به گزارش خبرنگار ایمنا، ماه صفر از راه رسید و کم‌کم زمزمه چمدان بستن‌ها و حرکت در مسیر عشق در کوچه پس‌کوچه‌های شهر می‌پیچد؛ یکی دنبال بلیت اتوبوس است و دیگری می‌خواهد تا مرز شلمچه یا مهران را با خودروی شخصی برود، یکی از جاده اصلی نجف به کربلا و دیگری از طریق‌العلما می‌رود، اما همه این راه‌ها با وجود تمام تفاوت‌ها به مغناطیس عالم و نقطه عاشقی زمین می‌رسد.
این روزها که زائران حسینی به‌دنبال بستن چمدان‌های خود هستند، ما نیز به سهم خودمان توشه‌راهی برای آن‌ها خواهیم داشت تا استفاده هرچه بیشتر و بهتر را از این سفر روحانی داشته باشند؛ توشه راه ما توصیه‌هایی از جنس این سفر متفاوت است:
- از روی فهرست مخاطبان گوشی همراهتان می‌توانید همه را یاد و دعا کنید و حتی در مسیر چند قدم به نیت آن‌ها بردارید.
- در مسیر پیاده‌روی هیچ‌چیز جای «تفکر» را نمی‌گیرد، این مسیر، «آزادراه تفکر» در انگیزه و اهداف قیام حسینی و حتی تفکر در راه‌های غلط رفته خودمان است و همین «تفکر» می‌تواند بهترین راه‌حل‌های بازگشت و توبه را پیش روی ما قرار دهد؛ در همین مسیر با مولای خود پیمان ببندید که آن‌ها را تکرار نکنید و گذشته را جبران کنید و آن گونه باشید که برای امام زمانمان، زینت باشید نه مایه سرافکندگی؛ بهترین توشه این سفر برای هر کس که در این راه گام می‌نهد، «تفکر»، «سکوت» و «اشک» است و بس؛ این سرمایه‌های بزرگ را که در جاهای دیگر و در زمان‌های دیگر به این خوبی به دست نمی‌آید، با شوخی و خنده و پرگویی و غفلت از دست ندهید تا بعد حسرت نخورید.
اینجا راه و مسیر هم مهم است
- یادتان هم باشد که این سفر، با سفرهای دیگر حتی سفرهای عتبات در دیگر مواقع سال متفاوت است؛ اینجا تنها مقصد موضوعیت ندارد، بلکه راه و مسیر هم مهم و به نوعی هدف است، فکر نکنید اگر از زیارت یا زیاد زیارت کردن بازماندید خیلی خسارت کرده‌اید؛ اینجا مسیر تماشا و حیرت است و بس!
- تفرقه انگیزی در این سفر اکیداً ممنوع! این مسیر، رود یکی شدن‌هاست نه جدا کردن نهرها از رود پر خروش اصلی؛ ممکن است خود ما با توجه و شعوری که داریم، دست به اعمال تفرقه‌افکنانه نزنیم، اما کسانی را ببینیم که چنین می‌کنند. حتی‌المقدور تا جایی که ممکن است با نرم‌ترین روش ممکن و با مهربانی، کسانی را که لعن می‌کنند، از این منکَر بزرگ نهی کنیم.
- زائران کشورهای مختلف با پرچم خودشان در این مسیر حاضرند و خوب است ایرانی‌ها نیز هم با پرچم جمهوری اسلامی ایران یا تصاویر امامین انقلاب حضور داشته باشند تا نشانه‌ای برای کسانی که دوست دارند با ما ارتباط برقرار کنند و دلگرمی برای کسانی که امیدشان به حضور هرچه بیشتر عاشقان ایرانی اباعبدالله است؛ البته به این نکته توجه کنید که اگر از تصاویر شهدا به‌خصوص حاج قاسم سلیمانی استفاده کردید، کنار آن عکس شهید ابومهدی المهندس هم بگذارید.
تمرین ازخودگذشتگی کنید
- حتماً سعی کنید در این سفر و به خصوص در این مسیر، تمرین از خودگذشتگی کنید؛ ثواب کسانی که در این راه به خودشان سختی می‌دهند تا همسفران و دیگر زائران امام حسین (ع) در آرامش و آسایش بیشتر باشند، کمتر از عبادت‌های بزرگ نیست. چه اشکالی دارد که در طول مسیر، باری را از دوش خسته‌ای برداریم، از آب و نوشیدنی و خوردنی و تجهیزات اضافی خود به کسانی که آن موقع به آن نیاز دارند بدهیم و از شیرینی این ایثارهای کم یا زیاد، لذت ببریم؟
- موقع خواب در موکب‌ها یا منازل، رعایت حال بقیه را کنید. این‌طور نباشد که با دوستان خود گعده‌های صحبت و شوخی تشکیل دهید و مانع استراحت دیگران شوید.
- در شرایط مساوی، از کسانی خوراکی بگیریم که همه چیزشان را در طبق اخلاص گذاشته‌اند و شاید موکب بزرگ و پر خدم و حشمی نداشته باشند؛ اگر هم به دلایل بهداشتی با لیوان خودمان چای و آب می‌گیریم، طوری برخورد کنیم که گویی برای در راه نوشیدن می‌خواهیم چنین کنیم.
- در طول مسیر راهپیمایی، از مصرف غذاهای خیلی چرب، خیلی سرخ شده و نوشیدن آب‌های خیلی سرد خودداری کنید.
سیم‌کارت عراقی هم تهیه کنید
- در مسیر، در کنار غذا، میوه‌ها را حتماً میل کنید تا سیستم گوارشی شما به هم نریزد و بتوانید سفر بدون مشکلی را طی کنید.
- اگر ارتباطات موبایلی برایتان اهمیت دارد و نمی‌خواهید هیچ‌وقت از آن محروم شوید حتماً در کنار سیم‌کارت ایرانی، سیم‌کارت عراقی هم تهیه کنید و اینترنت هر دو را نیز فعال کنید؛ برخی ایام ارتباطات ایرانی قفل می‌کرد و برخی ایام عراقی و برخی ایام هر دو.
- اگر جای مشخصی را در شهرهای زیارتی تعیین کرده‌اید، قبل از حرکت یا پیش از رسیدن به آن شهر، بر اساس نشانی، آن را روی نقشه (google maps) جست‌وجو کنید تا نقشه پیاده رفتنش را نیز پیدا کنید.
نظر شما