و به میزان قابل‌توجهی از میانگین جهانی ۶۸.۵ درصد فراتر رفته است. فنلاند و نروژ رتبه‌های دوم و سوم را در سطح جهانی برای حقوق زنان در اختیار دارند و ۶ درصد از ایسلند عقب‌تر هستند.

نقطه عطف مهم در مسیر ایسلند به سوی برابری جنسیتی، اعتصاب عمومی زنان ایسلندی در ۲۴ اکتبر ۱۹۷۴ بود که اعتراضی علیه شکاف دستمزد جنسیتی و نبود تعهد ادارات عمومی برای رسیدگی به این مسائل بود. مسئله شکاف دستمزد جنسیتی در آن زمان به صرف تصویب یک قانون حل شده بود و بسیار دور از واقعیت بود، زیرا زنان همچنان فقط ۷۰ درصد حقوق مردان دریافت می‌کردند. بیش از ۹۰ درصد زنان در این اعتصاب شرکت کردند و به‌طور مؤثر موجب تعطیلی کامل کشور شدند. از آن زمان به بعد، ایسلند اقدامات فعالانه‌ای را برای ترویج برابری جنسیتی همچون اجرای سیاست‌های مرخصی زایمان اتخاذ کرد و جایگاه زنان در مناصب سیاسی افزایش پیدا کرد.

کاهش آلودگی به روش بازیافتی شیکاگو

رشد و پراکندگی شهری، به گسترش سریع محدوده جغرافیایی شهرها و شهرک‌ها گفته می‌شود که اغلب با منطقه مسکونی کم‌تراکم، مناطق تک‌کاربری و افزایش وابستگی به خودروی شخصی برای حمل‌ونقل مشخص می‌شود. پراکندگی شهری تا حدی ناشی از نیاز به اسکان جمعیت روبه‌رشد شهری است، اما در بسیاری از مناطق نیز به‌دلیل تمایل به فضای زندگی بیشتر و سایر امکانات مسکونی ایجاد می‌شود.

پراکندگی شهری تأثیر مستقیمی بر افزایش مصرف انرژی، آلودگی، ترافیک و کاهش هویت و انسجام اجتماعی محله‌ها دارد، همچنین با افزایش اثرات زیست‌محیطی به تخریب زیستگاه‌های حیات وحش و تجزیه مناطق طبیعی باقیمانده منجر می‌شود. افزایش جمعیت به‌تنهایی موجب افزایش محدوده شهری یک منطقه نمی‌شود بلکه عوامل زیادی در پراکندگی شهری نقش دارد. رشد اقتصادی و جهانی‌شدن به‌عنوان عوامل اصلی پراکندگی شهری ذکر می‌شوند؛ افزایش ثروت، قیمت‌های جذاب زمین و مسکن و تمایل به خانه‌های بزرگ‌تر با امکانات بیشتر نیز در سطح فردی نقش مهمی ایفا می‌کنند. بسیاری از کارشناسان معتقدند که برنامه‌ریزی شهری ضعیف و مناطق تک‌کاربری نیز به این روند کمک می‌کند.

کاهش هزینه‌های پراکندگی شهری

بسیاری از برنامه‌ریزان شهری و سیاست‌گذاران راهبردهای متنوعی را برای رفع مشکلات مربوط به پراکندگی شهری پیشنهاد کرده‌اند. یکی از این رویکردها ترویج توسعه با تراکم بالاتر و کاربری مختلط است که اغلب با عنوان «رشد هوشمند» شناخته می‌شود. این راهبرد کاربری‌های مسکونی، تجاری و تفریحی را در یک منطقه شهری فشرده تلفیق می‌کند که به مردم امکان می‌دهد به راحتی با پیاده‌روی، دوچرخه‌سواری یا استفاده از حمل‌ونقل عمومی به مقاصد شغلی، خرید و خدمات دسترسی داشته باشند. راهبردهای رشد هوشمند به جای گسترش به سمت بیرون به زمین‌های روستایی یا کشاورزی، بر پر کردن شکاف‌های موجود و بازآفرینی پروژه‌ها در درون مناطق شهری موجود تمرکز دارند.

راهبرد دیگر، ترویج توسعه مسکن مقرون‌به‌صرفه در مناطق شهری است که می‌تواند به مقابله با مسئله پراکندگی شهری با ارائه گزینه‌های مسکونی برای ساکنان کم‌درآمد در بافت شهری موجود کمک کند. با ایجاد گزینه‌های مسکن مقرون‌به‌صرفه در مکان‌های دسترس‌پذیر و شهری، ساکنان می‌توانند بدون نیاز به سفرهای طولانی یا وابستگی به خودروهای شخصی به محل کار و خدمات مورد نیاز خود دسترسی داشته باشند.

سایر راهبردها شامل بازآفرینی مناطق شهری کم‌استفاده، حفاظت از فضاهای سبز و اراضی کشاورزی و استفاده از قوانین و محدودیت‌های رشد برای محدود کردن گسترش بیرونی مناطق شهری است. هرچند سیاست‌های نام‌برده متفاوت هستند، اما هدف کلی همه آنها ایجاد جوامع زیست‌پذیرتر و پایدارتری است که وابستگی به خودرو را کاهش می‌دهند و هزینه‌های محیطی، اقتصادی و اجتماعی پراکندگی شهری را مهار می‌کنند. برای رسیدن به این هدف، ضروری است که سیاست‌گذاران، برنامه‌ریزان و ساکنان شهرها با هم همکاری کنند تا جوامع پایدار و مناسبی برای همه اعضای جامعه ایجاد کنند.

توربین بادی هوش مصنوعی رونمایی شد

طی چند دهه گذشته، طراحی توربین‌های بادی به‌طور عمده برای بادهای پرسرعت در مناطق روستایی بهینه‌سازی شده است. تیغه‌های معمولی توربین‌های بادی نیز با سرعت عملیاتی ۱۰ متر بر ثانیه طراحی شده‌اند اما این موضوع در شهرهایی همچون بیرمنگام متفاوت است.

سرعت باد متوسط در این شهر به طور قابل‌توجهی کمتر و حدود ۳.۶ متر بر ثانیه است. نوآوری شرکت اوو فیز (EvoPhase) با ترکیب هوش مصنوعی و تکنیک‌های طراحی تکاملی، توربینی را ایجاد کرده که برای شرایط دشوار بهینه‌سازی شده است.

نخستین توربین بادی ساخته هوش مصنوعی با نام تیغه بیرمنگام، به‌طور ویژه برای شرایط جوی شهر بیرمنگام طراحی شده است و می‌تواند تا هفت برابر بیشتر از مدل‌های موجود در این منطقه کارایی داشته باشد.

طراحی این توربین به‌گونه‌ای است که با سرعت باد متوسط ۳.۶ متر بر ثانیه که به‌طور قابل‌توجهی کمتر از ۱۰ متر بر ثانیه برای سایر توربین‌های مرسوم است، عملکرد بهتری دارد. این طراحی به‌دلیل وجود ساختمان‌های بلند و آشفتگی باد در شهر، نیاز به یک سیستم خاص داشت که بتواند این شرایط را مدیریت کند.

ویژگی‌های منحصربه‌فرد تیغه بیرمنگام شامل شش بازوی منحنی است که دور یک محور عمودی مرکزی قرار دارد. هر بازو دارای سطحی با دو موج است که زاویه خود را بر اساس ارتفاع و طول تنظیم می‌کند که این امر به افزایش کارایی در جذب انرژی جنبشی کمک می‌کند.

پس از موفقیت در آزمایش‌های اولیه، نسخه‌ای از این توربین از آلومینیوم سبک ساخته شده و قرار است روی بام‌های بیرمنگام نصب شود تا عملکرد آن در شرایط واقعی ارزیابی شود. انتظار می‌رود محصول نهایی تا اواخر سال ۲۰۲۵ به بازار عرضه شود.

چرا باید به ساختمان‌های قدیمی شهر زندگی دوباره بخشید؟

وضوع بازسازی تطبیقی شامل بررسی چندین حوزه عملیاتی و رشته‌های مختلف، شناخت دیدگاه‌ها و نظرات متضاد صاحبنظران مختلف و فعال‌سازی یا احیای مجدد بعضی ساختمان‌ها و فضاها به نفع جوامع است. در سال‌های اخیر پروژه‌های برجسته‌ای همچون بازآفرینی و تغییرکاربری کارخانه‌ها و انبارهای صنعتی و تبدیل ساختمان‌های صنعتی به دفاتر اداری مدرن در این راستا انجام شده است. بازسازی تطبیقی ساختمان‌ها در سال ۲۰۲۴ با هدف بهبود کیفیت زندگی ساکنان و همچنین کمک به پایداری محیط زیست، در سطح جهانی گسترش یافته است.

این پروژه‌ها فارغ از انگیزه‌های اقتصادی، سیاسی، اجتماعی یا فرهنگی، فرصتی برای بررسی راهبردها و ابزارهایی ایجاد می‌کنند که می‌توانند زندگی ساختمان‌ها و ساکنانشان را دگرگون کنند. بازسازی ساختمان‌ها موجب افزایش دوام و پایداری سازه‌ها و تأسیسات می‌شود و محیط‌های مناسبی را برای بخش قابل‌توجهی از اعضای جامعه ایجاد می‌کنند.

موضوع بازسازی تطبیقی در سال ۲۰۲۴، از بازآفرینی ساختمان‌های باستانی گرفته تا سازگاری مبتنی بر فناوری مجتمع‌های صنعتی یا ساختمان‌های متروکه، دیدگاه‌ها، مفاهیم، بحث‌ها و پروژه‌های متنوعی را برانگیخته است. این رویکرد با ادغام فناوری‌های جدید، سازگاری با مواد نوین و به‌کارگیری راهبردهای متنوع برای بهینه‌سازی سیستم‌ها، بر ایجاد آینده‌ای پایدارتر و عادلانه‌تر برای همه تمرکز دارد.

بازسازی تطبیقی در مقابل تخریب قرار می‌گیرد و از طریق بازتعریف کاربری ساختمان‌ها و زیرساخت‌های موجود برای پاسخگویی به نیازها و خواسته‌های امروزی به‌دنبال ترویج تنوع در محیط‌های شهری و روستایی است. بازسازی ساختمان‌های موجود با ارتقای پایداری، حفظ منابع و احترام به میراث گذشته، نشان می‌دهد که چگونه رابطه بین گذشته و حال در معماری می‌تواند بعضی فضاها و مناطق عمومی و خصوصی را احیا کند و بر جامعه تأثیر مثبت بگذارد.

بزرگ‌ترین نیروگاه پمپاژ ذخیره انرژی جهان در چین راه‌اندازی شد

نیروگاه پمپاژ ذخیره‌ای نوعی ذخیره انرژی به‌صورت هیدروالکتریسیته است که توسط سیستم‌های توان الکتریکی برای متعادل کردن بار مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این روش انرژی پتانسیل گرانشی آب را به وسیله پمپاژ آن از یک مخزن در ارتفاع پایین به مخزنی در ارتفاع بالاتر ذخیره می‌کنند. هنگامی که تقاضای برق زیاد است، آب ذخیره‌شده در مخزن بالا آزاد می‌شود و با استفاده از توربین، انرژی الکتریکی تولید می‌کند.

نیروگاه پمپاژ ذخیره انرژی فنگ‌نینگ، بزرگ‌ترین تأسیسات در نوع خود در جهان است و با راه‌اندازی آخرین واحد سرعت متغیر خود، سی‌ویکم دسامبر ۲۰۲۴ به بهره‌برداری کامل رسید. این نیروگاه در شهرستان فنگ‌نینگ، در نزدیکی پکن و تیانجین واقع شده است و بخش مهمی از زیرساخت‌های انرژی تجدیدپذیر چین به‌شمار می‌آید که از یک نیروگاه ۱۰ گیگاواتی بادی و خورشیدی در ژانگ‌جیاکو پشتیبانی می‌کند.

این پروژه توسط شرکت دولتی گروه شینگ‌یوان شبکه برق چین با مجموع سرمایه‌گذاری ۱۹.۲۴ میلیارد یوان (حدود ۲.۶ میلیارد دلار) اجرا شده است. ساخت این نیروگاه در می ۲۰۱۳ آغاز شد و بیش از ۱۱ سال طول کشید تا به پایان برسد. این نیروگاه قادر است سالانه ۶.۶۱ تراوات‌ساعت برق تولید کند و از طریق چهار خط انتقال ۵۰۰ کیلوولتی به شبکه برق شمال چین متصل است.

طراحی پیشرفته فنگ‌نینگ شامل یک مخزن بالایی با ظرفیت ۴۵.۰۴ میلیون متر مکعب و یک مخزن پایینی با ظرفیت ۷۱.۵۶ میلیون متر مکعب است. هنگامی که مخزن بالایی به‌طور کامل شارژ شود، می‌تواند برای ۱۰.۸ ساعت با ظرفیت کامل نیروگاه انرژی ذخیره کند که معادل نزدیک به ۴۰ گیگاوات‌ساعت است. این موضوع فنگ‌نینگ را به بزرگ‌ترین تأسیسات ذخیره‌سازی پمپاژ در شمال چین برای ایجاد تعادل در خروجی انرژی‌های تجدیدپذیر تبدیل می‌کند.

یکی از ویژگی‌های برجسته این نیروگاه، محوطه زیرزمینی نیروگاه است که بزرگ‌ترین مورد در جهان محسوب می‌شود. این تأسیسات به طول ۴۱۴ متر، ارتفاع ۵۴.۵ متر و عرض ۲۵ متر گسترده شده است. علاوه بر این، زیرساخت‌های پشتیبان شامل ۱۹۰ تونل زیرزمینی به طول بیش از ۵۰ کیلومتر است.

این نیروگاه از فناوری پیشرفته پمپ-توربین با سرعت متغیر بهره می‌برد که امکان تنظیم منعطف بار در عملیات پمپاژ و پاسخ‌دهی سریع به تغییرات فرکانس را فراهم می‌کند. پیشرفت‌های این نیروگاه توان آن را در مدیریت نوسانات منابع انرژی تجدیدپذیر همچون باد و خورشید افزایش می‌دهد. بر اساس اظهارات توسعه‌دهندگان، این نیروگاه خروجی خود را با شبکه جریان مستقیم منعطف ترکیب می‌کند و چندگانگی انرژی‌های تکمیلی را پشتیبانی می‌کند، به‌طوری که تأثیر نوسانات منابع انرژی تجدیدپذیر بر شبکه کلی را کاهش می‌دهد.

چین به‌عنوان پیشروی جهانی در فناوری ذخیره‌سازی پمپاژ ظهور کرده است که راه‌حل پیشرفته‌ای برای ذخیره‌سازی انرژی مقیاس بزرگ و طولانی‌مدت است. شرکت دولتی برق چین تا پایان سال ۲۰۲۴ به میزان ۴۰.۵۶ گیگاوات ظرفیت پمپاژ ذخیره‌سازی در حال بهره‌برداری، همچنین ۵۳.۴۸ گیگاوات در حال ساخت داشته است. با توجه به اینکه چین به‌طور مداوم ظرفیت انرژی تجدیدپذیر خود را گسترش می‌دهد، پروژه‌های ذخیره‌سازی پمپاژ همچون فنگ‌نینگ نقش حیاتی در پایدارسازی شبکه و بهینه‌سازی استفاده از انرژی پاک ایفا خواهند کرد.

افتتاح موزه خنده در پایتخت کرواسی

زاگرب، پایتخت کرواسی، از افتتاح خانه «ها ها»، نخستین موزه‌ای خبر داد که به‌طور انحصاری به خنداندن بازدیدکنندگان اختصاص دارد و دهم ژانویه سال جاری به مناسبت برگزاری نخستین روز جهانی خنده در دهم ژانویه ۱۹۹۸ در بمبئی هند افتتاح شد. این رویداد توسط دکتر مادان کاتاریا، بنیانگذار جنبش یوگای خنده در سراسر جهان ترتیب داده شد که طبق آن خنده یک احساس مثبت و قدرتمند است که تمام عناصر لازم برای تغییر خود و جهان را به شیوه‌ای صلح‌آمیز و مثبت دارد. این روز اکنون در سراسر جهان جشن گرفته می‌شود.

خانه «ها ها» یک جاذبه ترکیبی از طنز، هنر و فناوری است و توسط تیمی از طراحان، معماران، هنرمندان و کارشناسان داخلی و خارجی طراحی شده است. هدف موزه این است که بازدیدکنندگان در هر سنی را بدون توجه به سلایق آن‌ها از نظر طنز بخنداند. در خانه «ها ها»، سازه‌های بازی‌گوشانه و نمایشگرهای تعاملی منتظر هستند که بازدیدکنندگان را تشویق به مشارکت و گذراندن اوقات خوش کنند، اما پیش از ورود باید از اسکنر شادی عبور کرد و ضدعفونی شد.

در این موزه جذاب هر نوع شست‌وشویی که در حال حاضر در دنیا وجود دارد، دیده می‌شود. خانه «ها ها» به‌طرز خنده‌داری شست‌وشوی مغزی و پول‌شویی را ارائه می‌دهد. پورتال شادی در واقع یک سرسره مارپیچ است که بازدیدکنندگان را به زمین بازی خنده می‌برد. دنیای سیاه و سفید دست‌سازی نیز وجود دارد که اثر هنرمندی از ونزوئلا است. این پروژه حدود دو سال زمان برده است و کار روی این اتاق حدود سه تا چهار طول کشیده است‌.

ایده این پروژه تلاشی برای بازگرداندن شادی و نشاط به مردم در مواقع پر از استرس و خستگی در طول قرنطینه کووید -۱۹ به ذهن توسعه‌دهنده آن رسیده است. مؤسسان موزه تاکید دارند که خانه «ها ها» به سلامت روان افراد کمک می‌کند، فرصتی برای خنده، آرامش و ارتباط از طریق موقعیت‌های زندگی روزمره فراهم خواهد کرد و استراحتی برای رهایی از استرس و زندگی یکنواخت روزمره ارائه خواهد داد.

قهرمانان کتاب‌های مصور، آقای اچ و کوکا، تنها راهنمایان این موزه هستند و در بخش آموزشی موزه، بازدیدکنندگان بررسی می‌کنند که از ۲۰ نوع طنز ارائه‌شده، کدام نوع طنز برای آن‌ها کاربردی است.

قابلیت‌های هوشمندی برای شهرها

شهرهای سراسر جهان شاهد افزایش اتصال‌پذیری و وابستگی به تکنولوژی هستند. در پاسخ به این موضوع، موج جدیدی از برنامه‌های هوشمند از دستیاران شخصی و وسایل خانگی هوشمند گرفته تا برنامه‌های هوشمند مدیریتی، نحوه رویکرد به فعالیت‌های روزمره را تغییر می‌دهند. این تکنولوژی‌ها فرصت‌های فراوانی را برای زندگی کارآمدتر و با کیفیت بالاتر فراهم می‌کنند.

بنا به تعریف، شهر هوشمند یک منطقه شهری است که از انواع مختلف حسگرهای اینترنت اشیا برای جمع‌آوری داده استفاده می‌کند و از بینش‌های به‌دست‌آمده از این داده‌ها برای مدیریت کارآمد دارایی‌ها، منابع و خدمات استفاده می‌کند تا عملیات مختلف در سراسر شهر را ارتقا دهد. تمرکز سریع جمعیت در شهرها منجر به تسریع استفاده از راه‌حل‌های هوشمند در شهرها و به واقعیت تبدیل شدن سناریوهای متنوع شده است.

مصرف انرژی در شهرها مسئول انتشار ۶۰ تا ۷۰ درصد از گازهای گلخانه‌ای است و به همین دلیل، استفاده کارآمد از انرژی در مناطق شهری یک موضوع اساسی است. از سوی دیگر، تمرکز جمعیت در مناطق شهری باعث ایجاد مشکلاتی مانند افزایش ترافیک، آلودگی هوا، جرم و جنایت و تخریب محیط زیست می‌شود. استفاده مؤثر از اتوماسیون، هوش مصنوعی، حسگرها، محاسبات شناختی، تجزیه و تحلیل داده‌ها توسط یک سازمان خدمات عمومی به‌طور قطع هزینه‌های عملیاتی متعددی را کاهش می‌دهد.

هوشمندسازی شهرها باعث بهبود عملکرد بخش‌های مختلف عملیات می‌شود؛ مطالعات نشان داده است که عملیات هوشمند تا ۸۰ درصد برای بعضی از فرایندها و به‌طور متوسط ۲۵ درصد کارایی در شبکه کلی را ارتقا می‌دهند. فرایند تصمیم‌گیری سریع‌تر و آگاهانه‌تر باعث ایجاد یک روند مدیریتی سریع و مطمئن می‌شود. از سوی دیگر، فناوری‌های هوشمند منابع جدیدی را برای ایجاد درآمد از طریق ابتکارات خلاقانه ایجاد می‌کنند. راه‌حل‌های اینترنت اشیا به‌طور مؤثر همکاری با سازمان‌های عمومی و سایر سازمان‌های خدمات عمومی را امکان‌پذیر می‌سازند و منبع درآمد جدیدی را برای شهر ایجاد می‌کنند. هوشمندسازی شهرها میزان سهل‌انگاری و کلاهبرداری در عملیات و امور شهری را کاهش می‌دهد و استفاده بهتری از املاک و زیرساخت‌های شهری فراهم می‌کند.

پیاده‌سازی‌های موجود نشان می‌دهند که ابتکارات شهر هوشمند ۱۲۵ ساعت در سال برای هر شهروند ذخیره می‌کند. بخش زیادی از این صرفه‌جویی از کاهش ازدحام و ترافیک ناشی می‌شود، چراکه سرعت وسیله نقلیه در ساعات اوج ترافیک در شهرها کمتر از هفت کیلومتر در ساعت است که باعث می‌شود رانندگان تا ۷۰ ساعت در سال را از دست بدهند؛ شهرهای هوشمند مانع از هدر رفتن این زمان مفید می‌شوند.

بهبود کیفیت زندگی در شهرهای هوشمند، بهبود امنیت و ایمنی عمومی، سرعت بخشیدن به سفرهای روزمره، ارتقای بهداشت عمومی، محیط زیست پاک‌تر و پایدارتر وبهبود ارتباطات اجتماعی از مزایای هوشمندسازی شهرها هستند.

ترویج دوچرخه‌سواری در شهر انگلیسی با نصب پارکینگ

شهر بریستول انگلیس در نظر دارد ۴۰ پارکینگ دوچرخه سرپوشیده و قفل‌دار را در سطح شهر نصب کند تا امکان نگهداری ایمن و دسترسی آسان به دوچرخه را در اختیار شهروندان قرار دهد. هر پارکینگ به‌طور تقریبی فضایی به اندازه یک خودروی پارک‌شده اشغال می‌کند و امکان نگهداری ایمن از ۶ دوچرخه را فراهم می‌آورد. محل نصب این پارکینگ‌ها بر اساس نظرسنجی انجام‌شده در سال ۲۰۲۳، در مناطق آشلی، بدمینستر، کوتهام و ایستویل انتخاب شده است.

هدف بریستول از این اقدام، تشویق بیشتر مردم به دوچرخه‌سواری منظم است که مزایای فراوانی برای سلامت و رفاه آنها دارد و همچنین به کاهش ترافیک و آلودگی هوا در سطح شهر کمک می‌کند. این پروژه بخشی از برنامه‌های گسترده‌تری است که توسط مرکز مدیریت ترکیبی شهردار منطقه غرب انگلیس و با تأمین بودجه سازمان سفر فعال در حال اجرا است. شهردار منطقه امیدوار است این اقدام بتواند تعداد دوچرخه‌سواران را در شهر افزایش دهد و کیفیت زندگی، وضعیت ترافیک و آلودگی هوا را تا حد زیادی بهبود ببخشد.

پروژه پارکینگ‌های دوچرخه تا اواخر فوریه ۲۰۲۵ تکمیل خواهد شد و پیمانکار پروژه مسئولیت مدیریت و ثبت‌نام برای استفاده از این پارکینگ‌ها را برعهده خواهد داشت که شامل هزینه سالانه ۵۵ پوند به همراه ۲۵ پوند وثیقه برای تحویل کلید است. افرادی که مایل به نگهداری دوچرخه‌های خود در این پارکینگ‌ها هستند، باید برای اختصاص جای پارک درخواست دهند؛ فرایند درخواست پس از نصب آنها در وب‌سایت مربوطه راه‌اندازی خواهد شد.

این طرح بخشی از برنامه‌های وسیع‌تر مسئولان و مدیران محلی برای ترویج حمل‌ونقل پایدار در شهر بریستول است و هدف نهایی نصب ۸۰ ایستگاه در سراسر منطقه غرب انگلیس است که با همکاری مقامات منطقه‌ای و با تأمین بودجه از سازمان ملی توسعه حمل‌ونقل فعال انگلستان اجرا خواهد شد.

ساخت بزرگترین دیوار خورشیدی در چین

یک دیوار خورشیدی غول‌پیکر در صحرای کوبوچی مغولستان داخلی چین در حال ساخت است که زمانی به آن «دریای مرگ» گفته می‌شد. این دیوار نخستین پروژه بزرگ جهان محسوب می‌شود که برای توسعه این مکان به یک مرکز تجدید پذیر توسط چین آغاز شده و هدف آن تولید انرژی خورشیدی به ارزش حدود ۱۰۰ گیگاوات تا سال ۲۰۳۰ است. بنابراین بدون شک محیط خود را را متحول و استانداردهای بین‌المللی جدیدی را برای این نوآوری تعیین می‌کند.

دیوار بزرگ خورشیدی صحرای کوبوچی ۴۰۰ کیلومتر طول و ۵ کیلومتر عرض خواهد داشت و ضمن تجهیز این صحرا به زمین‌های مسطح و نور خورشید، صنایع را به بهینه‌سازی تولید انرژی خورشیدی نزدیک‌تر کند. پنل‌های مورد استفاده در این پروژه به صورت نوارهای باریک و طولانی از تپه‌های شنی به‌طور ویژه در امتداد جنوب رودخانه زرد نصب خواهند شد.

دیوار بزرگ خورشیدی چین تا سال ۲۰۳۰ تکمیل خواهد شد و می‌تواند برای انرژی بخشیدن به شهرها و رونق سبد انرژی‌های تجدید پذیر این کشور کافی باشد. این پروژه در حال حاضر نقطه عطف مهمی در چین است که با تولید سالانه حدود دو میلیارد کیلووات ساعت برق همراه خواهد بود که برای تأمین انرژی مورد نیاز ۴۰۰ هزار نفر کافی است.

بازیافت ساختمانی؛ راهی برای رهایی از فضاهای خالی شهر

بحران‌های اقتصادی و مالی در دهه‌های اخیر موجب خالی ماندن تعداد زیادی ساختمان و افزایش فضاهای بدون استفاده در شهرها شده است که تأثیر منفی بر چهره و هویت شهری دارند. شهرهای زیادی در سراسر جهان به پتانسیل این فضاها برای تبدیل شدن به مناطق عمومی پویا پی برده‌اند و از استراتژی‌های نوآورانه مختلفی برای احیای این مناطق و ادغام مجدد آنها در بافت شهری استفاده می‌کنند

در دورانی که شهرها با چالش‌های متعدد کمبود زمین، ۱ فرسودگی و کمبود فضاهای عمومی روبه‌رو هستند، بازآفرینی و استفاده مجدد از این مناطق متروکه می‌تواند به حل این مشکلات کمک کند. این اقدامات می‌تواند علاوه بر تغییر چهره شهر و رسیدگی به نیازهای زیرساختی، به ایجاد فرصت‌های جدید برای کسب‌وکارهای محلی، حس تعلق و مشارکت اجتماعی کمک کند.

فعال‌سازی فرهنگی-هنری

برگزاری فعالیت‌های فرهنگی رویکردی مؤثر برای احیای ساختمان‌ها و فضاهای خالی است. به‌عنوان مثال، شهر کن فرانسه از بازاریابی منطقه‌ای برای جذب مجدد ساکنان به یک بندر متروکه استفاده کرد و با برگزاری رویدادهای هنری همچون تورهای پیاده‌روی طراحی با راهنما توانست علاقه عمومی را جلب کند. برگزاری تورهای پیاده‌روی به هنرمندان و شرکت‌کنندگان امکان می‌دهد تا مشاهدات و تصورات خود را از این فضاها در قالب طراحی، نقاشی و سایر هنرهای بصری ثبت کنند.

این رویکرد کن با ارائه یک برنامه جذاب و مشارکتی، توجه مردم را به بندر متروکه جلب کرد و توانست با برگزاری رویدادهای هنری و فرهنگی در این فضاها، انگیزه و حس تعلق افراد را به این مناطق افزایش دهد. این امر نه‌تنها موجب استفاده موقت از ساختمان‌های متروکه شده، بلکه زمینه را برای برنامه‌ریزی بازآفرینی این منطقه در بلندمدت فراهم کرده است.

پروژه‌های هنری می‌توانند به‌عنوان راهکاری برای بازتعریف و احیای ساختمان‌های بدون استفاده عمل کنند و با تبدیل آنها به مراکز فرهنگی، هویت ساختمان را تغییر دهند. این رویکرد هنرمندان را جذب می‌کند تا به فرهنگ محلی کمک کنند و همچنین فرصتی برای افزایش آگاهی عمومی درباره مسائل فرسودگی شهری فراهم آورند.

مزایای تبدیل ساختمان‌های خالی به فضاهای عمومی

استفاده مجدد از ساختمان‌های خالی و تبدیل آنها به فضاهای عمومی مزایای فراوانی برای جامعه دارد و محیط‌های شهری را از جنبه‌های اجتماعی، اقتصادی و زیست‌محیطی ارتقا می‌دهد. این عمل که اغلب به‌عنوان «بازیافت شهری» یا «استفاده مجدد انطباقی» شناخته می‌شود، به چالش‌های مختلفی پاسخ می‌دهد که شهرهای امروز با جمعیت روزافزونشان با آن روبه‌رو هستند.
بازسازی و بازآفرینی ساختارهای ویرانه می‌تواند محله‌ها را به‌طور قابل‌توجهی احیا کند. شهرها می‌توانند با تبدیل کارخانه‌های متروکه، انبارها و ساختمان‌های اداری بدون استفاده به مراکز اجتماعی، هسته‌های فرهنگی یا فضاهای مسکونی، جان تازه‌ای به مناطق حاشیه‌ای بدهند. این رویکرد با جذب ساکنان و بازدیدکنندگان جدید، انسجام اجتماعی را نیز افزایش و جو پویای جامعه را ارتقا می‌دهد.

استفاده مجدد از ساختمان‌های خالی با ایجاد مشاغلی در بخش ساخت و بازسازی، اقتصادهای محلی را تقویت می‌کند، همچنین ارزش املاک را پایدار و به بخش مالیات کمک می‌کند که برای تأمین بودجه خدمات شهری ضروری است. این پروژه‌ها می‌توانند با افزایش تراکم مسکونی در مراکز شهری موجب ترویج استفاده از حمل‌ونقل عمومی و پشتیبانی از کسب‌وکارهای محلی شوند و از این طریق جلوی پراکندگی شهری را بگیرند.

بازسازی ساختمان‌ها اغلب فرایندی پایدارتر از ساخت جدید است و مطالعات نشان می‌دهد که استفاده مجدد از ساختارهای موجود می‌تواند به صرفه‌جویی قابل‌توجه در انرژی بین ۴ تا ۴۶ درصد در مقایسه با ساخت‌وسازهای جدید منجر شود. این رویکرد مقدار ضایعات ساختمانی و تقاضا برای مواد جدید را کاهش می‌دهد و به ساخت‌وساز و توسعه شهری پایدار کمک می‌کند.

ساختمان‌های خالی جذابیت بصری محله‌ها را کاهش می‌دهند؛ تبدیل این فضاها به مکان‌های عمومی جذاب یا باغ‌های اجتماعی می‌تواند ارزش زیبایی‌شناختی و زیست‌پذیری کلی محیط را افزایش دهد. ظاهر پویا موجب تشویق نگهداری و مراقبت از سوی جامعه می‌شود و بهبود منطقه را به دنبال دارد.

بسیاری از مناطق شهری به‌دلیل وجود ساختمان‌های متروکه، با مسائلی همچون افول و زوال روبه‌رو هستند. استفاده مجدد از این ساختمان‌ها می‌تواند در حل این چالش‌ها کمک کند و در عین حال خدماتی همچون مدارس یا مراکز بهداشتی‌درمانی را که مورد نیاز جامعه است، درون ساختارهای موجود فراهم آورد. این استفاده هدفمند از فضا به ایجاد محیط‌های شهری پایدارتر کمک می‌کند. افزون بر این، ساختمان‌های خالی می‌توانند به‌عنوان بوم شهری برای خلاقیت و نوآوری عمل کنند. تبدیل آنها به فضاهای هنری یا مراکز فرهنگی، راهکاری برای پرورش و تقویت جوامع هنری است که به ارتقای فرهنگ و هویت محلی کمک می‌کنند.

اقتصاد دایره‌ای؛ نگرشی نو به تخریب ساختمان

رویکرد صنعت ساخت‌وساز به چرخه حیات مصالح و ساختمان‌ها در حال تحول است. مدت‌هاست که این چرخه فرمول ساده «برنامه‌ریزی، طراحی، ساخت و سرانجام تخریب» را دنبال می‌کند، اما با گذشت زمان، مفاهیم جدیدی نظیر بازیافت، جداسازی قطعات و مصالح، استفاده مجدد و تخریب دایره‌ای در این صنعت ظهور کرده است و بخشی از تحول تدریجی به سمت اقتصاد دایره‌ای در ساخت‌وساز را شکل می‌دهد.

تحول در رویکرد صنعت ساخت‌وساز موجب نزدیک‌تر شدن مراحل استفاده از ساختمان‌ها و چرخه حیات آن‌ها به واقعیت می‌شود. حقیقت این است که پس از تخریب، چرخه حیات مصالح همچنان ادامه دارد و این گذار از تخریب به سمت شیوه‌های متمرکز بر بازیافت و استفاده مجدد، تا سال ۲۰۳۰ می‌تواند نحوه رویکرد به فرایندهای ساخت‌وساز، ساختمان‌ها و بازار را به‌طور اساسی دگرگون کند.

بحث‌های زیادی پیرامون راه‌حل‌های مرتبط با اهداف توسعه پایدار (SDGs) و کنفرانس اعضای کنوانسیون چهارچوب سازمان ملل متحد درباره تغییر اقلیم (COPs) وجود دارد که اهداف جدیدی را پیشنهاد می‌کنند و سناریوهای دشواری را ارائه می‌دهند. این قطعنامه‌ها که بیشتر توسط اولویت‌های کشورهای توسعه‌یافته‌تر تنظیم می‌شوند، گاهی دورتر از واقعیت‌های فوری و زندگی روزمره و مقیاس انسانی بسیاری از مردم به نظر می‌رسند، در این راستا، معماران و استودیوهای طراحی با چالش اجرای ابتکارات ملموس و شناسایی فرصت‌های جدید در مقیاسی نزدیک‌تر به زندگی واقعی روبه‌رو هستند. اقداماتی همچون جداسازی ساختمان و بازمصرف مصالح، جایگزین‌های قابل اجرا و پایداری را در بافت‌های متنوع فراهم می‌کند؛ از مناطقی با منابع فراوان گرفته تا مناطقی که بازیافت یک ضرورت است.

با توجه به ماهیت در حال تحول صنعت ساختمان، بسیاری از قوانین و فرایندهای ساختمانی ممکن است به‌زودی تغییر کنند و فرصت‌های جدیدی برای مدیریت مواد و تجاری‌سازی ایجاد کنند. اگر روند کمبود منابع افزایش پیدا کند یا مقررات سختگیرانه‌تری بر مواد اولیه اعمال شود، معماران و طراحان می‌توانند ساختمان‌های موجود را به معادن ارزشمندی تبدیل کنند که می‌تواند آینده را از نو تعریف کند و نظم طراحی را معکوس سازد. در ادامه سناریوهای احتمالی و نحوه تأثیر آن‌ها بر صنعت ساخت‌وساز و معماری بررسی می‌شود.

قوانین و مقررات در آینده طراحی و ساخت‌وساز دایره‌ای

تخریب ساختمان‌ها هزینه‌های بیشماری را در بر دارد و می‌تواند پیامدهای اجتماعی منفی را تشدید کند، به‌ویژه در شهرهای بزرگ که مسکن‌های مقرون‌به‌صرفه کمیاب هستند. در پاسخ به این واقعیت، ایده جذابی با عنوان «دفاع از حق استفاده مجدد» در حال ظهور است. این ابتکار در اروپا در حال شکل‌گرفتن است و احتمال دارد با قرار دادن بازسازی و بازمصرف مواد در صدر اولویت‌ها، به ایجاد انگیزه‌هایی در سیاست‌های عمومی منجر شود. شهرها می‌توانند با انجام این کار، از پتانسیل کامل ساختمان‌های عمومی و خصوصی استفاده کنند.

این تغییرات به معنای پایان مواد جدید نیست، بلکه رابطه بین مکان پروژه و منشأ مواد مورد استفاده را دگرگون خواهد کرد. قابلیت ردیابی به یک رکن اساسی در فرایند ساختمان‌سازی تبدیل خواهد شد که امکان پیگیری مسیر تولید تا مصرف هر ماده را فراهم می‌کند، علاوه بر این، ایجاد شناسنامه‌های مواد شامل سوابق دیجیتالی، مستندسازی مشخصات و امکانات بازمصرف آن‌ها، می‌تواند این اطلاعات را به ابزارهای نظام‌مند تبدیل کند. این رویکرد می‌تواند با هماهنگی سیاست‌های عمومی، پایداری در ساخت‌وساز را تقویت و شیوه‌های مسئولانه همسو با اصول اقتصاد دایره‌ای را ترویج کند.

راهکارهای دبی برای مقابله با ترافیک

داده‌های ۲۰۲۴ نشان می‌دهد که رانندگان دبی به‌طور متوسط بیش از ۳۰ ساعت تأخیر در ترافیک را در این سال تجربه کرده‌اند که این رقم افزایش شش درصدی را نسبت به سال ۲۰۲۳ و افزایش قابل‌توجه ۴۵ درصدی را نسبت به سال ۲۰۲۲ نشان می‌دهد.

با این حال مقایسه دبی با سایر شهرهای مشابه در جهان نشان می‌دهد که این شهر وضعیت ترافیکی چندان وخیمی ندارد. برای مثال مردم استانبول، شلوغ‌ترین شهر لیست حاضر، در سال ۲۰۲۴ به‌طور متوسط ۱۰۵ ساعت را به دلیل تأخیر در ترافیک از دست داده‌اند و این رقم در لندن ۱۰۱ ساعت و برای رانندگان مکزیکوسیتی ۹۷ ساعت بوده است. پاریس، لس‌آنجلس، کیپ‌تاون و بریزبن نیز در فهرست ۱۰ شهر جهان با بیشترین زمان تلف‌شده در ترافیک قرار دارند. جایگاه دبی در این فهرست رتبه ۱۵۴ است، به‌ویژه که دبی شهری محسوب می‌شود که به‌طور کامل روی بررسی همه راهکارها برای بهبود تجربه تردد ساکنان سرمایه‌گذاری کرده است.

راهکارهای ترافیکی دبی

دبی سال گذشته از یک برنامه توسعه راه‌های اصلی ۱۶ میلیارد درهمی رونمایی کرد که شامل ۲۲ پروژه جداگانه برای بهبود ترافیک در این شهر طی سال‌های ۲۰۲۴ تا ۲۰۲۷ بود و در میان آن‌ها برنامه‌هایی برای بهبود گسترده جاده‌ها و گسترش پوشش ورودی عوارض، همچنین پروژه‌هایی در ارتباط با هوش مصنوعی و جابه‌جایی هوشمند و طرح توسعه خطوط اتوبوس و تاکسی در سال‌های ۲۰۲۵ و ۲۰۲۶ با هدف کاهش ۴۱ درصدی زمان سفر با اتوبوس وجود داشت. این سرمایه‌گذاری همچنین به استراتژی حمل‌ونقل خودران ۲۰۳۰ دبی نیز کمک می‌کند.

در این میان هیجان‌انگیزترین راه‌حل‌های ترافیکی ارائه‌شده دبی، راه‌حل‌هایی هستند که تحت عنوان «آینده حمل‌ونقل عمومی» قرار می‌گیرند و شامل وسایل‌نقلیه هوایی، خدمات نیمه زیرزمینی، خط مترو آبی، قطارهای آسمانی، هایپرلوپ، قطارهای مسافری بین اماراتی، ترامواهای مدولار، تاکسی‌های پرنده و تاکسی‌های خودران است. خبرهای مثبتی نیز با استراتژی مرتبط کردن مسیرها از ساحل به مناطق داخلی این شهر وجود دارد که به‌معنای برقراری ارتباط مستقیم بین مسیرهای دوچرخه‌سواری در مسیرهای اصلی دبی است.

شارژرهای برقی به دورافتاده‌ترین جزیره جهان هم رسید

جزیره سنت‌ هلنا امیدوار است که زیرساخت‌های بهتر مردم را ترغیب کند تا از خودروهای بنزینی و دیزلی دور شوند، بنابراین دورافتاده‌ترین شارژر برقی عمومی جهان را در پایتخت خود جیمزتاون نصب کرده است. این شارژر در قلمرویی خارج از بریتانیا، نزدیک به ۲۰۰۰ کیلومتر از سواحل غربی آفریقا قرار دارد و بخشی از آزمایشی محسوب می‌شود که توسط یک شرکت شارژ نروژی و برند ژاپنی خودروی سوبارو انجام شده است و نشان می‌دهد خودروهای برقی حتی در دورافتاده‌ترین مکان‌ها هم می‌توانند گزینه‌ای برای اجرا باشند.

سنت‌هلنا به‌دنبال سرعت بخشیدن به گذار سبز خود است و این اقدام را به‌عنوان بخشی از یک استراتژی برای کنار گذاشتن واردات گران‌قیمت سوخت فسیلی به‌کار گرفته است. با توجه به تعداد بسیار کم وسایل‌نقلیه الکتریکی در این جزیره در حال حاضر، دولت امیدوار است که بهبود زیرساخت‌ها ساکنان را به کنار گذاشتن وسایل‌نقلیه با سوخت فسیلی تشویق کند. در این میان شارژها مهم‌ترین بخش هستند، زیرا چنانچه رانندگان از محل شارژ بعدی یا کیفیت آن اطلاعی نداشته باشند، نمی‌توانند نسبت به تغییر وسیله نقلیه خود به برقی اطمینان حاصل کنند.

در حال حاضر نگرش به خودروهای الکتریکی در سنت‌هلنا در حال تغییر است. تعداد انگشت‌شماری وسیله نقلیه الکتریکی در این جزیره وجود دارد که به‌عنوان خانه قدیمی‌ترین لاک‌پشت زنده دنیا، جاناتان نیز مشهور است. دولت مالیات بر واردات خودروهای برقی را به‌طور تقریبی به صفر رسانده و خودروهایی که سوبارو وارد کرده، تعداد کل این خودروها را در آن ۲۰ درصد افزایش داده است. بااین‌حال دولت سنت‌هلنا درصدد انگیزه‌بخشیدن به ساکنان خود برآمده است تا با نصب شارژرهای الکتریکی، توسعه زیرساخت‌ها و معرفی سیاست‌ها، ناوگان خودروهای الکتریکی این جزیره را توسعه دهد و ساکنان را به سمت این خودروها سوق دهد. مردم این جزیره همچنان در مورد اینکه آیا انرژی‌های تجدیدپذیر و وسایل‌نقلیه الکتریکی بخشی از آینده سنت‌هلنا هستند یا خیر تردید دارند، اما نظرات آن‌ها درباره خودروهای الکتریکی به‌سرعت در حال تغییر است، به‌ویژه که در این انتقال سبز فرصت‌های تجاری بسیاری نیز وجود دارد و امید آن می‌رود در اوایل سال ۲۰۲۵ ناوگانی از وسایل‌نقلیه اجاره‌ای الکتریکی برای گردشگران و مردم محلی به سنت‌هلنا وارد شود.

سنت‌هلنا بسته به میزان انرژی تجدیدپذیر موجود روزانه حدود ۶۰۰۰ لیتر گازوئیل مصرف می‌کند، اما محل جغرافیایی آن درست زیر خط استوا موجب می‌شود در تمام طول سال روزانه حدود ۱۲ ساعت نور خورشید داشته باشد و از آنجا که یک جزیره کوچک در وسط اقیانوس است، همیشه میزبان وزش باد است، بنابراین شرایط ایده‌آلی برای انرژی خورشیدی و بادی دارد.

این جزیره از پیش متعهد شده است که تولید برق بادی و خورشیدی خود را از ۲۵ به ۸۰ درصد طی چهار سال آینده افزایش دهد و می‌تواند در آینده به‌طور کامل تجدیدپذیر باشد. جمعیت کم و دولت کوچک این جزیره امکان سبز شدن کامل آن را فراهم می‌کند.

بهینه‌سازی تجربه بازدیدکنندگان با تحلیل جریان پیاده‌روها

محاسبات طراحی امکان حرکت فراتر از روش‌های سنتی را فراهم می‌آورد و با شناخت و بینش داده‌محور، درک عمیق‌تری از ساختمان‌ها و مناظر ایجاد می‌کند. شبیه‌سازی جریان بازدیدکنندگان نمونه‌ای برجسته از این فناوری است. جریان بازدیدکننده که به آن جریان پیاده‌روی نیز گفته می‌شود، یک جنبه مهم در مدیریت مخاطبان برای مکان‌های فرهنگی و اجتماعی است که میزبان تعداد زیادی بازدیدکننده هستند.

جریان بازدیدکننده اصطلاحی است که برای توصیف نحوه حرکت مردم در یک فضا به‌کار می‌رود. تحلیل جریان بازدیدکننده به مسئولان کمک می‌کند تا بر مسائلی همچون ازدحام، گره‌های ترافیکی، نوبت‌دهی، دسترسی‌پذیری، امنیت و فاصله‌گذاری اجتماعی غلبه کنند و مکان‌هایی طراحی کنند که ایمنی، راحتی و لذت همه بازدیدکنندگان را تضمین می‌کند.

نرم‌افزار تحلیل جریان بازدیدکننده

«دینامیک پیاده‌رو» نمونه‌ای از نرم‌افزارهای تحلیل جریان عابرپیاده است که به‌عنوان یک آزمایشگاه مجازی، امکان مدل‌سازی و آزمایش سناریوهای مختلف جریان بازدیدکننده را فراهم می‌کند. مسئولان می‌توانند با ارائه داده‌های تفصیلی درباره چیدمان، انواع بازدیدکنندگان و الگوهای مورد انتظارشان به این نرم‌افزار، درک عمیق‌تری از نحوه تعامل مردم با فضا به دست آورند؛ سپس از این داده‌ها برای طراحی، آزمایش گزینه‌های جایگزین و همکاری با واحدهای مربوط استفاده کنند.

این نرم‌افزار یک محیط دیجیتال از مکان مورد نظر و فضای پیرامون آن تهیه می‌کند و این فضای مجازی را با بازدیدکنندگان شبیه‌سازی‌شده پر می‌کند، سپس ویژگی‌هایی همچون محدوده سنی، سرعت‌های عادی پیاده‌روی و حتی استفاده از کالسکه برای خانواده‌ها را به آن‌ها اختصاص می‌دهد. فضای مجازی قابلیت این را دارد که مشخص کند بازدیدکنندگان شبیه‌سازی‌شده قرار است به کجا بروند، چقدر در نقاط خاص بمانند و در محیط چه کاری انجام دهند.

کاربران این نرم‌افزار از جمله مدیران ساختمان‌های شلوغ، مسئولان مکان‌های پر رفت‌وآمد و برنامه‌ریزان شهری می‌توانند برای دریافت نتیجه بهتر از داده‌های بازدیدکننده موجود و بینش‌های به دست آمده از مشتریان خود استفاده کنند و شبیه‌سازی دقیق‌تری ایجاد کنند که بتواند برای طراحی‌های جدید، از تجربیات قبلی استنتاج کند.

نرم‌افزار شبیه‌سازی جریان عابران پیاده امکان تنظیم سطح جزئیات را از حرکت کلی جمعیت تا الگوهای رفتاری افراد می‌دهد، همچنین می‌تواند خروجی‌های مختلفی مانند نقشه‌های گرمایی، نمودارها، گراف‌ها، ویدئوها و گزارش‌های آماری تولید کند که بینش ارزشمندی درباره نحوه تعامل بازدیدکنندگان واقعی با فضا ارائه می‌دهد و امکان تصمیم‌گیری بر پایه داده برای اجتناب یا کاهش مناطق مشکل‌ساز را فراهم می‌کند.

سوئیس حمل‌ونقل عمومی خودران را راه‌اندازی می‌کند

شرکت اروپایی حمل‌ونقل دیجیتال و خودران به نام آیوکی (ioki) به‌عنوان شریک نرم‌افزاری یک پروژه آزمایشی برای رانندگی خودران در پروژه حمل‌ونقل عمومی در زوریخ سوئیس انتخاب شده است. این شرکت با شرکای پروژه از جمله شهرداری زوریخ، راه‌آهن سوئیس و آزمایشگاه حمل‌ونقل عمومی سوئیس همکاری خواهد کرد تا حمل‌ونقل و جابه‌جایی در مناطق روستایی را بهبود ببخشد و ارتباط آنها با شبکه حمل‌ونقل عمومی را تقویت کند.

وسایل نقلیه خودران شرکت نیسان که با فناوری رانندگی خودکار موسوم به «ما می‌رانیم» مجهز شده‌اند، از بهار ۲۰۲۵ در زوریخ شروع به‌کار می‌کنند و مسافران را طی برنامه‌های انعطاف‌پذیر و بر اساس درخواست به مقصد خود در این منطقه آزمایشی می‌رسانند. این وسایل نقلیه خودران از طریق یک اپلیکیشن سفر اختصاصی که توسط آیوکی توسعه یافته و به‌طور هماهنگ با شبکه حمل‌ونقل عمومی موجود یکپارچه شده است، قابل رزرو خواهند بود.

آیوکی علاوه‌بر اپلیکیشن مسافر، نرم‌افزار درخواست آنی را برای رزرو و مسیریابی وسایل نقلیه خودران فراهم می‌کند. این شرکت تاکنون در سراسر اروپا ۱۵۰ پروژه درخواست آنی را پیاده‌سازی کرده و به بیش از هفت میلیون مسافر خدمت‌رسانی کرده است. نرم‌افزار این شرکت کارآمدترین مسیرها را در اختیار وسایل نقلیه خودران بر اساس میزان تقاضا و موقعیت وسایل نقلیه قرار می‌دهد. رزرو دیجیتال وسایل نقلیه خودران، چه در خدمات زمان‌بندی شده و چه درخواست آنی، از طریق اپلیکیشن مسافر آیوکی مدیریت می‌شود.

مدیرعامل آیوکی ضمن ابراز خوشحالی برای مشارکت در این پروژه آینده‌نگرانه اعلام کرد که با فناوری به‌کار رفته در نرم‌افزار درخواست آنی، بهبود قابل‌توجهی در حمل‌ونقل مناطق روستایی حاصل خواهد شد. توسعه مفاهیم آینده جابه‌جایی برای هدایت تحول دیجیتال و پایدار حمل‌ونقل عمومی، موضوعی حیاتی است.