به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، دمای هوا در بسیاری از شهرهای آسیایی دو درجه بالاتر از نرخ میانگین جهانی است که داکا نیز از این شهرها مستثنی نیست. اگرچه تغییرات اقلیمی به اشکال مختلف شامل وقوع سیل و خشکسالی اثرات جبران‌ناپذیری بر زمین و ساکنان آن به جا می‌گذارد، با این حال مرگ‌های ناشی از افزایش دما نسبت به سایر عوامل بیشتر است. گزارش‌ها نشان از آن دارد که در سال ۲۰۲۳ دمای داکا از مرز ۴۰.۶ درجه سلسیوس عبور کرد که البته بسیاری از محققان بر این باور هستند آمار درست رقمی فراتر از این عدد بوده است. در واقع دانشمندان میزان اثرات جزایر گرمایی را در بنگلادش و هندوستان ۳۰ برابر بیشتر از سایر نقاط دنیا تخمین زده‌اند که در این میان، افراد کم‌درآمد بیشترین آسیب‌پذیری را تجربه کرده‌اند.
علت آسیب‌پذیری فقرا از گرما در داکا
در حال حاضر بیش از ۲۳ میلیون نفر در داکا سکونت دارند که بر اساس گزارش‌ها روزانه دو هزار ساکن جدید نیز به شهر افزوده می‌شود. افزایش جمعیت پایتخت بنگلادش مدیران را به حذف فضاهای سبز و توسعه مناطق مسکونی در آن‌ها برای سازگارسازی با تعداد افراد جدید کرده و همین امر افزایش انتشار گازهای گلخانه‌ای و بالا رفتن چشمگیر دما را به دنبال داشته است. گزارش‌ها حاکی از آن است که در تنها سه دهه گذشته نرخ وجود فضاهای سبز و محیط‌های طبیعی داکا به منظور شهری‌سازی به میزان ۶۶ درصد کاهش یافته و همین امر منجر به افزایش دمای هوا شده است.
بدیهی است که فقرای پایتخت بنگلادش بیشترین آسیب‌پذیری را از افزایش دما متحمل شده‌اند زیرا از یک سو در مناطقی با بیشترین تراکم جمعیتی سکونت دارند که همین امر در افزایش دمای هوا نقش مهمی ایفا می‌کند و از سوی دیگر به علت تهدید اقتصاد کشور در پی افزایش دما و کاهش سودآوری، معیشت این افراد فشار بیشتری را تجربه خواهد کرد. حتی بسیاری از مردم به دلیل گرمای بسیار بالای شهر تعداد ساعات کاری خود را کاهش داده‌اند که پایین آمدن نرخ درآمد، فقرا را با مشکلات مالی جدی مواجه کرده است. گزارش‌ها حاکی از آن است که به دنبال شرایط نامساعد اقلیمی در داکا، ساعات کار بیرون از منزل در هر سال ۲۰ درصد کاهش خواهد یافت و تا سال ۲۰۵۰ به ۲۴ درصد نیز خواهد رسید.
نظر شما