به گزارش خبرنگار ایمنا، ایام اربعین حسینی که از راه می‌رسد، از سر کوچه‌های شهر گرفته تا مرزهای خروجی کشور و بعد از آن در جای جای مسیر نجف به کربلا، خادمان برای خدمت به عاشقان اباعبدالله (ع) از یکدیگر پیشی می‌گیرند، هرکسی هر آنچه که از دستش برمی‌آید را در طبق اخلاص می‌گذارد و تلاش می‌کند مسیر را برای زوار هموارتر کند؛ دخترکی عطر به دستان زائران می‌زند و برادر بزرگترش آن‌ها را با شربت خنک مهمان می‌کند؛ اینجا عمود به عمود عشق جاری است.
در میان خیل عاشقان حسینی که هر کس تمام توان و همت خود را به کار بسته تا زائران سیدالشهدا (ع) با کمترین دغدغه و مشکل به شهر عشق برسند، در کربلا، تل زینبیه؛ بر و بچه‌های هیئت ثارالله دانشگاه علوم پزشکی اصفهان فرصت خدمت را غنیمت شمرده و موکب مراقبت‌های بهداشتی را برای مرهم گذاشتن بر درد زائران به راه انداخته‌اند؛ همان کسانی که اردوهای جهادی‌شان در روزهای عادی سال و در مناطق محروم کشور به راه است، حالا هم تمام عشق‌شان را خرج راه حسین (ع) می‌کنند و کمر همت بسته‌اند تا گرد بیماری را از چهره زائران امام حسین (ع) بزدایند.
علی زین‌الصالحین، مسئول هیئت دانشجویی ثارالله دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا اظهار می‌کند: خدا را شاکریم که امسال در ایام اربعین حسینی و با زحمات خادمان دانشجو، موفق به خدمت‌رسانی به زائران اباعبدالله (ع) شدیم.
وی می‌افزاید: اهمیت این موضوع آن‌جا مشخص می‌شود که قفل‌هایی در این مسیر باز شد که جز اخلاص و قلب پاک، راه‌حلی دیگر نداشتند و اگر اقتدا به مقام معظم رهبری نبود، چنین موقعیتی با برخی بی‌تفاوتی‌ها از دست می‌رفت؛ هیئت دانشجویی ثارالله (ع) فارغ از تمام عناوین و نسبت‌ها، تحت لوای حضرت حسین‌ابن‌علی (ع) محل اتصال دانشجویان پاک دل است و برپایی این موکب در کربلا و بی‌تفاوت نبودن در ایام اربعین، گام مهمی جهت انجام وظایف دانشجوی انقلابی و حرکت به سمت تمدن اسلامی به شمار می‌رود.
ارائه خدمت درمانی و بهداشتی به ۲۵۰۰ زائرالحسین (ع)
همانطور که هیئت دانشجویی است، مسئول موکب ثارالله هم یک دانشجوی جوان است؛ علی‌اکبر صفدریان در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا اظهار می‌کند: این اقدام برای اولین بار توسط دانشجویان هیئتی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان جهت خدمت درمان و مراقبت در زمینه‌های سرماخوردگی، گرمازدگی، دردهای عضلانی، سوختگی، تاول، بیماری‌های قلبی و ریوی در حد امکانات و سایر خدمات اورژانسی در محل تل زینبیه شهر کربلا انجام گرفت تا مرهمی بر خستگی راه زائران باشیم.
وی افزود: تعداد دانشجویان خادم در این موکب ۲۳ نفر بوده که موفق به خدمت‌رسانی به ۲۵۰۰ نفر زائر امام حسین (ع) شدیم و هر کاری از دستمان برآمده برای زائران انجام داده‌ایم، هر کس در اربعین می‌کوشد گوشه کار را بگیرد و ما هم با خدمت به بیماران بخش کوچکی را بر عهده گرفتیم تا مورد عنایت امام حسین (ع) قرار بگیریم، خلاصه که اینجا همه برای خدمت سر از پا نمی‌شناسند.
دانشجویان رشته‌های پزشکی، پرستاری، مامایی و داروسازی به همراه استاد پزشک‌شان ۲۳ نفر خادم این موکب هستند؛ مهدی فیض‌عارفی، دانشجوی سال آخر رشته پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان از خادمان موکب است که خادمی زائران اربعین را افتخار بزرگی برای خود می‌داند و در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا اظهار می‌کند: در مدتی که در موکب حضور داشتیم سعی کردیم با امکانات موجود، از جمله داروهایی که در دسترس داشتیم، نهایت خدمت را به زائران اربعین حسینی ارائه کنیم تا در زمره خدمت‌گزاران حسین بن علی (ع) قرار گیریم.
وی می‌افزاید: سرماخوردگی، گاستروآنتریت و پانسمان زخم شایع‌ترین شکایات زوار بود که خادمان سعی کردند با تلاش شبانه‌روزی گوشه‌ای از این مشکلات را رفع کنند؛ امید است که بار دیگر این سعادت را داشته باشیم که به زائران امام حسین (ع) خدمت کنیم و دردشان را مرهم باشیم، باشد که دعاگویمان شوند و دعای خیرشان توشه راهمان شود.
پرستار زائر اولی از بهترین سفر عمرش می‌گوید
در اداره و خدمت‌رسانی این موکب، دختران دانشجوی هیئتی هم نقش مهمی داشتند و سعی کردند نهایت خدمت را به بانوان زائر ارائه کنند، نسرین اشرافی یک پرستار است که می‌گوید برای بار اول است که به زیارت امام حسین (ع) می‌آید و اظهار می‌کند: بهترین سفر عمرم شد، چون در کنار زیارت امام حسین (ع) خادم زوار اربعین هم بودم، خدمت به زائران حسینی کرامتی است که باید برای بر عهده گرفتن این کرامت دعوت شوی، امیدوارم لایق این کرامت حسینی باشیم.
او می‌افزاید: کمک کردن و خدمات‌رسانی به مردم در حالت عادی هم حس و حال خوبی دارد، اما اینکه خادم‌الحسین (ع) باشی و به زائران کمک کنی، لذت دیگری دارد که تمام عمر مزه آن زیر دندان باقی می‌ماند.
این خادم پرستار موکب هیئت ثارالله درباره خدماتی که در موکب ارائه شد، می‌گوید: خدمات پرستاری، پزشکی و درمانی ارائه شد که بیشتر شامل حال افرادی بود که به دلیل پیاده‌روی اربعین دچار تاول پا شده بودند یا افرادی که حین سفر بیمار و ضعیف شده بودند، با تمام خستگی‌هایم سعی کردم با لبخند، زخم پا و درد سر و ضعف تن زائران امام حسین (ع) را مداوا کنم، البته که زائران نیز دعای خیر و شفاعت سیدالشهدا (ع) را بدرقه راهمان می‌کردند و همین دعا قوتی بر دست و قلبمان می‌شد تا بیشتر هوای زائران خسته جان را داشته باشیم.
او ادامه می‌دهد: افرادی که دچار گرمازدگی شده بودند یا به دلیل پیاده‌روی دچار درد و گرفتگی عضلات و مفاصل شده بودند، به موکب مراجعه و همه همکارن با تمام وجود به زائران رسیدگی می‌کردند و اهمال از کسی دیده نمی‌شد و همه توان خود را ضرب در هزار کرده بودند تا مبادا زائری با نارضایتی از موکب خارج شود.
لذت خدمت به زائران قابل مقایسه با هیچ کاری نیست
از یکی دیگر از خادمان دانشجو هم درباره داستان خادم شدنش می‌پرسم؛ لیلا طالبی دانشجوی ترم آخر رشته مامایی است که خادم فرهنگی موکب شده و اظهار می‌کند: از طرف دانشگاه اعلام شد که قرار است موکب درمانی داشته باشیم و من درخواست کردم در حیطه رشته‌ام هم نیرو و کادر درمان بگیرند، در نهایت مطلع شدم که نیرو می‌گیرند و به سرعت ثبت‌نام کردم.
وی می‌افزاید: در این موکب در زمینه‌های تزریقات، ویزیت، تجویز، اهدای دارو، پانسمان، غربالگری و پایش سلامت به‌ویژه در زمینه فشار خون و تا حدی که ممکن بود، مشاوره بیماران توسط نیروهای مجرب خدمات مفیدی ارائه شد و من هم هر چه دستم برآمد انجام دادم تا گره کوچکی از مشکلات زائران باز کنم.
این دانشجوی مامایی ادامه می‌دهد: در گذشته تجربه کار جهادی و کار در درمانگاه و مطب را داشتم، اما لذت کار در موکب واقعاً قابل قیاس با هیچ فعالیت مادی و معنوی دیگری نیست و اصلاً سنگینی شیفت‌ها را احساس نمی‌کردیم.
او تأکید می‌کند: باوجود سختی فراوان سفر، آنقدر این خادمی شیرین بود که هر لحظه مشتاق خدمت هر چه بیشتر به زوار اباعبدالله (ع) بودیم و تمام خادمان از یکدیگر هم مسائل علمی و کاری و هم فرهنگی و معنوی یاد می‌گرفتند.
طالبی می‌گوید: تنها می‌توانم شکرگزار این نعمت باشم و امید دارم که دوباره این نعمت قسمت من و دوستانم شود، دوستانی که در این سفر باهم آشنا شدیم و این هم موهبت بزرگی بود.
وی اضافه می‌کند: در هر شیفتی دو تا سه نیرو داشتیم و براساس تعداد خادمان شیفت‌های شش ساعته در طول شبانه‌روز چیده شده بود؛ خادمان از همه کارهای خود حتی زیارت می‌زدند و باوجود اینکه بیشتر آن‌ها سفر اولی بودند، اولویتشان را خدمت عاشقانه به زوار می‌دانستند، همه همدل بودیم و معتقد به اینکه دعای زائر سیدالشهدا (ع) بیشتر در حقمان مستجاب می‌شود تا دعای خودمان.
عرصه خدمت به زوار اباعبدالله (ع)، فرصت نابی است که هرکسی با هر شغل و ملیت و سن و سالی سعی می‌کند آن را از دست ندهد؛ از کفاش و آشپز گرفته تا پزشک و خیاط، همه اینجا دل‌هایشان برای اهل بیت حسین (ع) می‌تپد و برای خدمت سر از پا نمی‌شناسند.
نظر شما