به گزارش ایمنا و به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی سازمان نظام پزشکی، محمد رئیس‌زاده در افتتاحیه اولین کنگره چالش‌های بالینی زایمان، اظهار کرد: یکی از مهم‌ترین شاخص‌های بهداشتی درمانی کشورها و نشان دهنده وضعیت اجتماعی کشورها، شاخص مرگ‌ومیر مادر باردار است.
وی افزود: در حال حاضر کشور ما جزو سه کشور پیشرو در سرعت کاهش این عدد است؛ به طوری که در ۴۰ سال گذشته کاهش ۱۰ برابری در میزان مرگ‌ومیر مادر باردار را شاهد بودیم و از عدد بالای ۲۰۰ مرگ در ۱۰۰ هزار تولد به ۲۰ رسیدیم و این در حالی است که برنامه‌ریزی‌های جهانی در این خصوص با شکست روبه‌رو شد، هدف‌گذاری کاهش این عدد به ۷۰ تا سال ۲۰۱۶ محقق نشد و الان برای رسیدن به عدد ۷۰ تا سال ۲۰۳۰ برنامه‌ریزی کرده‌اند.
رئیس کل سازمان نظام پزشکی تصریح کرد: کشور ما در حال حاضر به کمتر از یک سوم آرزوی جهانی در سال ۲۰۳۰ رسیده است؛ این در حالی است که در بعضی از کشورهای پیشرفته صنعتی، این آمار طی چند سال اخیر رشد داشته است. در کشور آمریکا علی‌رغم هزینه‌های سنگین بهداشتی درمانی بر اساس مطالعاتی که خودشان اعلام کرده‌اند این عدد کاهش پیدا نکرده است که آن را ناشی از دسترسی نداشتن همه مردم به بیمه همگانی و نیز تبعیض نژادی در جامعه آمریکا دانسته‌اند؛ به طوری که آمار مرگ‌ومیر مادر باردار در بین سیاه پوستان سه برابر این آمار در میان سفیدپوستان است.
وی ادامه داد: بنابراین وضعیت این شاخص در کشور ما که نشان دهنده تلاش برنامه‌ریزان حوزه بهداشت و درمان کشور، حمایت مسئولین ارشد نظام جمهوری اسلامی و زحمات علمی و عملی جامعه متخصصین زنان زایمان و جامعه مامایی کشور است که جای بسی شکرگزاری و افتخار دارد، همین یک شاخص کافی است که مسئولان کشور بیش از پیش قدر جامعه پزشکی را بدانند زیرساخت‌ها و الزامات تداوم این مسیر افتخارآمیز را فراهم کنند.
رئیس‌زاده گفت: جامعه پزشکی برای تداوم این مسیر به چیزی بیشتر از اجرای قانون و اجرایی شدن اسناد بالادستی از جمله سیاست‌های کلی سلامت نیاز ندارد و ما امیدواریم در راستای اجرای این سیاست‌ها که در آن ذکر شده است سهم سلامت از تولید ناخالص ملی باید از میانگین کشورهای منطقه بالاتر باشد، محقق شود.
وی اضافه کرد: جامعه پزشکی آرزومند است در تمام شاخص‌ها به همین نسبت و بهتر از آن برای مردم کشور افتخارآفرینی داشته باشد و سلامتی و شادابی و نشاط را به جامعه ارزانی بدارد، اما این نیازمند آن است که خود جامعه پزشکی جامعه‌ای با نشاط، شاداب و امیدوار باشد که لازمه آن این است که مسئولان بزرگوار بر اساس قانون حق و حقوق جامعه پزشکی را به جا بیاورند.
نظر شما