به گزارش خبرگزاری ایمنا از لرستان، خورشید نیمهجان رجب آرام و با خستگی بر فراز شهر خرمآباد طلوع میکند، پرتوهای طلایی آن بر دیوارهای سفید مساجد تابیده و درهای باز آنها را به فضایی معنوی بدل میکند.
این مساجد، مأمن دلهایی هستند که از هیاهوی دنیا خسته شده و در جستوجوی آرامش هستند، در ورودی هر مسجد، تابلوهایی با خطی زیبا و پیامهایی دلگرمکننده نصب شده است: «به آغوش خداوند خوش آمدید.»
عطر اسپند و گلاب در فضا جاری است و بوی آن در کوچههای اطراف پیچیده، افرادی با کیسههای کوچک حاوی جانماز، قرآن و دیگر لوازم عبادی، قدمزنان وارد مساجد میشوند، برخی مادران در کنار دختران خود ایستادهاند و آرام زیر لب دعای خیر زمزمه میکنند، پدران نیز با نگاههایی پر از غرور و امید، پسرانشان را برای این سه روز همراهی میکنند.
اعتکاف، نوری که دلها را روشن میکند
نور فانوسها و چراغهای کوچک، فضای داخلی مساجد را روشن کرده است، بر دیوارهای ساده و مزین به آیات قرآن، این نورها رقصی ملایم به راه انداختهاند.
سکوتی عمیق فضا را در بر گرفته، سکوتی که گویی زبان گویای دلهای معتکفان است، در هر گوشه مسجد، گروههایی مشغول عبادت هستند، عدهای با زمزمهای آرام قرآن میخوانند، برخی دیگر سر در گریبان فرو برده و در حال دعا هستند و تعدادی نیز به خلوت خویش پناه بردهاند.
سجادههایی که با دقت و نظمی خاص چیده شدهاند، تصویر زیبایی از نظم و ترتیب را ارائه میدهند. نور ملایم چراغهای دیواری، حس خلوت و آرامش را تقویت کرده و دلها را برای مناجات شبانه آماده میکند.
دلهایی عاشق در فضایی ساده
مساجد خرمآباد، در سادگی خود، سرشار از معنا و زیباییاند. سقفهای بلند، فرشهای ساده و پردههای سفید، فضای دلنشینی را به وجود آوردهاند اما آنچه این سادگی را به زیبایی مبدل میکند، حضور دلهایی است که سرشار از عشق و اخلاصاند.
خادمان مسجد، با چهرههایی آرام و لبخندی گرم و لباسهایی یک شکل مشغول آمادهسازی پذیراییها هستند. سفرههای افطاری و سحری با غذاهایی ساده و خوش طعم که عاشقانه آماده شده بود، پهن شده است، نان، پنیر، سبزی و چای گرم، شیر گرم یا فرنی و حلیم یادآور زندگی سادهای است که در آن شکرگزاری جایگاه ویژهای دارد.
صدای اذان، همچون دعوتی از جانب آسمان، فضای مسجد را پر میکند، این صدا، معتکفان را به اقامه نماز و خلوت شبانه فرا میخواند، نماز جماعت با حضور قلبی کامل اقامه میشود و پس از آن، هر کس در گوشهای از مسجد، به عبادات خود ادامه میدهد.
زمزمههای عاشقانه نوجوانان خرمآبادی
مسجد ابوالفضل (ع) پذیرای دختران کودک و نوجوانی است که با شالهای رنگی و جانمازهای کوچک خود، فضایی پر از شور و ایمان ایجاد کردهاند، چهرههای معصومشان، نور امید را در دلها زنده میکند، زمزمه دعاهایشان، سکوت مسجد را میشکند و گویی که هر کلمه، پلی به سوی آسمان میسازد.
در مسجد صاحبالزمان (عج)، مختص پسران نوجوان، فضایی پرشور و صمیمی جریان دارد، جوانانی پر از انرژی و ایمان، دعای کمیل را با صدایی رسا زمزمه میکنند، هر از چند گاهی، اشکهایی از چشمان برخی جوانان جاری میشود. صدای گریههای عاشقانه و زمزمههای دلنشین، فضایی روحانی و تأثیرگذار به وجود آورده است.
سفرههایی ساده، اما پربرکت
زندگی در مساجد خرمآباد در طول مراسم اعتکاف، رنگ و بویی ساده اما پرمعنا دارد، در اینجا، شکوه نه در تجملات بلکه در صفای دلهاست، سفرههای افطاری و سحری، با غذاهای ساده اما پرمهر، فضایی گرم و صمیمی را ایجاد کردهاند.
هر لقمهای که معتکفان برمیدارند، با ذکر و شکر همراه است، یکی از خادمان مسجد میگوید: «این سفره، سفرهای است که خداوند برای ما پهن کرده و باید قدر هر لقمه را دانست و به یاد نعمتهای الهی شکرگزار بود.»
روز دوم اعتکاف، فرصتی است برای تعمق بیشتر در آموزههای دینی و غنیسازی روح. جلسات قرآنی، حلقههای معرفتی و سخنرانیهای اخلاقی در طول روز برگزار میشود، یکی از سخنرانان، با بیانی شیوا، از داستان حضرت یونس و مفهوم توبه سخن میگوید.
جوانان و نوجوانان با شور و اشتیاق، در حلقههای دوستانه دور هم جمع میشوند و داستانهای قرآنی را مرور میکنند. موضوعاتی چون قناعت، ایمان و ارتباط با خداوند، محور اصلی این گفتوگوهاست.
روز سوم اعتکاف، فضای مساجد حال و هوای وداع دارد، دعای وداع، لحظاتی پراحساس و تأثیرگذار را رقم میزند. اشکهایی که از گونهها جاری میشود، نشان از دلی است که سبک شده و از بار گناهان رهایی یافته است.
یکی از معتکفان میگوید: «این سه روز، تجربهای بینظیر بود، احساس میکنم گویی از نو متولد شدهام. آرامشی که در اینجا پیدا کردم، قابل وصف نیست.»
سفری که زندگی را دگرگون میکند
اعتکاف در مساجد خرمآباد، نهتنها عبادتی سهروزه، بلکه سفری درونی است که دلها را دگرگون میکند، این مراسم، فرصتی برای بازگشت به خویشتن، ارتباطی عمیق با خداوند و نگاهی دوباره به معنای زندگی است.
خرمآباد، در این شبها، شاهد داستانهایی از عشق، ایمان و بازگشت به خداوند است، هر مسجد، همچون مأمنی برای دلهایی است که به دنبال آرامشاند، اعتکاف، آغاز مسیری جدید است، مسیری که قلبها را روشن و روحها را سبکتر میکند.
نظر شما