به طور معمول آشکار شده شفقهایی با کمترین ارتفاع به رنگ سبز ظاهر میشوند. این شفقها در ارتفاع حدود ۱۰۰ کیلومتری رخ میدهند و توسط پلاسمایی که از فضا با سرعت بسیار زیادی درحرکت است، برانگیختگی اتمهای اکسیژن موجود در جو را در پی دارند. دومین دسته شفقهای مرتفع؛ در حدود ۲۰۰ کیلومتردربالا، به رنگ قرمز پدیدار میشوند. اینها نیز توسط کوچ دادن اکسیژن جوی گسیل میکنند. برخی از مرتفعترین شفقهای قابل رویت؛ به ارتفاع ۵۰۰ کیلومتر، آبی رنگ دیده میشوند و توسط یونهای نیتروژن پراکنده کننده نورخورشید ایجاد میشوند. زمانی که از زمین به درون لایههای مختلف شفقهای دور مینگریم، رنگهای آنها میتوانند ترکیب شوند و ته رنگهای بیهمتا و دیدنی ایجاد کنند، که در این مورد ته رنگ نادر صورتی دربالا دیده میشود. از آن جایی که حداکثر خورشیدی (Solar Maximum) طی دو سال آینده نزدیک میشود، ادامه انفجار ذرات از خورشید قطعی است که احتمالا به یادماندنی ترین نمایشهای شبانگاهی را خلق خواهند کرد.
/۱۰۴




نظر شما