به گزارش خبرنگار ایمنا، در چارچوب رقابت‌های هفته سوم لیگ‌برتر دو تیم پرسپولیس و ذوب‌آهن؛ شب گذشته از ساعت ۱۹:۳۰ در ورزشگاه آزادی و با قضاوت رضا عادل به مصاف یکدیگر رفتند و در نهایت جدال این دو تیم با تساوی یک بر یک به پایان رسید؛ با وجود اینکه تقابل شاگردان گل‌محمدی و ربیعی از جذابیت چندان جذابی برخوردار نبود و بیشتر شاهد ایجاد موقعیت‌های نصفه و نیمه توسط بازیکنان هر دو تیم بودیم اما اشتباه علیرضا بیرانوند و البته تعویض طلایی سرمربی پرسپولیس سبب شد این دیدار با نتیجه یک بر یک به پایان برسد.
عملکرد پرسپولیس و ذوب‌آهن در هفته سوم لیگ توسط هوتن نگاری، دارنده مدرک آنالیزوری و مربی فوتبال کشورمان در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا بررسی شده است که در ادامه می‌خوانیم.
سبک بازی و سیستم دو تیم برای این دیدار چگونه بود؟
تیم ذوب‌آهن با سیستم ۳_۴_۳ در حمله مسابقه را آغاز و در سیستم دفاعی خود سیستم ۱_۴_۵ را پیاده کرد و بایک بلوک ۵ نفره و جلوی آن بلوک ۴ نفره و در راس کار با محمدی دفاع می‌کرد.
پرسپولیس نیز همچون سایر دیدارهای خود با سیستم ۲_۴_۴ که دو بال چپ و راست در حملات نفوذ داشتند بازی را آغاز کرد؛ تیم ذوب‌آهن با برنامه دفاع و ضدحمله به مصاف رقیب خود رفت؛ یعنی با یک بلوک ۵ نفره دفاع می‌کردند و پس از آن با سرعت و عکس العمل عاشوری، محمدی و اسلامی در ضد حمله قرار می‌گرفتند؛ پرسپولیس نیز دفاع، پرس از بالا، توپ‌گیری و حمله سریع به دروازه سبزپوشان را در دستور کار خود قرار داده بود.
باتوجه به اینکه شاگردان ربیعی با یک بلوک ۹ نفره در خط دفاع ظاهر می‌شدند قرمز پوشان تلاش می‌کردند از طریق پاس‌های ترکیبی و ایجاد مثلث از این خطوط عبور کنند که موفقیت آمیز نبود و در اواخر نیمه اول فشار از روی پرسپولیس برداشته شد؛ در نیمه دوم با روی آوردن به ارسال‌های بلند گل تساوی توسط شاگردان گل‌محمدی به ثمر برسد.
آیا ذوب‌آهن با هدف تساوی پا به میدان گذاشت؟
تیم ذوب‌آهن برای مساوی بازی نکرد و با استفاده از ضدحملات و فضای پشت مدافعان پرسپولیس به ویژه در سمت چپ و راست و ایجاد موقعیت به دروازه حریف خود نزدیک می‌شد؛ این صحنه نشان می‌دهد سبزپوشان کم فروغ ظاهر نشده‌اند و از همان ابتدا حمله، ضدحمله و ایستادن در بلوک‌های ۴ و ۵ نفره دفاعی را در دستور کار داشتند.
پرسپولیس اجازه خلق موقعیت نداد
در این صحنه پرس از بالای پرسپولیس و جلوگیری از بازی‌سازی تیم حریف کاملا مشخص است و شاگردان گل‌محمدی در این امر موفق عمل کردند چراکه اجازه ندادند ذوب‌آهن حملات خود را طراحی کند؛ پس از توپ‌گیری، بازیکنان قرمز پوش در ضدحمله قرار می‌گرفتند.
ضعف سبزپوشان کجا بود؟
در این صحنه باتوجه به اینکه ذوب‌آهن پر تعداد در خط دفاع ظاهر می‌شد؛ قرمز پوشان با استفاده از فضای پشت خط دفاع شاگردان ربیعی خلق موقعیت می‌کردند و این کار زمانیکه آن‌ها در میانه زمین از بازیکنان ذوب‌آهن توپ گیری داشتند مشخص‌تر بود و در چند مورد هم به دروازه حریف نزدیک شدند اما بدون ثمر باقی ماند.
صادقی قدر موقعیت گل را ندانست
در این فیلم یکی از موقعیت‌های بسیار خوب پرسپولیس در نیمه اول را مشاهده می‌کنید که پس از توپ گیری از ذوب‌آهن به سرعت توپ را به پشت خط دفاع این تیم منتقل کردند و دانیال اسماعیلی فر بایک نفوذ خوب و پاس روبه عقب برای صادقی، این بازیکن را در موقعیت گلزنی قرار داد و اگر صادقی از این فرصت استفاده می‌کرد چه بسا نتیجه یک بر یک رقم نمی‌خورد و شیرازه سبزپوشان از هم می‌پاشید؛ پس از به ثمر رسیدن گل اول شاگردان گل‌محمدی کمی به هم ریخته بازی کردند چراکه برای جبران گل خورده عجله داشتند.
بیرانوند مقصر بود یا سروش رفیعی؟
در این صحنه گل به خودی پرسپولیس را مشاهده می‌کنید که نشان می‌دهد بیرانوند کار اشتباهی انجام نداده است و تنها یک گزینه به گزینه‌های علی نعمتی اضافه کرده است و باتوجه به اینکه پرتاب کننده اوت رفیعی را انتخاب کرد می‌توان مقصر اصلی این گل را هافبک قرمز پوشان دانست چراکه نداشتن آگاهی محیطی رفیعی سبب شد چنین اتفاقی رخ دهد.
چرا ذوب‌آهن فرصت به ثمر رساندن گل دوم را هم داشت
به طور کلی پرسپولیس پس از گل خورده نظم تیمی را از دست داد که در این صحنه به خوبی می‌توان مشاهده کرد در اواخر نیمه اول شاگردان گل‌محمدی پتانسیل خوردن گل دوم را نیز داشتند چراکه نظم دفاعی این تیم به ویژه بر روی گل‌های برگشتی به هم ریخته بود و نداشتن تمرکز در اواخر بازی سبب شد این موقعیت برای ذوب‌آهن رقم بخورد که با خوش اقبالی شاگردان گل‌محمدی تبدیل به گل نشد.
بزرگترین ایراد گاندوها برابر رقبا چیست
این صحنه در نیمه اول هم تکرار شد که یکی از بزرگترین ایرادهای سبزپوشان به شمار می‌رود چراکه مقابل تیم‌های قدرتمند از یک بلوک ۵ و ۴ نفره استفاده می‌کنند؛ فضای زیادی میان این دو خط ایجاد می‌شود و حریفان به خوبی از آن بهره می‌برند و پرسپولیس هم از این قاعده مستثنی نبود.
تغییر رویه پرسپولیس در نیمه دوم
این صحنه بازی بلند پرسپولیس را نشان می‌دهد؛ هرچه این دیدار به دقایق پایانی نزدیک‌تر می‌شد قرمز پوشان بیشتر از پاس‌های بلند استفاده می‌کردند که در نهایت یکی از آن‌ها نتیجه داد؛ شاگردان گل‌محمدی این موقعیت را نیز از دست دادند و شاید آن‌ها می‌توانستند زودتر به گل تساوی دست پیدا کنند.
رمز موفقیت گل‌محمدی برای تساوی چه بود
این صحنه گل تیم پرسپولیس را نشان می‌دهد که از روی یک ضربه ایستگاهی و ضربه سر ولسیانی به ثمر رسید؛ این گل در موقعیت آفساید بود و فارغ از این موضوع، یحیی گل‌محمدی نقطه ضعف تیم خود را تشخیص داد؛ به همین دلیل ولسیانی را به زمین فرستاد تا پرسپولیس از یک باخت خانگی فرار کند؛ به طور کلی نمی‌توان برای قهرمانی به قرمز پوشان امیدوار بود و اگر این تیم همین‌گونه جلو برود مقابل رقبای آسیایی خود با مشکل مواجه می‌شود؛ ضمن اینکه باید به تیم ربیعی تبریک بگویم چراکه با برنامه بازی کردند و اگر این تیم بازیکنان شش دانگ تری داشت چه بسا می‌توانست برنده زمین مسابقه باشد.
نظر شما