امیرحسین احسنی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، به‌مناسبت هشتم مهرماه روز جهانی ناشنوایان، اظهار کرد: افرادی که بینایی خود را از دست می‌دهند ارتباط خود را با محیط اطراف از دست می‌دهند، اما افرادی که شنوایی خود را از دست می‌دهند ارتباط خود با انسان‌ها را از دست می‌دهند.
وی افزود: بسیاری از کودکان در بدو تولد در صورت کاهش شنوایی یا نداشتن شنوایی اگر درمان نشوند ممکن است اختلال گفتار و عملکرد و تغییر مسیر زندگی پیدا کنند و اختلال شنوایی در سنین بالا نیز می‌تواند باعث گوشه‌گیری، آلزایمر و افسردگی شده و به‌دنبال آن اختلال عملکردی فرد را به‌دنبال خواهد داشت.
متخصص گوش و حلق و بینی گفت: کاهش شنوایی ممکن است مادرزادی یا اکتسابی باشد، کاهش شنوایی مادرزادی ممکن است به صورت ژنتیکی باشد که در این صورت ممکن است یکی از والدین ژن مبتلا به کاهش شنوایی را دارا باشد، کاهش شنوایی مادرزادی حتی می‌تواند منشأ غیرژنتیکی داشته باشد که در اثر تماس مادر با بعضی مواد سمی مانند داروها یا عفونت‌ها در دوران بارداری اتفاق بیفتد.
وی با بیان اینکه حدود ۳۰ درصد کودکان کم شنوا یا ناشنوا، مبتلا به کم شنوایی یا ناشنوایی ژنتیکی هستند، خاطرنشان کرد: ابتلاء مادر به عفونت‌هایی مانند سرخک یا آبله مرغان در دوران بارداری یا خود کودک می‌تواند باعث آسیب شنوایی شود.
احسنی گفت: علاوه بر موارد مطرح شده عوامل دیگری شامل تولید موم گوش به مقدار زیاد، اختلالات رگ‌های خونی (از جمله بالا بودن فشارخون)، صدمه به سر، ابتلاء به تومور، لخته‌های خونی که به رگ‌های کوچک تغذیه‌کننده عصب شنوایی می‌روند؛ از دیگر علل و عوامل بروز ناشنوایی است، همچنین ابتلاء به بیماری‌هایی از جمله‌ام اس، سیفلیس، اختلالات انعقاد خون، عفونت ویروسی مانند اوریون نیز می‌تواند عاملی برای ناشنوایی باشد و قرار گرفتن طولانی مدت و مداوم افراد در معرض صداهای ۸۵ دسی‌بل یا قوی‌تر نیز یکی از عوامل مهم ابتلاء به کم شنوایی است، بنابراین افرادی که در محیط کاری خود به طور مداوم در معرض صداهای بلند قرار دارند لازم است بهداشت حرفه‌ای را رعایت کرده و از وسایل ایمنی جهت جلوگیری از آسیب‌های شنوایی استفاده کنند.
وی اظهار کرد: بیشتر افراد بالای ۶۵ سال در شنیدن صداهای زیر (با فرکانس بالا) مشکل دارند، بنابراین بالا رفتن سن نیز می‌تواند یکی از علل بروز کم شنوایی باشد.
نظر شما