به گزارش ایمنا برای فهم علت آن، بررسی خود را با این واقعیت شروع کنید که یک سمت قمر دیون همواره رو به زحل دارد و سمت دیگر آن همیشه رو به فضای بیرون است. این پدیده دقیقا مشابه ماه زمین است. این قفلشدگی کشندی بدان معنی است که در حین حرکت دیون در مدارش، یک طرف آن همیشه پیشرو است، درحالی که طرف دیگر این قمر به دنبال آن کشیده میشود. بنابراین دیون باید مقدار قابل توجهی از برخوردها را در نیمه پیشرو خود متحمل شده باشد. اما با کمال تعجب، نیمه پیشروی کنونی دیون نسبت به نیمه دنبالهرو آن دارای دهانههای برخوردی کمتری است.
یکی از توضیحهای اصلی برای این پدیده این است که برخی از برخوردهای ایجادکننده دهانهها آنقدر بزرگ بودهاند که باعث تابیدن دیون شده و بخشی از آن را که دچار بیشترین میزان برخوردها بوده، پیش از آنکه قمر دوباره در مدار خود قفل شود، جابهجا کردهاند.
تصویر دقیق زیر از دیون، جزئیات ظریف رنگ و ظاهر دقیق این قمر را بطور برجسته نشان داده است. این عکس در واقع یک تصویر موزاییکی از عکسهای فضاپیمای روبوتیک کاسینی ناسا در آوریل ۲۰۱۰ هنگام گذر از کنار دیون است، که با دقت بسیار توسط یک منجم آماتور ساخته شده است.
/۱۰۴
نظر شما