به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، تونس در چهارمین سال خشکسالی خود، با بدترین کمبود آب در سال‌های اخیر دست‌وپنجه نرم می‌کند، به طوری‌که حتی حاصلخیزترین مناطق تونس، اکنون در بدترین وضعیت قرار دارند. این کشور به شدت به جذب آب‌های سطحی برای تأمین منابع آبی خود متکی بوده است و به همین علت به‌ویژه در برابر کمبود بارندگی ناشی از بحران آب و هوا آسیب پذیر شده است.
تخمین زده می‌شود که درجه حرارت در سراسر تونس تا سال ۲۰۵۰ تا ۳.۸ درجه سانتیگراد (۶.۸ فارنهایت) افزایش پیدا کند، در حالی که میزان بارندگی در مدت مشابه حداقل چهار درصد کاهش خواهد یافت.
شبکه‌ای از لوله‌های قدیمی این مشکل را بدتر می‌کند به‌طوری که نشت باعث از دست رفتن حدود ۳۰ درصد از آب این کشور قبل از رسیدن به یک شیر آب می‌شود.
تونس در حال حاضر سی‌وسومین کشور پرتنش از نظر منابع آبی است. بر اساس گزارش مؤسسه منابع جهانی، میزان آب موجود برای هر نفر به ۴۵۰ متر مکعب در سال کاهش یافته است که این میزان کمتر از آستانه «کمبود مطلق آب» است. طبق آمار رسمی، با وجود بارش‌های کوتاه اخیر، سدهای این کشور، که منبع اولیه برای آب آشامیدنی و آبیاری محصولات هستند، تنها با ۲۲ درصد ظرفیت پر شده‌اند و حدود ۲۰ سد در حال حاضر از سیستم خدمات‌دهی خارج شده‌اند. از بهار گذشته، مقامات تونس جیره‌بندی آب را برای محدود کردن مصرف خانگی حتی در شهرهای بزرگ آغاز کردند.
به گفته مجمع حقوق اقتصادی و اجتماعی تونس، حدود ۳۰۰ هزار نفر از جمعیت ۱۲ میلیونی این کشور در خانه‌های خود آب آشامیدنی ندارند اما در روستاها که کمبود آب بر کشاورزی و دامداری تأثیر حیاتی می‌گذارد، موضوع اهمیت بیشتری پیدا می‌کند به‌طوری‌که بسیاری از ساکنین برای امرار معاش مجبور به فروش دام‌های خود شده‌اند. بعضی روستاهای این کشور که دارای چشمه‌های آب بودند نیز اکنون حتی برای مصارف شرب نیز آب ندارند و مردم مجبورند برای تأمین آب به رودخانه‌ها مراجعه کنند.
بانک جهانی پیش‌بینی می‌کند که تا سال ۲۰۳۰ منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا به زیر آستانه «کمبود مطلق آب» یعنی میزان ۵۰۰ متر مکعب سالانه برای هر نفر برسند.
نظر شما