احمد پدرام در گفتوگو با خبرنگار ایمنا با اشاره به رواج یافتن اصطلاح «آدمهای سمی» بین افراد اظهار کرد: حدود پنج سالی است که برخی از افراد، از اصطلاحهایی مانند دوستان سمی و افراد سمی را استفاده میکنند و به نوعی بر اساس بعضی از منابع غربی، قائدهای صفر و یک در این خصوص وضع کردهاند.
وی با اشاره به اینکه افراد باید هر نوع اصلاح رابطهای را از خود آغاز کنند، افزود: افراد باید توجهی ویژه به خودشناسی، رابطه با والدین یا رابطه با اطرافیان خود داشته باشند؛ در واقع چنین افرادی با به کار بردن اصطلاحاتی مانند افراد سمی، به نوعی خطکشی غلط بر اساس خطاهای شناختی و قضاوتهای اشتباه خود در نظر میگیرند.
این روانشناس و مشاور خانواده با بیان اینکه این نوع تصمیمگیری در خصوص سایر افراد و داشتن قضاوتهای صفر و یکی، خود به نوعی نگاهی معیوب به رابطه است، تصریح کرد: هنگامی که افراد بیان میکنند در خانوادهای سمی رشد یافتهاند و بر همین اساس دچار مشکلات هستند، نشان از درگیر بودن خود آنها با نوعی تمامیتخواهی، کمالطلبی و کمالپرستی است.
پدرام ادامه داد: بر اساس نتایج حاصل از تحقیقات انجام شده، به طور معمول هیچ پدر و مادری فرزند خود را بدون خطا تربیت نمیکند و به گفته برخی متخصصان، نهایت توان والدین برای رفتار صحیح با فرزندان خود، حدود ۶۵ درصد است و بیش از سهم ذکر شده، ممکن است هر پدر و مادری در رفتار با فرزند خود دچار اشتباه شوند.
وی با اشاره به اینکه والدین هر فرزندی در خانوادههای متفاوتی رشد یافته، با نقصانهایی مواجه بودهاند و طرحوارههایی را به فرزندان خود منتقل میکنند، گفت: هیچ فردی در طول زندگی خود بدون خطا عمل نمیکند، اما هدف اصلی، بهبود رفتار، رابطهها، مهارتها، تواناییها و انتقال تجارب مثبت از نسل به نسلی دیگر است.
این روانشناس و مشاور خانواده با بیان اینکه تلاش افراد به منظور داشتن تعاملاتی بهتر، باید با کاهش دادن میزان خطای خود در نوع رفتار و ارتباط با دیگران باشد، اضافه کرد: افراد پیش از زدن برچسب سمی بودن به هر فرد دیگری باید به رفتارهای خود نیز توجه و دقت داشته باشند، چراکه حتی ممکن است تفکر خود این افراد سمی باشد.
پدرام خاطرنشان میکند: استدلالهای احساسی، قضاوتهای شتابزده، پیشگوییهای منفی، بزرگتر دیدن مشکلات و ندیدن نکات مثبت دیگران میتواند خطایی فکری باشد که زیر پوشش به ظاهر مدرن برچسب «سمی بودن»، افراد را به فریبی تازه گرفتار میکند.
نظر شما